Yalnız Başına

Bölüm 4

Luke...
Hayatıma birden bire bu şekilde nasıl girebilmeyi başardı bilmiyorum.Hala ona karşı çekingendim çünkü onu hiç tanımıyordum.Beni gördüğünde sadece asosyal olduğumu yüzüme vurmuştu ve şuan bu kişiyle alışveriş yapıyordum.
Dünya çook küçük.

Pek alışveriş meraklısı sayılmam aslında...Hatta hiç. Genelde ihtiyacım olan şeyler dışında isteklerime ve gereksiz herhangi birşeye para vermem. Paramı oyuna yatırmak daha mantıklı geliyor.Ama bugün farklı sanırım.Çünkü...çünkü.
Bilmiyorum.Ben bile ne hissettiğimi anlayamıyorum.

"Amma da çok şey seçtin hadi şimdi sıra denemede"
"Tüm bunları deneyebileceğimi mi zannediyorsun? Hah!Beni tanımadığın nasılda belli."
"Ne yani üstünde görmeden yorum yapacağımı mı sanıyorsun? Hadi yürü kabine"

Dediğim gibi normalde böyle bir durumda elimdekileri atar ve orayı terkederdim. Buraya gelmem bile bir mucizeyken bide bu!Ama yapamadım. Beni burada tutan ne bilmiyorum ama o kabine gittim ve tüm kıyafetleri tek tek denedim.

"İşte sonunda alcaklarına karar verebildik. O son giydiğin hakkında düşüncelerim doğru çıktı. Sana epey yakıştı asosyal kız"
"Bana böyle seslenmeyi kesecek misin? Bir adım var Raven"
"Evet evet pardon.. Asosyal Raven! Oldu mu?"
"Tam bir baş belasısın Luke Skywalker.."
"Siz de en az benim kadar varsınız"

Mağazadan ellerimizde torbalarla çıktık ve bu kadar kıyafeti beğenip para verdiğime kendim bile inanamıyorum. Ama fazlasıyla yoruldum diyebilirim. Yatağıma kendimi atmak için sabırsızlanıyorum.
"Torbaları bırakıp biryerlere gitmek ister misin? Karnımda savaş çıktığını hissedebiliyorum."
"Bugünlük bu kadar günışığı yeter diyorum ben. Eve gidip ayışığı olmaya devam edeceğim sanırım"
"Ayışığı mı? Bir çeşit kurt kadın falan mısın?"
"Soğuk esprilerine gülecek enerjim kalmadı malesef. Ayrıca ayışığı benim takma adım."
"Haa şu oyunlar. Ah nasıl unuturum sen küçük oyuncu kızımızdın. Mahallenin gururu ha?"
"Eve gitsem daha iyi olabilir belki sende sonraki görüşmemize kadar bana olan davranışlarını değiştirmeyi düşünürsün."
"Belki düşünürüm. O zaman iyi geceler.Ayışığı Raven"

Cevap vermeden uzaklaştım ama yüzümü göremediği bir uzaklığa geldiğimde sırıttım diyebilirim. Hoşuma mı gitmişti.Sanırım. Yok yok şuan böyle hislere kapılamam eve gidip televizyonu açmam lazım.

Annemi sanırım ilk defa bu kadar umutlu görüyorum. Kadın resmen parasını sömürmemden zevk alıyor. Poşetleri görünce sorgusu suali bir türlü bitmedi. Ama hepsini yarına ertelettim ve koltuğuma yayıldım. Tam bir oh çekecektimki aklıma sabah telefonumun titreyişi geldi.

Telefon aklımdan tamamen çıkmıştı ve şuan korkuyordum. Evet şuan telefonu elime alıp ekranı açmaya korkuyorum. Ama yapacağım çünkü daha iyi bir seçeneğim yok.

Ceplerimi kurcalayıp telefonu çıkardım ve ekranı açtım.
'NatetheKiller55 sizi oyuna davet ediyor'
Evet...Bu o.

-Devam Edecek-