Game Of Love

13:ALAM NA

Alelie's POV

Nasa office kami ngayon. Magkasama kami sa iisang office.

Pero parang wala lang. Hindi kami nagpapansinan. Ewan ko kung ano ba talaga ang status namen.

Ano? Complicated? Eh ako lang naman ata ang umaasa. Ewan ko ba.

Magmula nung marinig ko na sinabi niya.yon kahit lasing siya naapektuhan ako.

"Set my schedule. And when Liza is gonna be here just let her enter my bedroom." Ayan na. Parang laruan lang ako diba?

Pag gusto niya pagtripan dun lang ako sasabihan ng sweet nothings.

Pero pag may kalaro na iba hindi lang sweet nothings ang sinasabi. Pati long thing niya pinapasok.

"Yes sir." Inayos ko na nga ang schedule niya at sinabi ko na sakanya.

Bigla naman nag ring ang phone ko at naka register ang pangalan ni Meghan.

Nasa kwarto naman na siya kaya sinagot ko na.

"Hello. Oh ano gurlet? Kumusta?" Bati ko sakanya.

("Eto okay lang. Uy gurlet sabay tayo maglunch. Wala si Ton eh nasa clinic niya madami pasyente. Pinagdala ko nalang siya. Wala ako kasabay. Andami panaman ng niluto ko. Punta nalang tayo sa apartment mo. Pag paalam na din kita kay Xander. Ako bahala.") Hmmm... Wala din naman ako gagawin sooo...

"Sige gurlet sabay nalang tayo. Ikaw bahala ah?" Um-oo nalang siya saka ko na binaba ang tawag.

Muli nanaman nag ring at nakaregister ang number ni Max.
Wow? Ngayon nalang nagparamdam to ah. Namiss ko siya!!

"Hi Max! Kumusta!?" Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa.

("Hello pretty. Okay lang. Medyo naging busy kauuwi ko lang galing US. Inaasikaso ko yung mga grocery na napatayo namin doon. Para naman makapag retire na si mommy at dito nalang. Masyadong nakakapagod trababo niya eh." )

Ang sweet talaga niya.

"Sabagay tama ka. Grabe! Namiss kita! Soo? Ano? Bat ka pala napatawag?" Tumikhim siya na para bang kinakabahan.

("Ano kase... Umm... Labas sana tayo sa weekends. Kung okay lang sayo... Date kumbaga..") Namula naman ako. Date? Why not. Kesa naman sa mabwisit lang ako kay Alexander.

"Sige ba! A date would be nice. Sige. Text mo nalang sakin what time and venue." Ngumiti ako kahit hindi naman niya nakikita.

Pero bat ganon? Hindi tumitibok ng malakas yung puso ko gaya ng kay.... Nevermind.

("No. Susunduin kita. Ill just you the time. Thank you pretty. Have a good day.") Binaba na niya ang tawag at napabuntong hininga ako.

Nabigla naman ako dahil nasa likod ko pala si sir.

"Sa susunod kung makikipag usap ka lang wag kana magtrabaho. Bwiset." Umupo siya sa swivel chair niya at humarap dun sa view.

Napairap nalang ako at hinayaan siya mag tantrums.

Malapit na maglunch kaya naman nag ayos ako.

Saktong pagkatapos kong mag ayos ay nandito na si Meghan.

"Excuse me Xander. Pwede ko bang mapagpaalam ng lunch out si Alelie? Ibabalik ko din siya agad." Tumingin siya sakin at nag thumbs up na para bang sigurado siyang papayagan ako.

"S-sige lang. Happy eating." Nagliwanag naman ang mata ko at agad na umakbay kay Meghan.

"Gurlet. Nagtatantrums yan. Buti nalang pinayagan ako"

Magkibit balikat lang siya sumakay na kami sa sasakyan na minamaneho ni mang Dan.

Agad naman kami nakarating sa apartment dahil malapit lang naman. Isang sakayan nga lang eh.

Ang bago kong apartment ay may isang kwarto, isang banyo, at sapat na space lang para sa kusina at sala.

Eight thousand a month. Kasama na ang kuryente at tubig.

Okay naman ang presyo para sakin basta ba nakakapag padala ako ng pera kina nanay.

