× KUZEN ×

ÖZEL BÖLÜM SİZLERE

Herkeseeeee merhabaaaaa!!!

Yorumlarınızı okuyorum, takip ediyorum şu karantina döneminde cevap vermeye çalışıyorum. Mesajlarınızı da alıyorum. Beni çok mutlu ediyorsunuz.

Kuzen benim ilk göz ağrım ve biteli 4 yıl oldu neredeyse. Devam etmesi mümkün değil sizler de biliyorsunuz. Ama çoook uzun zaman sonra ve yeni başlayıp bitirenler için bir hasretlik bölüm yazayım dedim.

Bölümdeki ipucularını bulan bölümün sonunu çözer. ;)

××××

"Kızlaaaar! Hadi abiniz bekliyor." annemin sesini duyduktan sonra çantaya son birkaç eşyamı daha teptim.

"Abla sizsiz gidiyoruz. Baay!" Ceyda'nın tehditlerine aldırmamayı uzun zaman önce öğrenmiştik. Çantamı kapatıp sırtıma attım.

"Son bir selfie!!" telefonumu yukarı kaldırıp Yaren'in nasıl çıktığını umursamadan ifşasını çekmeye başladım. Sosyal medyaya koyunca görürsün canım artık.

Kapının yanından balıkçı şapkamı alıp çıktım. "Yaaaareeeeen ayrılsaaak ölürüz bizz!" koridorda bas bas bağırarak dans edip aşağı iniyordum. Bir dakika! Durdum. "Yaren!" neden gelmiyor?

"Geldiniz mi kızım? Hadi anneannen hazır. Bekletmeyin!" ifadesiz anneme baktım. "Zehra?" tüm aklım Yaren'deydi. Onun bir sorunu vardı. Şimdi fark ettim, fotoğraflara da bakmadı. Ne oldu? Ne oluyor lan? "Kızım?" annemi fark ettim.

"Anne?" ne dediğini duymamıştım bile. Çantamı hemen yere attığım gibi odaya koştum. İçeri girdiğimde yatağında oturmuş telefonuyla oynuyordu.

"Kuzen?" kafasına kaldırıp bana baktı. Gözleri dolmuştu. Hayır! "Hayır!" hemen gidip ona sarıldım. Abim ve Ceyda'nın olduğu WhatsApp grubuna Yaren'in fotosunu attım.

"Anlamam nedenini, üzmüşler bebeğimi ayy!" diye şarkıya girdim belki morali yerine gelir diye ama sessizce duruyordu. "Anlat noldu?"

"Bir şey yok. Siz gidin ben gelmeyeceğim." sırtını dönüp yastığına sarılıp yattı.

"Nasıl giderim ben? Seni yalnız bırakamam. Noldu?" üstüne yattım.

"Yok bir şey işte! Git! Bekletme." sesi bile az çıkıyor. Modu yerlerde yılandan daha iyi sürünür. Yatmış bana git eğlen diyor. Hele paşama bak!

"Tamam! Sana baybay. Gölden fotoları atarım artık." gidiyormuş gibi yapıp kapıya gittim.

"Cidden mi? Gidecek misin yani?!" dedi arkamdan. Gülerek ona döndüm az kalsın ağlayacaktı.

"Seni bekleyeceğim kızım tabi eğlenecem. Ne zamandan beri ikna etmeye çalışıyoruz biz abimi? Kaç ay bekledik bu anı?" abimgil neden gelmemişti. Telefona baktım. Mesaj yazmışlar mı diye ama onun yerine başka bir şey gördüm.

"OLAMAZ!" altına yapman çocuk gibi bir suratla Yaren'e döndüm. Sıçmıştım.

"Ne yaptın?" bir boklar yaptığımı anlamıştı. Yanıma gelip telefonumu aldı.

"Senin fotoğrafını çekip abimgile atacaktım..." sesim alçaldı. Çok büyük kızacaktı. Yüzünün sinirden kızardığını görebiliyordum. "Valla istemeden oldu."

"Sen..." susup gözlerini kapattı. Aha geliyor bir çığlık! Yanlışlıkla abimgilin grubuna atayım derken ifşasını sınıf grubuna atmıştım. "Nasıl gidecek bu? Yanlış attım falan yaz! MAL!" telefonumda birşeyler yapıyordu.

"Ne yapıyorsun? Ne yapıyorsun?" telefonu almaya çalıştım ama kaçtı. "Korkutma beni!!" peşinden koştum. Odadan çıktı. Peşinden bağırıyorum hem koşuyorum hem söyleniyordum. Bir şey yaptı. Kesin bir şey yaptı. Umarım gruba fotoğrafımı atmadın Yaren! Orada sevdiğim çocuk olduğunu biliyor ama bu konuda acımasız.