***
Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna.
Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi...
***
İyi okumalar...
Not-İlk hikayem ve telefondan y...
İnsan kırılıyor.Bunu kalp kırıkların tek tek ayaklarına battığında anlıyorsun.Nefes alamıyacak kadar ağladığında anlıyorsun.
Tam bir hafta önce ayrıldıģım işten sonra evde sadece oturuyordum.Yaşamıyordum.Ölü gibiydim.
Aynanın karşısına geçince elimi yüzüme götürdüm.Gözaltlarım ćökmüş hatta dudaklarım kurumuştu.Tenim artık beyaz halinden sariya dönmeye başlamıştı.Bana bunu yapan sadece bendim.
Toprak'tan hićbir haber alamıyordum.Birkaç kez Rüzgar ile konuşmuştuk o kadar.Nisa bana çok kırılmıştı zaten.Yasmin ise neredeyse hergün gelip bana zorla yemek yediriyordu.
Kapım çalınınca ayaklarımı sürüye sürüye oraya doğru yöneldim.Yasmin in çıkıs saati geldiği için gelenin o olduğunu biliyordum.Kapıyı açar açmaz Yasmin elindeki poşeti -muhtemelen içinde yemek var- suratıma yapiştirdı.Birkaç adım geri gidip gülümsemeye çalıştım.
-Hoşgeldin.
Bir an gözlerinden hüzün geçsede kendini toparladı.
-Hoşbulduk güzellik.
*Cidden mi ben mi yani.Bu tiple.Dağınık saclar ve sarı bir ten ile.Hiç sanmıyorum.*
İçimden geçenleri umursamadan bir tebessüm ile onu ićeriye aldım.Herşeyi bilmesine raģmen beni tek yargılamayan oydu.
Nisa ve Rüzgar'a ayrılma nedenimi söylememiştim.
-Deniz??
Gözümün önünde beliren el ile dikkatimi Yasmin'e verdim.
-Dalmışım.
Gözlerini devirip konuştu.
-Orasını zaten biliyoruz.Yarım saattir yemeğinle oynuyorsun.Ya madem sev-
Lafını kestim.
-Bu konuyu sana defalarca anlattım.Olmaz.Benim yüzümden babasına düşman olmamalı.Zaten hiç düşünmeden malından mülkünden vazgeçer.Ama ben onu o şekilde görmek istemiyorum.Hem maddi sıkıntılar çekecek hemde hayatındaki tek insandan vazgeçecek.
Oflayarak masada yanıma doğru sokuldu.
Elimi ellerinin içine aldı.
-Canım bak böyle olmaz.Herşeyi anlat.Birak kararı o versin.Bırak o seçsin yolunuzu.Böyle ikinizde tükeniyorsunuz.Daha geçen gün gördüm.Aynı senin gibi.Sürekli birşeyler düşünüyor gibi hali var.
Gözlerim yine dolunca yüzümü iki elinin arasına aldı.
-Ağlama sakın.
Onunda sesi titreyince ikimizde ağlamaya başladık.Sarıldı.Bazen iyiki böyle arkadaşım var diyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
