Çıplak göğsünün üstünde kalp atışlarını dinlerken saçlarımla oynuyor,bana sorular soruyordu.
Çoğu o yokken ne yaptığımla ilgili sorulardı,o günler cehennem azabı gibiydi,kelimelere dökmekten çekiniyordum.Tek istediğim artık geçmişi silip,hayatımın tadını sevdiğimle çıkarmaktı.
"Ne kadar süredir yokum?"
"Bilmiyorum,yaşıyor sayılmazdım.Birkaç ay belki."
Derin bir nefes aldığında kalkan göğsüyle birlikte başım da yukarı doğru hareket etti.Dudaklarının arasından nefesi verirken dudakları dişlerine çarpıyor,komik bir ses çıkmasına neden oluyordu.
"Başka biriyle birlikte oldun mu?"
Başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım.Ben ona bakınca kaşlarını kaldırdı,ciddiydi.
Ona tecavüze uğradığımı söyleyemezdim,ama o adamın kalbini taşıdığını hiç söyleyemezdim.
Bişey söylemesem de aramızdaki dürüstlük bozulurdu,ve bu istediğim en son şeydi.
Göğsünden kalkıp başının yanına başımı koyduğumda gözleri üzerimdeydi.Dişlerimi birkaç saniyeliğine sıkıp geri bıraktım.
"Seni aldığın yanlış kararlar için suçlayamam,Yasemin.Kim bilir ne kadar kırıktı kalbin."
"İsteyerek olmadı," dedim,benim bile zor duyabileceğim bir sesle.Dudaklarımı hızlı bir dil darbesiyle ıslatıp tavana baktım."Zorla...oldu." Gözleriyle temas kurduğumda büyümüş göz bebeklerinden kendi yansımamı görebiliyordum.
"Ama geçti,bak?Buradayız ikimiz de.Aynı yorganın altındayız.Ve bu rüya gibi."
Dylan donmuş bir şekilde bana bakıyordu,belki de ona gerçekten söylememeliydim.
Dişlerini sıktı ve yatakta doğruldu.
"Anlat." dedi dişleri arasından. "Her şeyi bilmek istiyorum."
Boğazımı temizledim ve yataktan kalkıp yerde duran,Hayley'in ona giydirdiği siyah,üzerinde beyaz desenleri olan bol tişörtü üzerime geçirdim.
"Yasemin.Anlat dedim."
"Üzülmeni,kızmanı istemiyorum.Bunlar şimdilik kaldırabileceğin hikayeler değil,aşkım."
Yüzü azcık da olsa yumuşadı,ama yine de çehresi sertti.
Yatakta doğruldu ve yatağın ucuna oturuşumu izledi.
"Kim yaptı,Yasemin?Demeye çalıştığın şey...g-gerçekten..." Boğazını temizledi,dudaklarını ıslattı.Gözlerini hızlı bir şekilde kırptı,kelimeyi ağzından çıkaramıyordu. "Gerçekten...t..teca-"
Başımı hızla sallayıp onayladım,bu gerçekten başıma gelmişti.Buna hala inananamasam da gelmişti,ve ben nasıl hayatta kaldığımı bilmiyordum.
"Aman tanrım...Aman..tanrım-"
Saçlarını uzun ve ince parmaklarıyla çekiştirdi ve gözlerinin dolmasını engelleyemedi.
"Hayır,hayır!Yalan de.Aman tanrım-ben.."
Yatakta ona doğru emekledim,ellerini saçlarından çektim ve gözleriyle temas kurmaya çalıştım.Kendini suçlu hissetmemeliydi,bu onun meselesi değildi bile.
Avuç içlerini öptüm ve kokladım.Nasıl bu kadar güzel kokabiliyordu?Nasıl bu kadar pürüzsüz olabiliyordu?
"Anın tadını çıkartsak?Geçti..Kötü günler yaşadım ama geçti işte..Uyanacağım ve bu gördüklerim rüya olacak diye ödüm kopuyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Darkest Days // Dylan o'Brien #2
Fantasy[City Of Vultures adlı kitabımın ikincisidir.Bunu okumadan önce onu okumanızı tavsiye ederim.]
