SERENANIN ANLATIMINDAN
Bekliyorduk. Yaklaşık bir saat geçmişti ama bir şey olmuyordu. Birden yer titreşmeye başladı. Toprak bu sefer daha da çok sarsılıyordu. Nialle baktım. O da şaşırmış bir şekilde torağa bakıyordu. Toprağın çatlaklarından beyaz değişik parıltılı bir duman çıkmaya başladı. Dumanlar Elenayla Harryi sardı. Sanki Elenayla Harrynin içine giriyorlardı. Hepimiz umut dolu gözlerle Harryle Elenanın bedenlerine bakıyorduk. Elenanın elleri oynamaya başlamıştı. Aynısı Harryde de oluyordu. Ama garip bir şekilde kendimde bir farklılık hissettim. Başım dönüyordu. Kendimi iyi hissetmiyordum. Gözlerim karardı...
Uyandığımda Niall, Zayn, Louis, Liam hepsi yerde baygın şekilde yatıyorlardı. Neden bayıldığımızı bilmiyordum. Belkide topraktan çıkan o garip beyaz duman yüzündendir.
Elena yavaş yavaş başını tutarak kalktı ve bana çözemediğim bir ifadeyle bakmaya başladı.
-Elena?
-Serena?
Ağzımı şaşkınlıktan açık bir şekilde Elenaya doğru ilerlemeye başladım.
Kollarımı açıp ona sarıldım. O da sarılışıma karşılık verdi.
Ayrıldığımızda Elenanın bana yorgun ve çökmüş bir ifadeyle baktığını gördüm.
-Elena sen iyi misin?
-Ben..ben kendimi çok zayıf ve halsiz hissediyorum ve şuan gece karanlığında yüzünü pek fazla iyi göremiyorum. Ay ışığının aydınlattığı kadar görebiliyorum.
Elenaya baktığımda yaprak gibi titriyordu.
-Serena ben üşüyorum.
Bende hemen üstümdeki deri ceketi üstüne geçirdim.
Elena verdiğim deri ceketi giyince kollarını göğsünde birleştirdi. Titremeye devam etti. Çocuklar uyanmıştı.
Niall şaşkın bir şekilde Elenaya baktı.
-Elena geri dönmüşsün. İyi misin?
Elena kafasını iki yana salladı.
-Hayır. Üşüyorum ve kendimi halsiz hissediyorum.
Niall kafasını onaylar bir şekilde sallayıp
-Yarına kadar eski halini alırsın.
Dedi.
Elena eline baktı ve gözlerini sonuna kadar açıp uzun kollu tişörtün kollarını dirseklerine kadar sıyırmaya başladı.
-Ama..ama bu nasıl?
Elenanın dediği şeyden sonra bende Elenanın ellerine ve kollarına baktım. Dövmeleri yoktu!
-Elenanın dövmeleri yok olmuş!
Çocuklar dediğimi duyunca hepsi başımıza toplandılar.
Niall kafası karışmış bir şekilde bakarak
-Bir terslik var. Dedi
Tam o sırada arkadan bir ses geldi.
-Buldum sizi! Piç kuruları!
Arkama döndüğümde Elenanın babasının adamlarından biri bize doğru pis bir sırıtışla bakıyordu. Hepimiz ölecektik. Biz bitmiştik. Çünkü beş kişi toplansak bir rakshasayı zor öldürürdük. Elena bir rakshasaydı ama Elena şuan ayakta bile duramıyordu. Hepimiz donmuş kalmıştık. Birden bulunduğumuz ortamı güçlü bir elma kokusu sardı. Bu Harrynin kokusuydu. Etrafıma bakındım ama Harry yoktu. Hey bir dakika Harry ben uyıldığımdan beri burda yoktu. Rakshasa bize doğru saldıracağı zamanda arkasında bir pırıltı oldu ve rakshasanın kafası bedeninden ayrıldı. Rakshasa kafası koparkopmaz yere yığıldı. Arkasında bir karaltı vardı ama vampir gözlerimle bile kim olduğunu göremiyordum. Sadece arkadaki karaltının gözleri beyaz bir parıltıyla parlıyordu. Karaltı bir adım öne çıktı ve ay ışığının yüzüne vurmasını sağladı. Arkamdan Elenanın titrek sesini duymuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who Am I?
VampireKaderime karşı gelemezken hayalin ne önemi var ki ? Benim kaderim tek bir duygudan ibaret . O da acı. Bütün sevdiklerimi kaybettim. Duygularım tek tek benden silinirken kimse yoktu yanımda hiç kimse . Duygusuz bir canavara dönüşmeye yüz tutmuştum.Ta...
