7. Sofia
Levi stapte, voorzichtig, de kuil in. De wolf bleef ondertussen een beetje op een afstand staan. Alleen was hij nu niet diegene die hier bang moest zijn. Zodra Levi dicht genoeg was, gaf ik hem een mep tegen zijn arm. " Laat me nooit nog zo alleen! " bromde ik. Levi liet wat ruimte tussen ons. Volgens mij was hij aan het wachten tot ik mijn boze bui over was. Jammer genoeg voor hem zou dat niet snel zijn. " Het spijt me. Ik had de geur gevonden en was er zo snel mogelijk achteraan gegaan. Ik heb de Alfa gesproken en hij zal ons helpen in onze zoektocht. Het duurt niet lang meer voor we haar gevonden hebben "
Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. Op dit moment negeerde ik mijn pijnlijke been. Waarschijnlijk had ik een aantal schaafwonden. Alleen was dat nu niet het belangrijkste. Het feit dat we haar bijna gevonden hadden, was wel belangrijk. Daardoor was ik ook niet meer zo boos. We waren haar op het spoor. Nog even en we konden haar terug naar haar moeder brengen.
Levi wachtte gespannen mijn reactie af. Ik bleef gewoon nog even boos kijken, tot ik mijn lach niet meer kon inhouden. Hij was echt bang voor me! Ik sloeg mijn armen om hem heen en zei: " Het is al goed. Ik ben blij dat we haar bijna gevonden hebben. Dat is het belangrijkste. Zorg er alleen voor dat dit niet nog eens gebeurd " We bleven een tijdje in die omhelzing staan, tot mijn wolf tegen me sprak. Het is beter dat je Levi loslaat. Ik begreep helemaal niet wat ze bedoelde en toen ik haar om uitleg vroeg, antwoordde ze niet meer.
Uiteindelijk liet Levi me zelf los. Ik had wel voetstappen naar ons toe horen komen, maar ik had er niet echt veel aandacht aan gegeven. " Sofia. Mag ik je voorstellen. Alfa Dylan " Levi zette een stap opzij en dan kwam een man inbeeld. Mijn ogen wisten niet waar ze eerst naar moesten kijken. Zijn mooie haar. Zijn ogen, die me duidelijk aan het bekijken waren. Zijn handen, die zenuwachtige bewegingen maakten. Mijn ademhaling ging onbewust sneller. Mijn hart klopte sneller en ik glimlachte, zonder het zelf te beseffen. Dit kon maar één ding betekenen. Mijn mate stond voor mij!
A/N: Bedankt aan iedereen die dit verhaal al leest :) Ik hoop dat jullie al genoten hebben van de voorbije hoofdstukken :)
Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
Double Mate
WerewolfAl 7 jaar zocht hij naar zijn mate. Na al die jaren gaf hij zijn zoektocht op. Hij was ervan overtuigd dat ze gestorven was, of dat hij er gewoon geen had. Zijn enige oplossing was een Luna zoeken, om samen met hem de roedel te leiden. Toeval wil da...
