GİTME...

27.Toprak*

Medya : Burak

Bölüm şarkısı:Yirmi7-Sokak lambası

Deniz'in ağzından

Toprak'ın üzerine ayaklarımı uzatmış öylece gidiyorduk.İkımizde susmayı tercih ediyorduk.Yolun başından beri elinden ayrılmayan elim ne kadar terlese de bırakmıyordu onun elini.Tek eliyle arabayı nasıl kullanıyor diye düşünmüyor değildim açıkcası.

Tam Toprak'a arabanın sıcak olduğunu ve pencereyi açmasını söyleyecektim ki önümüzdeki araba aniden firen yaptı.

Nedensizce vücudumu ele geçiren heyecana yenik düşüp küçük bir çığlık attım.Toprak bir küfür savurup bana baktı.

-Ben şimdi geleceğim güzelim.

Arabadan hızla inip öndeki arabadan çıkan birkaç adama doğru ilerledi.

Yanımda bir karaltı olduğunda diğer arabadan da adamların inmiş olduğunu gördüm.Toprak'ın önünü kapatmış olan adamlarla hararetli birşeyler konustuğu belliydi.

Şimdi boku yedik...

Öndeki iri yarı iki adam Toprak'ın kolundan tutunca arabadan hızla çıktım.

Ne oluyordu?Bu adamlar neden Toprak'ı tutuyordu?

-Toprak?!!

Sesim umduğumdan daha kuvvetli çıkmıstı.Sanırım sevdiğini kaybetme korkusu dedikleri bu olsa gerekti.

Toprak'ın gözleri önce beni buldu.Sonra adamlara küfürler yağdırarak onların elinden kurtulmaya çalıştı.Belimde bir el hissedince çırpınmalarım arttı.

Çığlıklarım Toprak'ın sesinin arasında kayboldu.
Burnuma bastırılan bir bezle gözlerimde bir karanlık kendini belli etti.Sadece bir ara havalandığımı hissettim.Ve gözlerim kapanmadan önce tek gördüğüm Toprak'ın üzerine abanmış olan adamlardı.

×××

2 gün sonra

-Aşkımm hadi ama?!

Toprak elinde tuttuğu hediye paketine birde bana baktı.Hep beraber oyun oynuyorduk.Ve bu sefer Toprak karşı masadaki kadına hediye vermek görevini almıştı.

-Ya sen nasıl bir sevgilisin?Senin beni kıskanman gerekiyor.Sen beni kendi ellerinle kadınlara gönderiyorsun.

-Abartma Toprak kadın en az elli yaşında.

-Sonuçta kadın.

-Hadi Toprak deyip onu kadından tarafa iteledim.

Masada sadece Nisa ve Burak ikilisiyle kalmıştım.Nisa göz ucuyla Burak'a bakıyordu.Burak ise hiç oralı değildi.Camdan dışarısını seyrediyordu.Nisa birkaç saniye sonra tuvalete gideceğini söyleyip masadan kalktı.

Burak hala dışarıya bakıyordu.Onda bir gariplik olduğunu seziyordum.

-Burak?

-Hı?

-Neyin var?

-Neyim yok ki?

-Anlatmak ister misin?

-Belki sonra...

-Anlatabileceğini biliyorsun değil mi?Biz seninle kankayız.

Koluna hafifce vurdum.Tek gördüğüm gözlerinde artan hüzündü.

-Kankayız...

Dediğimi tekrar ettikten sonra gözleri tekrar gözlerimi buldu.

-Hadi anlat artık.