The Dead Tell No Tale (Harry Potter Fiction)

Özgür Bir Elf , Efendinin Armağanı ve İhanet

Christina Perri - Human

"Mr Olivender , su testisi nerede?"

Yerde sürtünen bir şeyin çıkardığı hışırtılı sesi duyuldu. Sonra bir şeyler tıkırdadı , sürtünme sesi yinelendi. Daphne , ağzına dayanan soğuk testiyle bir an ürperdi ama , Luna'nın ona su içirmesine izin verdi. Sonra , kızın ıslak eli onun yüzünü buldu . Soğuk su , rahatlamasını sağlamak adına bir işe yarmamamıştı doğrusu .

"Daphne ? Duyuyor musun?"dedi Harry. Aniden görüş alanına girip , Luna'yı biraz kenara itmişti. "Daphne , cevap ver. Burada mı kalıyordun? Seni burada mı tuttular? Bir çıkış yolu yok mu?"

"Zor zamanlar geçirmiş , Harry. Bırak kendine gelsin."

"Hayır."dedi Harry , ona karışmamasını söylemeye çalışır gibi . "Daphne , bana bak. Cevap ver , haydi."

"Bir çıkış olmalı!"dedi Ron. Üst katta , Hermione'nin çığlıkları gittikçe artıyordu: "Bir yolu olmalı! Söylesene , Daphne ! Hadi!"

"Sus!"dedi Harry ona. "Bir şey mi söyledin ? Daphne ? Ne dediğini duymadım:"

"Ben... hiç-"

"Anlamıyorum."

"Ben ...hiç istemedim."

"Anlamıyorum , Daphne."

"Bir yolu varsa söyle artık!"dedi Ron sabırsızca.

"Burada kalmadı."dedi asa yapımcısının cılız sesi. "Burada değildi . Zavallı kız... Kim bilir ne oldu ona."

"Söyle artık!"dedi yine Ron.

"Sus , Ron! Bir şeyler fısıldıyor ! Sus !"diye çıkıştı Harry.

"Bırakalım da dinlensin. İyi değil."dedi Luna fısıldar gibi.

"Bir çıkışı varsa bize söylemeli! HERMİONE YUKARIDA ! BİR ÇIKIŞ VARSA -"

"KES SESİNİ !"

Daphne'nin sesi herkes tarafından duyulabilecek kadar yükselince , bir an için sessizliğe gömüldüler . Ron , yavaşça duvarın dibine sindi. Harry hala orada , burnunun dibindeydi ama Daphne ona bir kez bile bakmadı.

"Sana ne oldu , Daphne?"dedi Harry fısıldar gibi. "Sana ne yaptı?"

"Hiçbir şey."

Ne büyük yalandı.

"Sana inanmıyorum." Harry , başını iki yana salladı. "Yalan söylüyorsun ."

"Daha önemli sorunlarımız var , Harry."diye araya girdi Luna . Daphne ,  ona duyduğu minnetin üstünü örtmeyi denedi .

Dobby'yi ve olanları sessizce seyretti. Cin cücenin Luna'nın elini tutarken kendisini selamladığını gördü. Hiç konuşmadı.

Harry'ye bakmak , onunla ya da başkasıyla konuşmak zorunda kalmak istemiyordu. Sanki herkes biliyordu. Sanki herkes görüyor , işitiyor ve Daphne'nin arkasından kinle bakıyorlardı . Sanki herkes ondan nefret ediyor , Voldemort'un ruhunun bir garantisini taşıdığı için , ondan tiksiniyordu.

Midesi bulandı . Başı , hız trenine binmiş gibi hızlı hızlı dönüyor , gözleri kararıyordu.

"Evet...evet , tamam." Harry tereddüt ederek ayaklandı. "Buradan çıkamıyoruz , değil mi?"

"Malfoy , elfi götürmek için geldiğinde neden öyle baktı?"dedi Ron. Daphne , Malfoy'u fark etmemişti bile.  "Ne oldu , Daphne ? Söyle artık!"