Game Of Love

48: SOON TO BE...

Alexander's POV

"Tangina namam pare. Nakakapagod na to ah! Maghapon na tayong nagtatrabaho. Lets give ourselves a breK to eat! Tsaka hindi ko pa nakikita ang asawa ko! I miss her!" Aston and Kevin just glared at me.

"Thats the sense fcker! Baka pag nakita mo ang asawa mo hindi kana mag trabaho! At baka pag ganon din ang ginawa namin baka hindi na ako bumalik! At makipag romansa nalang ako kay Crisel!" Napailing nalang ako. Tangina, mangaasar nalang ako.

"Romansa?! Big word ah! San mo nakuha yan?" Tinignan ko siya at tinatantya. Okay panaman. Pwede pa asarin.

"Sa sobrang talino ko sa Filipimo ayan lumabas. Eh yang marka mo saan galing? Parang tuklaw ng ahas. Ginapang kaba?" Fck! Akala ko wala na!?

Tumawa ang dalawang mokong at tumalikod ako para itagol ang namumula kong mukha. Sht, so gay.

"Ayan. Mang asar pa. Alam mo namang ito yata ang nagimbento ng sarap sa pananapak ng kaibigan. Sarap sapakin pag nang aasar eh." Nagpatuloy nalang ako sa pagtatrabaho si Kevin naman panay ang sulyap sa cellphone.

Tch. Gusto din naman makita ang mahal niya, nagdedeny pa.

"Oh Xander, pakibigay na yan sa asawa mo. Pagalay mo sa mga tamang pwesto. Last year ang report na yan. Kaya dapat maayos. Lets eat first. Wala ng uuwi. Baka wala ng bumalik." Lumabas na siya dala ang phone niya at agad na tinawagan si Meghan.

Si Kevin naman kausap na siguro si Crisel. Eh ang landi ng boses niya eh.

At ako naman hinahanap ang maganda at maasahan kong asawa.

Umakyat ako sa floor na inookupa namin at tinignan ang table niya sa labas. Huh? Where is that woman?

Tinignan ko din ang table niya sa opisina ko pero wala parin.

"Shit. Asan na siya?" Kinakausap ko na ang sarili ko, tangina naman.

Tinignan ko ang private room namin sa opisina ko din at wala din tao. Pero nakabukas ang pinto sa cr kaya tinignan ko agad.

"Love? Are you there?" Pagkapasok ko para akong nanigas at hinagisan ng martilyo sa ulo.

Ang asawa ko nakahalandusay sa sahig at nag suka pa yata siya sa bowl.

Wala na akong pakielam sa mga papeles na hawak ko at agad na tinapon iyon kung saan at binuhat ko ang asawa ko.

Hindi na ako nagpaalam sa mga kaibigan ko at agad ng umalis, nag elevator ako at buti nalang at walang tao.

Pilit kong inabot ang susi ko at pinindot ang unlock button para mas madali.

Ng maiposisyon ko siyang maayos wala na akong inaksayang oras at nagpunta sa hospital na pag mamay-ari din namin.

Shit, love. Dont you leave me. Ayoko pa ma biyudo.

***

Pagkadating sa hospital agad akong dinaluhan dahil agaw pansin talaga ako. Tumawag ako ng mga doctor at nurses. Sigaw lang ang ginawa ko habang buhat ko ang lupaypay na katawan ng asawa ko.

May mga nakita na akong papalapit na doktor at nurse na may dalang 4-wheeled bed at agad kong hiniga ang asawa ko.

"Doc, please tulungan niyo po ang asawa ko." Tumango ang doktor at pumasok na sa ER.

***

Dalawang oras din ako paikot-ikot hanggang sa dumating ang mga taong binulabog at tinawagan ko.

"Bro, what happened? Si Meghan kinukulit ako. Napano ba?" Ng makita ko si Aston para bang doon na lumabas ang hina ng katawan ko.

Napaupo nalang ako at halod mangiyak ngiyak.

"I failed as her husband, bro. Ni hindi ko man lang napapansin na may sakit na pala ang asawa ko. Im so hopeless." I just dont care if Aston sees me like this. Its just that I really failed as a husband.