Medyo maluwag na ang dibdib ko dahil si kuya regular na dun sa bangko na pinagtatrabauhan niya sa bayan.

Pero ayoko mina bumalik sa bahay. Napamahal na din ako sa trabaho ko.

"Gurlet tara kain na tayo. Gutoms na ako." Ngumiti lang ako at kumain na kami.

"Oh? Kumusta kayo ni Alexander?" Napatigil naman ako dahil nainis nanaman ako.

"Wala. Bakit? Ano bang meron saamin? Di ko naman siya mahal. Di niya ako mahal." Napailing nalang siya.

"Kakainin mo din yang mga sinabi mo Alelie. Pag nasaktan ka wag kang iiyak iyak. Nako ah. Magingat ka gurlet." Napabuntong hininga nalang ako.

Wala eh. Feeling ko laro pang lahat ng to. Kasi may babae nanaman siya habang ako second option lang na umaasa.

"Tapusin na nga natin pagkain naten. Nag tatantrums yon baka pagalitan ako pag nalate ako." Napailing nalang siya at nag kwentuhan pa kami ng kung ano ano.

Nagpapasalamat ako dahil binigyan ako ng kaibigan dito ni Lord. Mabait si Meghan. Hindi na ako magdududa kung mahalin siya ni Aston.

***

Naihatid na niya ako sa trabaho kaya matapos magpaalam ay pumasok na ako. Bigla kong naalala na kailangan ko palang tawagan si kuya Nick kaya habang paakyat ay dinial ko ang number niya.

Naghagdan na ako para mas matagal pa kami mag usap ni kuya.

(Hello Nicolai? May balita ako sayo.) Ano naman kayang balita?

Mukha naman masaya si kuya kaya hindi bad news.

"Ano naman yon kuya?" Narinig ko siya na parang tumawa. Anyare dito??

)"Kami na ni Daisy! Sinagot na niya ako!!" )Hindi na ako nabigla dahil alam ko naman na sila talaga.

"Naks naman!! Congrats kuya! Eh pano mo naman napasagot si ate Daisy aber? Sa torpe mo banamang yan!?" Napatawa nalang siya at nagkwento na nga siya.

"Sina nanay pati Nicolette pala kuya? Kumusta sila?"

(Eto si nanay ayos lang. Okay naman ang mga gamot niya. Namamaintain naman. Si Nicolette ayun ang galing sa eskwela. Kaya hindi masasayang ang pagod naten. Maganda naman kinahahantungan ng mga sakripisyo natin Nicolai. Wag ka mag-alala.) Napangiti naman ako dahil tama si kuya.

Hindi nasasayang ang mga sakripisyo namen dahil may pagiintindi ang mga taong nakapaligid saamen.

"Osige na kuya. Nandito na ako sa trabaho eh. Kumain lang ako. Kain na din kayo ah? Miss ko na kayo! Bye! Mahal ko kayo." Nag paalam na din siya at binaba na ang tawag.

Ng kumatok ako sa office ay walang sumagot. Pero ng buksan ko ang pinto parang binagsakan ako ng mga bato sa langit.

SI ALEXANDER NAKIKIPAGHALIKAN AT WALA NG PANGITAAS ANG BABAE.

Dahil sa inis ko kinuha ko ang mga pebbles na design lang dapat at hinagis ko sakanila.

"Pwede ba?! Pumili ka naman ng lugar! Respetuhin mo naman ako bilang babae! Punyeta ka! Ang landi mo! Dinaig mo pa ako! At ikaw babae ka! Kung libog na libog kana sa banyo nalang oh! Mas malapit kesa kwarto! Baka hindi niyo alam pag may nakakita sainyo may masasaktan!"

Naramdaman ko na tumulo na ang luha ko.

Bwiset! Bat ngayon pa! Putragis! Ngayon alam ko na!

Bakit naiinis ako sakanya, kung bakit nabubwisit ako tuwing may makikita akong condom sa bahay niya. Kung bakit aki kinikilig kahit simpleng gestures lang, kahit second option lang ako, kung bakit nasasaktan ako dahil.... mahal ko na pala siya.

At ang mas masakit. Wala siyang nararamdaman para saakin.