× KUZEN ×

42.Bölüm " Sana çok pis gıcığım yersin levyeyi kafana!"

YAREN'DEN...

Arabaya binip anahtarı taktım. Arabayı çalıştırıp hızla gaza yüklendim. Garajtan hızla döndüğümde önüme arabayı kırdı. Aniden frene basıp durdum. Çarpmamıza çok az kala zorla durmuş olmamla kapıyı açıp dışarı çıktım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Az kalsın bana çarpacaktın!" Diye sinirle çıktım. Arabadan sakince inip gözlüklerini çıkardı.

"Çarpmayacağını bilmiyor muyum?"

"Sen çok biliyorsun!" Dedim alayla. Yanıma yaklaşıp dibimde durdu. Kafamı yukarı kaldırdım malum boy farkı.

"Peki bu ruju çok fazla sürdüğünü biliyor musun? Sana şu kırmızı ruju çok fazla sürme demiştim."

"Çok mu olmuş?" Dedim hınzırca. Elleriyle başımı kavrayıp beni kendini çekti. Aniden dudaklarıma yapıştı. Karşılık vermeden durdum. Dudaklarını çektikten sonra dudakları kırmızı oldu. Gülmeye başladım.

"Ama senin dudaklar ne olacak? İş yerindeki kızlar dayanamazlarsa ne olacak?" Diyip baş parmaklarımla dudaklarını sildim.

"Veririz bi' dudak!" Dedi gülerek. Omzundan ittirdim.

"Senin kafanı kırarım. Zaten evlendiğimiz gün beni aldattın!" Sinirle soludum.

"Ya seni var ya..." diyip yanaklarımı sıktı. Ellerini ittirdim.

"Şu an sana trip atıyorum. Ama zoraki evliyiz biz unutmadım."

"Bir tane daha öpeyim mi?" Dedi gülerek.

"Ya Tolga! Olmaz öyle her zaman her zaman öpemezsin beni. İnsanlar var." Dedim utanır gibi yaparak.

"Kimse yok."

"Bekçi var."

"Kovmadım mı ben onu dün?"

"Adamı her gün kovuyorsun zaten. Yazık!" Dedim gülerek.

"Yanaktan öpeyim bari. Yolcu et kocanı." Diyince kafamı olumsuz anlamda salladım. Tekrar başımı tutup saçlarımdan öptü. "Akşam alırım öpücüğümü."

"Yürü git işine geç kaldın." Diyip arabaya bindim. Camımı açıp elindeki gözlüğü aldım. "Hadi çek arabanı yolumdan." Gözlüğü takıp camımı kapattım. Arabasına binip yolumdan çekildi. Hızla gaza basıp üniversitenin yolunu tuttum.

××××
ZEHRA'DAN...

"Yaren!" Diye çığlık atıp koşmaya başladım. Üniversitenin tam kapısından geçiyordum. Daha hızlı koştum. İçeri geçer geçmez tekrar ismini söyledim. Bana döndüğünde üstüne zıpladım.

"Kuzi! Çok özledim."

"Aşkım, bende çok özledim. Sen gidince ev boş, oda boş, dolap boş. Sen gidince kıyafetler azaldı." Diyince göz göze baktık. Aynı anda gülmeye başladık. Tekrar sarıldım.

"Neyse sana bir şey daha diyeceğim. Sen gidince üstüme gelmeye başladılar. Şu halime bak. Abim diz üstü bir şey giymeme izin vermiyor." Diyip ondan azcık uzaklaşıp etrafımda döndüm.