"Hindi mo napapansin?" Tinignan ko siya ng masama.

"Huwag mo ng ipamukha na wala akong kwentang  asawa okay?" Napailing nalang siya sakin at napasalampak pa ako. 

"Alam mo bro? Alam kong tanga ka, pero hindi ko alam na ganyan ka pala ka tanga. Sobrang tanga mo." Nairita ako at tinignan siya ng masama.

"Tangina! Oo na tanga na ako!! Pabaya na akong asawa! Ano pang gusto mo marinig?! Na bobo ako? Tangina ka bro!" Tinaas ko ang middle finger ko sa inis ko.

Tangina ka, matigang ka sana kay Meghan.

Ilang oras pa bago lumabas ang doctor sa ER at tumayo ako agad.

"Sino ang asawa ng pasyente?" Nagmamadali na lumapit ako sa doctor at walang sinayang na panahon.

"Ako po, dok. Ano pong ngyari sa asawa ko? Ano pong sakit niya? Okay lang po ba siya? Dok, sabihin niyo na! Nakakawala ng ulirat maghintay dito lalo na bagong ka--, ARAY! TANGINA MO KA!" Sinapok ako ni Aston! Tangina talaga.

"Iho, kalma ka lang. Maayos na ang lagay ng asawa mo. Wala kana dapat alalahanin. Pero dapat tandaan mo na alagaan mo ang asawa mo, nag tawag na ako ng OB-GYNE na irerefer ko sainyo. Muntikan ng mapahamak ang mag-ina mo kaya dapat magmula ngayon imonitor mo sila. And then you really should make your wife drink mi--" Ob-gyne? Mag-ina?

"Dok, anong sinasabi niyo? Bat may OB? Bat kailangan? Ano meron?" Tinignan ko si Ton na nakangisi at umiiling.

"Aba? Iho naman, hindi mo alam? Buntis ang asawa mo. Sabi ng OB for more then 5 weeks na. Hindi lang halata dahil sa payat ang hitchura ng asawa mo." Fck... Im gonha be a dad. Im gonna be a dad!

But after a few seconds, I saw pure black. And shit, I fainted.

***

Alelie's POV

Nagising ako na parang pakiramdam ko lutang ako. Ewan ko ba. Parang ang bigat ng pakiramdam ko na parang lutang.

Nilibot ko ang paningin ko at napagtanto kong nasa hospital ako. Hinahanap ng mata ko si Xander pero ang nakita ko si Aston.

"Iton asawa mo, narinig lang na buntis ka, ayun hinimatay. Sobrang tuwa at pagkashock na may kasamang katangahan." Matatawa sana ako pero ng marinig ko yon parang may nstunaw sa puso ko. Ibig sabihin gusto niya.

"Sige, magigising din naman siya. Pwede mo na kami iwan. Salamat Ton. Tsaka pakisabi kay Meghan, miss ko na siya." Nag thumbs up siya at umalis na.

Nagpahinga muna ako at inabot ang remote nung tv. Buti nalang malapit.

After 30 minutes ng panonood, nakita ko na siyang nagmulat ng mata at agad akong nilapitan ng makita na gising na ako.

"Kanina kapa ba? Sorry, nakatulog lang ako kahihintay sayo." Pinitik ko ang noo niya at tumawa ako.

"Narinig ko na galing kay Aston. Hinimatay ka. Hindi ko expect na ganon ka, love." Namula naman siya at ibinaon niya ang mukha niya sa dibdib ko.

"Its just that Im so happy. Hindi ko kinaya ang sobrang saya. Masyado akong na overwhelm. And thank you for giving me the best blessing. I love you, love." Hinalikan niya ang dibdib ko at namula naman ako.

"I love you too, love. Pero sana tama na sa paghalik sa dibdib ko. Nasa hospital po tayo." Lalo pa niyang ibinaon ang mukha niya at umiling.

"Okay, okay, Ill stop. Just let me hug you, my love." I hugged him back. And thats all it takes to make me happy.

Very happy.