× KUZEN ×

44. Bölüm "Sadece arkadaşız!"

YAZAR'DAN...

O yıl tamda lise 2'ye geçmişlerdi. Her zaman kolejde okumuşlardı ama bu yıl devlet okulunda okumak zorunda kalmışlardı. Çünkü gittikleri okulda 'huzur bozma ve saygısızlık' yüzünden atılmışlardı. 10. Sınıfa gelene kadar sırf bu neden yüzünden sürekli okul değiştirmişlerdi.

Okulun ilk günü Zehra okula yalnız gelmek zorunda kalmıştı. Yaren hasta olduğunu söylemiş ve evde kalmıştı. Tabii ailesine göre evde kalmıştı. Evden kaçıp sevgilisi ile buluşacaktı. Zehra da o yakalanırsa okula geldiğini ve evde birşey unuttuğunu söyleyecekti. Plan her zamanki gibi harika işliyordu. Servisten inip okul binasına doğru yürümeye başladı. Okulda yabancılık çekeceğini düşünmüyordu. Özgüveni her zamanki gibi yerinde ve tavandı. Önüne gelenle arkadaş olabileceğini düşünüyordu. Olamazsa da kavga çıkarırdı, diye kafasında kurguladı.

Sınıfını önceden biliyordu. Dedesi bu okulda kalmaları için elinden geleni yapacağını söylemişti. Adam da haklıydı. Bezmişti artık. Müdür tanıdık olmalı, diye düşündü. Acaba ziyarete mi gitseydi? Kapıyı çalmadan açıp, Edis'in dudak şarkısını söylerdi belki. Bu düşünce onu gülümsetti.

En arka sıraya çöktü. Çanta getirmemiş ve sivil gelmişti. Okul formasını giymeyi düşünmüyordu. Vasat ve kezbanca olduğunu düşünüyor. Ama zorundaydı. Kim okul kıyafetlerini sever ki? Kızların kezban, haspam ve iğrenç gözükmesi için tasarlanmış olmalıydı.

Sınıfı öğrenciler doldurmaya başladı. Hayvanca ve itici girişler yapan erkeklere mal mal baktı. Kızlar ise hiç oralı bile değillerdi. Tüm yaz boyunca hergün konuştukları kankaları ile aynı olayları tekrar ediyorlardı. Yaren olsa onlarda aynısını yaparlardı. Çünkü kız olmak bunu gerektirir. Saçlarını arkaya attırdı. Telefonunu çıkarıp Yaren'e mesaj yazmaya başladı.

'Sıkıcı! Var mı ötesi?'

Hiç beklemeden yeni mesaj geldi.

'Yakışıklı var mı yakışıklı?'

'Yok be kuzi ne gezer. Manda cehennemine gelmiş gibiyim.'

' :))) '

Hocanın derse girdiğini fark etmemişti. Bütün çocuklar ayağa kalkınca kendisi de kalkmak istedi ama kalkamadı. Çünkü arka tarafı ıslanmıştı. Nasıl fark edmemişti? İçinden bir sürü lanet okudu. Ne bok yiyecekti şimdi.

"Kalkmayı düşünmüyor musunuz?" Dedi hocası kinayeli bir şekilde.

"Düşünmüyorum." Adam sinirlenmişti ama belli etmemeye çalıştı.

"Ayağa kalk çocuğum."

"Hayır."

"Bir sorun mu var?"

"Evet bir sorun var. Kel ve kısa olmanızdan başka birde şaşısınız sanırım." Bütün sınıf gülmeye başladı. Adam sinirle gözlerini kıstı ve sınıftaki diğer öğrencilere baktı. Tekrar sesizlik hakim olurken konuşmaya devam etti.

"Sen öğretmeninle nasıl böyle konuşursun?" Zehra arkası ıslandığı için sinirliydi ve şuan hocayla uğraşmak istemiyordu.