Double Mate

26. Sofia

26. Sofia

Nog nooit had mijn wolf zo snel gelopen. Na Dylan's telefoontje had ik vlug mijn meeting afgemaakt en had ik vervangers gevonden, die mijn taken wouden overnemen. Waarschijnlijk zou ik nog binnen het halfuur bij hem zijn.

Ik had al een hele tijd niet meer van hem gehoord. Wel was ik ervan overtuigd dat hij met Levi gebeld had. Ik had hem horen praten aan de telefoon, en het kon niet anders dan dat Dylan aan de andere kant was. Ergens had het me pijn gedaan dat hij Levi wel wou bellen en mij niet. Toch had ik dat gevoel snel kunnen weglaten.

Het verbaasde me dan ook toen hij me daarnet belde. Ik had helemaal geen telefoon van hem verwacht. Laat staan, dat ik verwacht had wat hij zou zeggen. En mijn antwoord was ook heel onverwachts geweest. Zonder nadenken had ik hem gezegd dat ik er binnen het uur zou zijn.

Dit alles betekende niet dat ik hem zomaar vergaf. Hij had zich eerst aan een andere vrouw gebonden. Zijn roedel had een andere Luna gehad. Ik was er nog steeds niet zeker van of ik die rol wel wou vervullen. Of zijn roedel wel wou dat ik die rol vervulde. Vooral voor hun reactie was ik bang. Zouden ze me wel aanvaarden? Of zouden ze achter Melissa blijven staan?

Dylan's roedel kwam in zicht. Zodra ik bij de grens was, veranderd ik terug in mijn mensenvorm en kleedde me aan, met de kleren die ik rond mijn enkel had gebonden. Na een korte zucht stapte ik dan toch de grens over. Alsof hij wist dat ik er was, zag ik Dylan al. Hij stond bij het packhuis en wachtte in de deuropening.

" Ik heb zoveel uit te leggen " was het eerste dat hij zei. Zijn hand pakte voorzichtig die van mij vast. Hij nam me mee naar binnen en begon daar aan zijn uitleg. " Melissa's mate is hier, zoals je wel weet. Na lang aandringen en wat overtuigende argumenten heeft Melissa ermee ingestemd dat ze hem een kans geeft en dat wij uit elkaar gaan. Alleen heb ik haar wel wat tijd gegeven om het idee te wennen. Zo heb ik nog wat tijd om de roedel op de hoogte te brengen en voor te bereiden. "

Ik knikte alleen maar. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Hij had definitief voor mij gekozen en niet voor Melissa. " Sofia. Zeg iets alsjeblieft " Hij pakte mijn gezicht vast, in de hoop om me zo terug naar de realiteit te brengen. " Ik weet niet goed wat te zeggen. Ik had dit allemaal niet verwacht, maar ... Het voelt ergens wel goed " zei ik voorzichtig, en na een korte pauze.

Het toverde een glimlach op Dylan's gezicht. " Nu kunnen we eindelijk alles achter ons laten en aan onszelf beginnen denken. " zei hij. Hij had kleine twinkelingen in zijn ogen. Het enthousiasme was duidelijk te zien. Ik hoopte maar dat de roedel er ook zo over dacht.

A/N: Er is niet zoveel gebeurd in dit hoofdstuk, maar vooral veel informatie over wat Sofia allemaal denkt want het is al even geleden dat er nog een hoofdstuk was uit haar pov. :)

Laat zeker weten wat jullie ervan vinden.

Vote/Comment/Follow