× KUZEN ×

43. Bölüm "Ãñãñãš Ķąfą!"

YAREN'DEN...

Birine çarpmıstı. Birine... hemde adam öylece yerde yatıyor. Bense hiçbir şey yapamıyorum. Basıp gaza gitmek vardı. Neden yani? Adamı sırtüstü çevirdim. Gördüğüm manzara ile şok kat sayım 32948293920220 çıkarken elimi ağzıma götürdüm.

"Burak!" Diye döküldü ağzımdan bütün geçmiş öfkeler, sevgiler, nefretler... Güleyim mi ağlayayım mı bilemedim?! Bana yaptıklarından sonra onu ezmek en büyük hayalim iken şu an ölebilir ve dünyayı-Allah var çocuğu yakışıklı yani- bu yakışıklılıktan mahrum etmek. Çarpılacağım! Allah'ım nerden çıktı bu benim karşıma?

Koskoca şehirde çarpacak başka biri mi yoktu?

●●●

Bu nasıl bir tesadüf olabilir? Resmen önüme atladı. Arabalar altında kalasıca! Senin ne işin var benim arabamın altında? Tam mutlu oldum, huzurluyum diyorum rahat batıyor herhalde gidiyorum eski sevgilime çarpıyorum. Şerefsiz. Nasıl oyunlar oynadı bana.

Koridorun başında Zehra göründü. Endişe içinde yanıma gelip başımda dikildi.

"Neyi varmış, iyimiymiş, nasıl çarptın? Konuşsana kuzi?!" Diyerek beni sarstı.

"Çarptığım kişi..." tam söyleyeceğim doktor yoğun bakım ünitesinden çıktı.

"Nasıldır hasta? Ölmedi diyin lütfen. Bu kız daha yeni gelin oldu. Eniştem hanımsız mı kalsın? Nasıl kurtaramazsınız? Şok mok yok mu? Ölüme yardır bütün şeyleri. Gençliğinin baharında bu kız hapise mi girsin?" Utançla yüzümü kapattım. "Ağlama annem geçecek herşey." Diyip bana sarıldı Zehra.

"Delirme! Zehra! Bir kendine gel." Diye bağırdım. Şok geçirmiş halde elleri havada bana bakıyordu.

"Ölmedi! Henüz!" Dedim sonunu fısıltıyla söyleyerek.

"Allahım!" Diyip kendini yere attı Zehra. "Bu yaşta kuzenimi katil olarakta mı görecektim?"

"Hanımefendi bir sakin olun. Hasta yaşıyor. Durumu iyi. Birazdan normal odaya çıkaracağız." Daha demin ağıt yakan kendi değilmiş gibi ayağa kalktı, yalandan öksürdü ve üstünü düzeltip sakince durmaya başladı.

"Aferin! Hastahaneyi birbirine kattın. Tolga ile Doruk nerde?" Havalara bakmaya başladı.

"Ne yaptın lan doğru söyle!"

"Ben bu repliği bir yerden hatırlıyorum."

"Konuyu dağıtma!" Dedim gözlerimi devirerek.

"Bir günlük gözaltına alındılar."

"Ne? Sen nasıl buradasın o zaman?" Tekrar havaya baktı. "Zehra!"

"Şikayetçi oldum gözaltına aldılar oldu mu? Birinin buraya gelmesi gerekiyordu bende yalvarmak yerine beni taciz ettiklerini söylemek zorunda kaldım."

"Yaaa sen! Sen var ya sen... sen bir mükemmelsin! Senden başka yok!" Yumruklarımızı tokuşturup resmi hareketimizi yaptık.

Gıybet!!!

Yarım saat olayları en ince ayrıntısına kadar anlattı. Sonra tam çarptığım kişinin Burak olduğunu söyleyeceğim yinr bir bokluk. Telefonu çaldı ve gitti. Harika bir kuziye sahibim ben ya. Halleyğ'im benim ♡