Serenanın anlatımından
Kafam çok karışmıştı.Zaten sinirlerim tepemdeydi.
- Bak Zayn benle oyun oynama!
Bu sözleri parmağımı sert göğsüne vurarak söylemiştim.
-İyi! Sonra bana gelip Zayn
bana niye söylemedin , Zayn bu ne demek , ay Zayn şu ne demek deme. Sonuçta bu senin kararın. Şu aralar senin gibi salaklara taksit yapıyorum.
Yani bu demek oluyorki sen bilirsin görüşürüz bebek!
Dedi ve camdan atladı.
Offff of şu çocuk beni deli ediyor!
Kafamı yastığa koydum ve derin uykulara daldım.
ELENANIN ANLATIMINDAN
Eve girince annemi kanlar içinde yerde buldum. Acı bir çığlıkla annemin yanına çömeldim.
-Anne , anne hayır uyan! Uyan Anne! Lütfen ! Lütfen!
Göğsüm sarsıla sarsıla ağlamaya başladım.Annemin üstüne kapaklandım. Annemi sarstım . Ama annem geri dönmedi.Annemde artık sonsuz bir yolculuğa çıkmıştı.Ağladım taki arkamda tık sesi duyana kadar.
Arkamı döndüm ve annemin bedenini arkama aldım.
Karanlığın içinden bana bakan bir çift kırmızı gözü gördüm. İçimde artık tek bir duygu vardı. Nefret ve nefretle o bir çift göze atladım. Elimin altındaki bedeni sımsıkı tutarak ışığa yöneldim ve ışığı açtım ve donakaldım. Elimde tuttuğum gömleğin içindeki çocuk Jackti!
Ağzındaki kanlardan ve kırmızı gözlerden tanınmayacak haldeydi. Ben hala şoktaydım. Ve elimdeki Jacke benzeyen beden bu durumumdan yararlanarak benim ellerimden kurtulup beni arkamdaki duvara fırlattı. Sonra kapıya yöneldi ve arkasını dönüp ağzını oynatarak bir şey söyledi. Ama ne dediğini çıkaramadım. Hala şoktaydım. Bedenim acıyla sarsılıyordu.Bu da ne demekti? Oradaki Jack değildi. Jack annemi öldüremezdi. Jack bir karıncaya bile kıyamazdı. O zaman kimdi? Ve oda vampirdi. En sonunda annemi hatırladım. Yere baktım. Ama annemim bedeni orada değildi. Kalktım.Bağırarak
- Hayır ! Anne !
O canavar annemi hem öldürmüştü hemde onun vücudunu çalmıştı. Etrafa bağıra bağıra çığlık ata ata çıkış kapısının orada kapıya sürtünerek yere oturdum ve kendimden geçtim. Uyandığımda hala geceydi ama mekanım değişmişti. Odamdaydım. Kafamı kaldırdım ve odaya bakındım. Yanımda aniden yeşil gözler belirdi.
Çığlık atmadım. Korktum ama çığlık atanadım. Artık ne yapacağımı bilmiyordum.Tanıdık ve rahatlatıcı bir elma kokusu burnuma doldu. Bu Harrydi.
-Elena iyi misin ?
Cevap vermek yerine ağlamaya başladım.
Harry hiç bir şey demeden beni kollarının arasına çekti ve bana sımsıkı sarıldı.Bende yüzümü onun o elma kokan kıvıcırcık saçlarının içine gömdüm. Yatışmaya başlamıştım. En sonunda isteksiz bir şekilde Harryden uzaklaştım. Harry meraklı bir yüzle bana bakıyordu.
- Beni nasıl buldun ? Dedim.
- Seni takip ettim ve seni kapının önünde baygın halde buldum.Şimdi iyi misin?
- Evet teşekkür ederim.
- O zaman ben gideyim. İyi geceler.
Harry tam odamın penceresinden atlayacakken
- Harry dur!
Harry umut dolu gözlerle bana döndü.
- Yanımda kalır mısın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who Am I?
VampireKaderime karşı gelemezken hayalin ne önemi var ki ? Benim kaderim tek bir duygudan ibaret . O da acı. Bütün sevdiklerimi kaybettim. Duygularım tek tek benden silinirken kimse yoktu yanımda hiç kimse . Duygusuz bir canavara dönüşmeye yüz tutmuştum.Ta...
