Hilary Joyce

Chapter 21 - In pain

Chapter 21 - In pain

Hilary

Nanghihina niya akong iniwan matapos niyang magpakasasa sa aking katawan. Alas diyes ng gabi niya ako sinumulang gahasain at mag-aalas kuwatro na ngayon ng umaga. Ikapitong araw na ngayon na paulit-ulit niya iyong ginagawa. Wala siyang pakundangang nagpapakasarap kahit na namimilipit na ako sa sakit. Mapusok ang lahat ng ginawa niyang pag-angkin sa akin. Hindi niya ako tinitigilan kahit pa antok at hinang-hina na ako. Wala siyang pakialam basta gagawin niya lahat ng gusto niya, at sa lahat ng iyon ay tanging pag-iyak lamang ang nagagawa ko. Satuwing sinusubukan kong lumaban dahil sa iba't ibang malaswang paraan ng pakikipagtalik niya sa akin ay mas lalo siyang nagiging mapusok.

Ikinakadena niya ang isang paa ko sa kama satuwing umaalis siya at tatanggalin niya lang iyon kapag gagalawin niya na ulit ako. Dalawang beses niya lang din ako pakainin sa loob ng isang araw kaya naman agad akong nanghihina satuwing ikinakama niya ako. Pauli-ulit ang ganoong eksena sa loob ng isang linggo at sa bawat ginagawa niya iyon ay paulit-ulit din ang pagkadurog ng puso ko.

Ang sakit sakit na. Wala na yata siya maski katiting na pagmamahal sa'kin. Wala na ang Briner na nag-alaga, rumespeto, at nag-ingat sa akin sa loob ng isang taon. Bawat hawak niya sa akin ay hapdi na ang hatid. Bawat tingin nuya ay galit lang ang mababakas at satuwing magsasalita siya ay nararamdaman ko ang lamig.

Ano ba'ng nangyari? Bakit nagkaganito? May nagawa ba akong mali? May nasabi ba ako na hindi niya nagustuhan? Gulong-gulo na ako. Bakit ba bigla na lang siyang nagbago? Maayos naman kami noong huli naming pag-uusap pero bakit noong dumating ako rito ay nagkaganoon siya? Ano ba talagang problema?

Naulit na naman. Lahat ng sakit na pilit kong kinalimutan sa nakaraan ay naulit na naman. Lahat ng naranasan kong pananakit, pang-aabuso at pasakit ay nauulit na naman. Pero mas malala at mas masakit ang sa ngayon dahil mismong mahal ko ang gumagawa nito sa akin. Ang taong nangako ng proteksyon at naging dahilan para makalimutan ko ang mapait kong nakaraan ang siya mismong tululuyang sumisira sa akin ngayon.

Bakit? Bakit mo ba ito ginagawa Briner?

Hindi ko alam kung kakayanin ko pa. Para akong pinatay sa pangalawang pagkakataon. Ayoko na, ang sakit sakit na.

Sebastian

Dali-dali kong sinusian ang naka-lock na pinto ng kuwarto kung saan ko ikinulong si Hilary. Nag-iinit ang buo kong katawan at alam kong kailangan ko ng malalabasan.

Nasa kama ang sadya ko at tahimik na natutulog. Looking at her state right now, she looks so vulnerable----no, She's indeed vulnerable and it gives satisfaction to me. Mabilis kong tinggal ang kadena sa kaniyang paa at basta na lang siyang kinaladkad papuntang banyo.

"B-Briner.."

Hindi ko pinansin ang simula na naman ng kaniyang pag-iyak. Alam niyang wala siyang magagawa dahil sakit sa katawan lang ang aabutin niya sa akin sa oras pa pumalag na naman siya.

"Bilisan mo! Maligo ka!"

Utos ko sa kaniya saka ako naupo sa takip ng toilet bowl na nakasara. Wala siyang nagawa kundi nanginginig na maligo sa harap ko. Wala pa ring pinagbago ang nakakalibog niyang kurba. Ang mapipintog niyang dibdib, impis niyang tiyan at matambok niyang puwet. May ilang pasa na ang mga ito ngayon at bahagya rin siyang namayat.

The scene was making me hard. Bawat patak ng tubig na dumadaloy sa kaniyang katawan ay parang isang paanyaya. Di hamak na mas maganda siya kapag walang saplot. Patuloy lang ako sa panunuod sa kaniya at sa maseselang parte ng katawan niya.

Ilang minuto pa ay hindi na ako nakatiis at hinila ko na siya palapit sa akin. Naamoy ko kaagad ang bango niya habang patuloy pa rin ang pag-agos ng tubig sa katawan niya na hindi pa rin napupunasan.