Medya Ravi İncigöz - Canım
Gözümden akan yaşları sinirli bir şekilde sildim.Bana doğru gelen Toprak'a kosarak yaklaştım.Tam konuşacakken tokatımı yüzüne gecirdim.
-Sen nasil böyle birşey yaparsın?!
Ellerimle göğsüne vurmaya devam ederken gözyaşlarım çoktan boynumdan akmaya başlamıştı.
-Çok korktum...
Sesim fısıltı gibi çıkmıştı.Tam birkez daha göğsüne vuracakken Toprak ellerimi tuttu.Beni kendine sertce çekti.Dudaklarım dudaklarıyla buluşunca o anın hiç bitmemesini istedim.
Benden ayrılınca saçlarıma öpücüğünü kondurup alnını alnıma yasladı.Nefesi yüzüme çarparken eliyle gözyaşlarimı sildi.
-Özür dilerim sevgilim.Bu kadar korkacağını tahmin etmemiştim.
Sinirle güldüm.Kendimi iki adım geriye çekip konuşmaya başladım.
-Korkacağımı tahmin etmedin mi?Saka mi bu?Ben senin zarar görmene dayanamam.Sensizliği birkez daha kaldiramam.Yatağımın sen kokmamasına , sesinin olmamasına,hergün öpmemene,ellerimi saçından geçirmemeye,geceleri üzerimi örtmemene,bana beni sevdiğini söylememene dayanamam.Sen benim ailemsin....
Ellerimi küçük bir çocuk gibi yumruk yaparak gözyaşlarımı sildim.
Toprak yine bana doğru yaklaştı.Beni kendine çekip sarıldi.-Ben tam bir aptalim.Bu kadar üzüleceğini bilseydim kesinlikle böyle birşey yapmazdım.Sadece son günlerde çok yoruldun.Seni mutlu etmek istemiştim.
Masum bir çocuk gibi söylediği şeyler hemen yüzümü güldürürken beynim bana lanetler okuyordu.Kalbim sevincinden ne yapacagını bilmez durumdaydi.
Parmak uçlarımda yükselip çenesinden öptüm.
-Hadi değerlendirelim sürprizini.
Mutlulukla gözleri ışıldarken elinden tutup yeni farkettiğim masaya doğru onu sürükledim.Masaya baktiğımda çok şık olması bir kere daha yüzümde gülümseme yarattı.
Masa tamamiyle bembeyazken ortada unutma beni çiçeklerinin maviliği ona renk katıyordu.Aynı zamanda masadaki peçetelerde maviydi.Yerlerde kırmizı güller vardı.
Yemeklerde iştahımı hızla açarken ortadaki mumlar biraz önce Toprak'a tokat attığımı hatırlattı.Ne alaka bende bilmiyorum.Sormayın işte.Boğazımı temizleyip beni izleyen Toprak'a baktım.
-Sevgilim?
-Efendim güzelim.
Elimle masadaki peçetelerle oynamaya başladım.
Başka nerenle oynamayı düşünüyorsun cidden merak ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİTME...
ChickLit*** Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna. Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi... *** İyi okumalar... Not-İlk hikayem ve telefondan y...