Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 21

Αναπάντεχες Συναντήσεις

Το πρωί με ξύπνησε ο Ντέιμον με ένα φιλί. Μόλις σηκώθηκα μου έδωσε το πρωινό μου.
-Ορίστε.
-Τι γλυκός που είσαι.
-Όχι όσο εσύ.
Ανασηκώθηκα και τον φίλησα.
-Κάτσε μαζί μου.
-Δεν μπορώ.
-Γιατί;
-Θα παρασυρθώ.
-Αυτό θέλω και εγώ.
-Όχι δεν γίνεται.
-Καλά.
-Θα ξαναέρθω σε λίγα λεπτά.
-Καλά.
Ο Ντέιμον έφυγε και με άφησε μόνη.
 Από την πλευρά του Ντέιμον:
Δεν μπορώ να αντισταθώ πια στην Ρεμπέκκα. Με σαγηνεύει. Θα κρατηθώ για λίγο καιρό μακριά της. Θα προσπαθήσω όμως να μην το καταλάβει. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε όμως ένα ουρλιαχτό.
Ποιανού είναι αυτό το ουρλιαχτό; Για μισό λεπτό είμαστε μόνοι μας σε αυτή την πόλη.
Ρεμπέκκα;
Από την πλευρά της Ρεμπέκκας:
Έπαιρνα το πρωινό μου ώσπου ένιωσα ένα χέρι πίσω μου. Γύρισα το κεφάλι μου και ήταν ένας άνδρας. Με τύλιξε με το σεντόνι και με πήρε στα χέρια του. Με κράτησε σφιχτά και πηδήξαμε από το παράθυρο. Άρχισα να ουρλιάζω ελπίζοντας πως ο Ντέιμον θα με ακούσει.  Όμως αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ γρήγορος και σίγουρα ο Ντέιμον δεν θα μας προλάβαινε. Με πήγε στο δάσος εκεί ήταν ένα μικρό σπιτάκι.
-Ποιος είσαι;τον ρώτησα
-Με λένε Ντέρεκ.
-Και τι είσαι;
-Βρυκόλακας.
-Και τι θέλεις από μένα;
-Θα μάθεις μόλις μπούμε μέσα.
Άνοιξε αργά την πόρτα και μέσα ήταν δύο άνθρωποι γύρω στα τριανταπέντε-σαράντα.
-Ποιοι είστε και τι θέλετε από μένα;
-Ρεμπέκκα.
-Πως ξέρετε το όνομα μου;
-Γιατί είμαστε οι γονείς σου. Εγώ είμαι η Ρόζα και από δω ο Ίαν.
-Τι;Μα πως;
-Θα τα μάθεις όλα σύντομα. Πρώτα θέλουμε όμως να μας δώσεις ένα φιλί.
-Πρώτα θα μου πείτε την αλήθεια.
-Καλά. Ντέρεκ πήγαινε σπίτι της και φερ'της κάτι να φορέσει.
-Και τι θα γίνει με τον Ντέιμον;
-Ντέρεκ φερ'τον και αυτόν.
-Μάλιστα κυρία.
Από την πλευρά του Τάιλερ:
Με έχει εκνευρίσει πολύ η Ρόζα. Επειδή δηλαδή με έκανε βρυκόλακα νομίζει ότι θα την υπηρετώ για πάντα. Ας κάνει και τίποτα μόνη της. Σε λίγο θα με βάλει να ντύσω και την κόρη της. Δεν θα με ενοχλούσε αυτό βέβαια. Εξάλλου η Ρεμπέκκα είναι πολύ όμορφη και έχει και ωραίο σώμα. Η ιδανική για μένα. Κάτι θα κάνω για να την αποκτήσω. Μόνο που είναι αυτός ο Ντέιμον στη μέση. Αλλά κάπως θα τον κανονίσω και αυτόν. Μπορεί να βάλω την αδερφή μου να του την πέσει. Θα δούμε. Τέλος πάντων τώρα έφτασα. Να μπω από την πόρτα σαν κύριος ή από το παράθυρο; Θα μπω από το παράθυρο να τελειώνουμε. Μπήκα μέσα άνοιξα την ντουλάπα της Ρεμπέκκας πήρα ένα τυχαίο φόρεμα και ένα ζευγάρι εσωρούχων και κατέβηκα για να βρω τον Ντέιμον. Δεν ήταν πουθενά. Αποφάσισα να ανέβω πάλι πάνω να ψάξω στα άλλα δωμάτια. Τελικά τον βρήκα.
-Έλα μαζί μου αν θες να δεις την Ρεμπέκκα.
-Ποιος είσαι εσύ; Και τι θέλεις και από που ξέρεις την Ρεμπέκκα;
-Άντε πάλι οι ίδιες ερωτήσεις. Άσε τα λόγια και πάμε αλλιώς δεν θα την ξαναδείς.
-Καλά έρχομαι.
Άνοιξε την πόρτα και φύγαμε. Πολύ σπαστικός αυτός ο τύπος. Πρέπει να βγει αμέσως από την μέση.
Κάποια στιγμή φτάσαμε και μπήκαμε μέσα στο σπιτάκι. Η Ρεμπέκκα μόλις αντίκρισε τον Ντέιμον έτρεξε προς το μέρος του και τον αγκάλιασε. Καλά αυτή είναι κολλημένη αλλά θα ξεκολλήσει σύντομα.
Από την πλευρά της Ρεμπέκκας:
Μόλις είδα τον Ντέιμον να μπαίνει μέσα έτρεξα προς το μέρος του και τον αγκάλιασα δεν με ένοιαζε που μας έβλεπε ο κόσμος. Μετά από λίγο τον άφησα και με πλησίασε ο Ντέρεκ.
-Αυτά είναι δικά σου όμορφη.
-Ευχαριστώ και μην με φωνάζεις έτσι.
-Καλά μην δαγκώνεις.
Πήρα τα ρούχα και κρύφτηκα πίσω από ένα παραβάν για να ντυθώ. Μόλις ετοιμάστηκα βγήκα έξω.
-Και τώρα είναι ώρα να μου πείτε την αλήθεια Ρόζα και Ίαν ή μήπως πρέπει να σας φωνάζω μαμά και μπαμπά;

Γεια σας αυτό ήταν και το 21ο Κεφάλαιο. Πείτε μου στα σχόλια αν περιμένετε να γίνει τίποτα με την Ρεμπέκκα και τον Ντέρεκ. Και πείτε μου αν είστε team Damon Ή team Derek.  ☺😍😗👅❤