Siedziałem zamyślony w fotelu Johna. Nie mogłem się skupić, bo na dole pani Hudson nieustannie biegała po kuchni. Jak się spodziewałem odwiedziła mnie po kilkunastu minutach przynosząc tacę pełną ciasteczek.
-Sherlock, wszystko w porządku? Rozumiem że to dla Ciebie trudne... najpierw straciłeś Johna, a teraz Abigail...-Zaczęła pani Martha
-Johna? Z tego co pamiętam to nadal żyje i czuje się dobrze.-Odpowiedziałem nie pozwalając jej dokończyć zdania
-Oh, nie musicie tego ukrywać, dla mnie byliście bardzo dobrani...wiesz już coś w sprawie pani Evans?- Zapytała wyraźnie przejęta sprawą
-Co mógłbym wiedzieć? Nic nie wiem... jesteś ślepy, czegoś nie widzę, to musi być oczywiste...-Zamknąłem oczy wpadając w trans
Oczywiście wszystko przerwał mój telefon. Widząc numer Watsona na wyświetlaczu niezwłocznie odebrałem.
-Sh-Sherlock? Ja-ja n-nie wiem co robić... Mary... I potem ten szpital...-Powiedział szlochając
-John? Co się stało?-Zapytałem wstając z fotela
-Mary. Jest w szpitalu. Miała mały wypadek... to znaczy, nie chciałem tego, nie wiem jak to się stało...-Nie mógł dojść do słowa
-Przestań. A teraz zacznij spokojnie tłumaczyć co się stało.-Zażądałem
-Mieliśmy małą kłótnię, Mary ze złości po prostu wyszła i odjechała. Nie wiem co chciała zrobić, ale nie wygląda to jak zwykły wypadek... jakby ktoś dokładnie to zaplanował... musisz tu przyjechać. Znalazłem coś ważnego.-Odpowiedział spokojniejszym głosem
Oczywiście nie zastanawiałem się długo i po kilkunastu minutach byłem na miejscu. Niewielkie zderzenie czołowe. Słaby samochód Mary wjechał prosto na duże terenowe auto. Na szczęście nie ma żadnych obrażeń, tylko szok powypadkowy... dostała kocyk.
-Sherlock tutaj!-Zawołał John stojący obok Geoffreya- Zobacz...-Rzucił podając mi niewielką karteczkę
Spodziewałeś się mnie? 👑
Przez pierwsze sekundy niedowierzałem, potem trochę się wystraszyłem, ale ostatecznie chyba poczułem cień radości. Teraz wszystkie moje myśli zajęło dokładne przemyślanie... jak udało mu się przeżyć?
***
Tak wiem, superkrótki. I tak wiem, rozdziały pojawiają się raz na ruski rok (jest taki sam, tylko przesunięty o kilka dni do przodu).
Po prostu nie spodziewałam się takiego natłoku szkoły. Jedno mogę zagwarantować, a nawet więcej:
1. Zbliżamy się do końca!
2. Nie zamierzam "zawieszać"
3. Teraz będzie się działo!
Myślę, że to oczywiste, kto wrócił... wszyscy wracają!
CZYTASZ
Kochać, czy Uciekać?
FanfictionNazywam się Caroline Johnson. To znaczy nazywałam się... Zacznijmy od nowa: Nazywam się Abigail Evans. Byłam tajną agentką CIA, dostałam za zadanie wytłumaczenie sprawy morderstwa w Narodowym Banku w Londynie. Myślałam że to będzie dzień jak codzień...
