***
Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna.
Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi...
***
İyi okumalar...
Not-İlk hikayem ve telefondan y...
Toprak'la eve geldiğimizde saat 2'ye geliyordu.Neredeyse güneş doğacaktı.Ve ben o yanımda olduğunda uyumak istemiyordum.Sanki herşey rüyaymışta ben uyanınca geçecekmiş gibiydi.Onun ellerimden kaymasına bir kez daha dayanamazdım.
-Güzelim...Yarın şirkete uğrasana.
-Yapamam ki.
-Neden?
-Çünkü bugün yurda gitmedim.Hem çocuklar merak etmişlerdir.Sibel hanımdan bahsetmiyorum bile.O kem gözlü kadın çok fena.
Toprak dediklerime kahkahalarla gülerken ben kalp krizi geçirebilecek bir durumdaydım.İnsanüstü varlık sana tapıyorum...O kahkaha...Tarifi yok.
Sessizce yutkunduktan sonra:
-Ama aşkım neden güldün şimdi?Tabi yarın başı ağrıyacak olan benim.
-Ya sevgilim...Şuan şirketin sahibi sevgilin ve sen bana ne anlatıyorsun?Tabiki o kadının sana birşey demesine izin vermem.
-Biliyorum da-
-Tamam hadi artık uyusan iyi olacak.Çok yorgun gözüküyorsun.
Başımı sallayıp arabadan iniyordum ki Toprak yeniden seslendi.
-Kızım şu elbiseyi benden başka kimsenin yanında giymiyorsun.Dört parmak boyu var.Her yerini gosteriyor.
-Abartma istersen Toprak.Bence boyu gayet iyi.
Gözlerimi devirdim...
-Tabi tabi ne demezsin.Süt gibi bacaklarını millete sergiliyorsun.Bir daha üzerinde şunu görmek istemiyorum lütfen.
-Hıı hı.Sen yeter ki iste.
Alay ederek söylediklerime karşılık veremeden arabanın kapısinı kapatıp eve girdim.Kendimi yatağa bırakmamla uyuyup kalmam bir oldu.
***
Ertesi gün uyandığımda saat 7'ydi.Sabah sabah bu kadar erken kalkmam normal miydi ?Sanırım Toprak'la barışmam bende enerji yaratıyordu.
Şirkete uğrayacağım için üzerime çiçekli bir etek geçirdim.Saçlarımı olduğu gibi bırakırken dudağıma şeftali tonlarında bir ruj sürdüm.Olmazsa olmaz eyeliner ımı ve rimelimi de sürdüğümde hazırdım.(medya)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taksiyi giyinmeden önce aramıştım.Zaten saat 9'a geliyordu.Mesainin başlamış olması umuduyla taksiye bindim.Adresi verdikten yarım saat kadar sonra şirketin büyük gri tabelasını gördüm.İlk geldiğim gün buraya korkak adımlarla girdiğim aklıma gelince kendi kendime güldüm.Şimdi sadece heyecanlıydım.
Asansöre bindiğimde hemen 4. kata bastım.Kapı açılınca karşıma Toprak'ın odası çıktı.Tam kapiyı çalmak için elimi kaldırmıştım ki iceriden gelen sesler dikkatimi çekti.Tabiki dinledim.Sanki siz yapmiyorsunuz?
