***
Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna.
Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi...
***
İyi okumalar...
Not-İlk hikayem ve telefondan y...
Not:İnternet ile okursanız daha iyi olur.Arada medyalar var.
İyi okumalar.
Toprak'ın evinde yaklaşık iki saattir TV izliyorduk.Hayır yani bu adamın işi gücü var.Tamam benimde var ama olsun.Sonuçta sevgilimle çalışıyorum beni kovarsa eve almam.
Ayy benim devreler yandı.Biz Toprak'la aynı evde mi yaşıyoruz sanki.Tamam kendi evimden çok burada kalıyor olabilirim ama sonuçta Türk kızıyız.Ve Türk komşularımız var,her daim adımızı lekelemek isteyen.
Komşu deyince aklıma benim evin çaprazındaki 3 numara geldi.Orda yaşayan teyzenin evinin önüneen erkek sinek bile mayınlı bölge gibi geçiyor.Kadın gelmiş bilmem kaç yaşına erkek gördü mü 18'lik kız gibi kırıtıyor.
Hayır yani geçenlerde emekli öğretmen olan komşusu vardı adam buna misafirliğe gitmiş.Aradan geçen bir saat sonra adamı ambulansla aldılar evden.Adam kalp krizi geçirmiş.Artık n'aptıysa adama deli karı.
Kendi ićimden adama acırken Toprak'ın saçlarıma kondurduğu öpücük ile dikkatim dağıldı.Bakışlarımı ondan tarafa ćevirdiğimde bana tebessüm edip yeniden TV ye odaklandı.
Biliyorum şuan hepimiz aynı şeyi diyoruz.
Öküz?!!
Madem öptün romantik birşeyler söyle.
-Deniz!
Toprak'ın sertçe omzumdan dürtmesiyke dikkatim yine dağıldı.Hayır yani insana iç sesiyle de rahat yok.
-Hıh!?Efendim hayatım.
-Sevgilim n'oldu daldın yine.
-Hić. yok birşey sevgilim.
Evet bunu ben demiştim.
Beni biraz daha yakınına ćekerek saçlarımın kokusunu ićine çekti.
Başı şuan omzumdaydı ve o şekilde kalsın istiyordum.Ya bu öyle böyle bi koku değil.Muhteşem birşey. Sanırım bu kokuda boğulup ölsem niye öldüm demem.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başımı sanki daha da gömebilecekmiş gibi Toprak'ın başina doğru yaklaştırdım.Tabi o da beni öpmeyi ihmal etmedi.
-Seni özledim.
Toprak yine yüzümde bir gülümseme oluşmasına neden oluyordu ki çalan kapı bu romantizmin içine etti.Sabah bizimkiler -gerçi saat ikiye geliyordu uyandığımızda- şimdide çalan kapı.
Toprak yanımdan uzaklaşırken huysuzca yerimden kıpirdandım.
Toprak birkać dakika sonra yanıma elinde kocaman iki kutu ile geldi.Ayy bana hediye almış demiycem.Tamam diyeceģim.
