× KUZEN ×

4.BÖLÜM "KİM BU YALÇIN?"

Medyada Yalçın var arkadaşlar. Iyi okumalar...

"Çok güzelsin... Ben bunu daha önce nasıl fark edemedim ki? Eşek kafalıyım." Dedi Onur. Gözleri gözlerime değiyor sözleri kalbime işliyordu. Tamam biraz abartmış olabilirim. Napim platonik olmak bunu gerektirir.

"Evet öylesin canım ama bir o kadar tatlı ve yakışıklısın. Benim yakışıklım." Ne diyorum lan ben. Kendimi cesaret suyuna batırmış gibi hissediyordum. Kollarını belime sarıp gözlerime baktı. Muzip bir gülümseme vardı yüzünde.

"Öyleyim dimi?" Dedi. Alnını alnıma yasladı.

"Bu an hiç bitmesin de sen daha demin 'dimi' mi dedin? Ama sen hiç dimi demezsin ki. Genelde ben söylerim o lafı." Onuru ittim. Kesin rüya görüyorum. Yoksa Onur bana hiç böyle demez 'dimi'?

Sonra bir anda ekran değişti. Onur ve bir çocuk vardı.

Sarı saçları mavi gözleri babyface bir yakışıklı karşımda bana elini uzatmış. 'Gel' diyordu.

"Zehra hayır gitme. Çok tehlikeli." Diye bağırdı Onur. Gitgide uzaklaşıyordu. Peşinden koştum ama o çocuk beni tutuyordu.

Kafamdan aşağı inen bir soğuklukla yerimden sıçradım.

"Kalksana kuzi yerde uyuyakalmışsın." Diye bağıran Yarene baktım.

"Aferin kuzi ettin içine rüyamın. Tebrikler. Bir mallık ödülü daha kazandınız." Dedim yüzümü silerek yerden kalktım.

"Özür dilerim ama sende kalkmadın." Diyip üste çıktı.

"Off... boşver zaten olacak bişey de değildi. Adı üstünde 'rüya'. Kısmet değilmiş." Dedim.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı yaptım. Hafif bir makyaj yapıp dolabımın karşısına geçip 'bugün ne giysem?' Diye düşünmeye başladım.

Beyaz rambo atlet, altına kot şort, üstüme de yarım kollu kırmızı siyah kareli bir gömlek giydim. Altına converse giydim.Klasik şeyler. Bugün süslemek için havamda değilim.

Yaren mavi mini etek üstüne transparan beyaz bir bluz giydi. Altına mavi dolgu topuk ayakkabı giydi.

Normal bir gün gibi aşağı kahvaltıya indik. Sesiz sakin kahvaltımızı yaptık. Dedemgil siyaset falan konuştu. Annemgil dedikodu yaptı. Ceyda, kardeşi berkcanla kavga etti araya Kerem girdi. Yani bütün günlerin aynısını yine yaşadık.

"Kızlar kalkın üstünüze düzgün birşeyler giyin. Bu ne hal?" Dedi Fatoş yengem. Şaşkınca yengeme baktık.

"..."

"Eee... ne duruyorsunuz gidecez belediye başkanı da gelecek böyle paspal paspal gitmeyin." Kolumuzdan çekiştirip odaya çıkardı.

"Nereye gidecez?"

"Belediye başkanının evine mi?"

"Niye gidiyoruz?"

"Neden böyle gidemiyoruz?"

"Ayrıca biz paspal değiliz anne."

Fatoş yengem benle Yarenin yüzü arasında mekik dokuyordu.

"Ayy yeterr! Bi susun ya. Dedenin arkadaşı bizi evine misafir olarak çağırdı. Belediye başkanı da gelecek. Zehra ilk seni giydirecez. Gel." Elimden tutup dolabı açtı.

"Yengecim ne gerek var ben kendim giyinirim. Cık." Dedim bir şeyler seçmeye başladım.

"Oldu, size bırakayımda götünüzü açın!" Dedi. Yaren gelip elini yengemin alnına koydu.