GİTME...

54.Sevda*

Sevda'nın ağzından

Düğün günü sonunda gelmişti.Neden mutlu değildim o zaman?

Bu üzerimde dolanan kara bulut neyin nesiydi ki?Ellerim istemsizce karnımın üzerine gitti.

Burada yaşayan bir şeyler olduğunu daha yeni öğrenmiştim.Neredeyse iki aylık olmuştu.

Gözlerim dolmuştu.Bu evliliği sırf bu bebek yüzünden bırakamıyordum.Sırf onu babasız yetiştirmek istemediğim için herkes tarafından nefret edilmeyi göze almıştım.

Ellerim gelinliğimin altından giydiğim korse sayesinde neredeyse yok gibi görünen karnımda daireler çizmeye başladı.

Onu hissetmeye başladığım ilk andan beri vazgeçilmezim olmuştu.Bir insan nasıl kıyabilir ki can parçasına.

Kapı ağır bir şekilde açılınca gelinliğimin eteğini hafif toplayıp arkama döndüm.Kapıdan içeriye çoktan girmiş olan beden bir an titrememe neden oldu.İşte karşımdaydı.Özlemiştim onu.

Nasıl özlenmez ki?

Bir süre donuk bakışlarla yüzüme baktı.En sonunda seslice yutkunup konuşmaya basladı.

-Gelinlik... çok yakışmış.

Birşey diyemedim.Karşımda bana özlemle bakan bir çift ela göz vardı.Ama daha da önemlisi karnımdaki bebeğin babası vardı.

Gözlerimden bir damla yaş süzüldü.

-Sevda...

-Ali lütfen git buradan.Lütfen...

Sonlara doğru fısıltıdan farksız çıkan sesim onda bir durgunluk yaratırken bana birkaç adım daha yaklaşıp ellerini ellerimle birleştirdi.

-Sevda ben seni çok seviyorum.Özür dilerim.Sana yemin ederim ki o gün o kadınla aramda hiçbirşey olmadı.

İnanmıyordum.Iki senedir süren ilişkimizi bir kadın bitirmişti.Hemde ona karnımdaki bebeğimizi söyleyeceğim gün...Aynı yatakta onları görünce elimden düşen ultrason fotoğrafını yerden aldığım gibi koşarak çıkmıştım.

Onu seviyordum.Hala da seviyordum.Ama ihanetini kaldıracak mideye de sahip değildim işte.

-Ama buna rağmen o kadınla beraber oldun Ali.Bunu bana yaptın.Keşke yapmasaydın.

-Sevda sana yalvarırım bana bir şans daha ver.

Beni kendine doğru ćekip sarıldı.Parfümünün kokusunu ilk duyduğum an ciğerlerimde bayram olmuştu.

-Sevda lütfen kıyma bize.

Sesi titriyordu.Gözlerim dolmuştu bile.Canım gerçekten yanıyordu.

Kapı aniden açılınca ayrıldık.Ama Toprak çoktan bizi görmüştü.Kaşları hafif çatılsa da aldırmıyordu.Deniz'i çok sevdiği her halinden belliydi.

Keşke herşey bu kadar zor olmasaydı.

Ali benden ayrıldıktan sonra koşar adım dışarıya çıkmıstı.Tabi çıkarken Toprak'a ölümcül bakıslar atmayi da ihmal etmemişti.

Ben mi?

Ben sadece izliyordum onları.Her ne kadar inkar etsemde seviyordum işte.

Ali'yi ailemle tanıştırdığımda kesinlikle istememişlerdi Ali şirkette benden alt bir kademedeydi.Babam da dahil herkes benim ondan fazla kazanmamı ileri sürerek Ali ile beraberliğimi onaylamamıslardı.

Yurt dışına giderken ayrılmıştık.Her ne kadar ayrılsakta bir şekilde onu sevmeye devam etmiştim.Ve Toprak'la bir anda başlayan ilişkim herşeyi mahvetmişti.