Double Mate

18. Sofia

18. Sofia

Ik kreunde geïrriteerd. Waarom had hij niet 10 minuten kunnen wachten? Dan had ik genoeg tijd gehad om mijn kamer op te ruimen en Dylan's geur te verwijderen. Nu kon ik niks anders dan de waarheid vertellen. Ik hoopte maar dat Levi aan mijn kant stond. Anders zou ik pas echt teleurgesteld zijn.

Langzaam liep ik terug naar mijn kamer. Zo hoopte ik nog wat extra bedenktijd te sprokkelen. Levi stond al op me te wachten. Hij had zijn armen gekruist en tikte ongeduldig met zijn voet op de grond. " Ik hoop dat je een goede uitleg hebt, want ik ben echt benieuwd waarom een Alfa hier binnen is geweest " Ik sloot de deur, in de hoop dat zo niemand ons gesprek zou horen en zuchtte.

" Wel ... " begon ik. " Dylan is hier geweest " Het zorgde ervoor dat hij zijn wenkbrauw optrok. " Dylan? Van hiernaast? " Ik sloeg mijn armen om me heen en knikte. " Het is nogal een lang verhaal. " zei ik, in de hoop dat hij genoegen nam met wat ik hem net verteld had. In plaats van weg te gaan, ging hij zitten op mijn bed. " Ik heb alle tijd van de wereld. " zei hij. Hij kruiste zijn voeten en legde zijn handen in zijn schoot. Ik had zijn volledige aandacht.

Opnieuw zuchtte ik en begon dan toch aan mijn verhaal. " Dylan en ik zijn ... mates " Levi opende zijn mond om iets te zeggen, maar ik hield hem tegen. " Aangezien hij al een andere vrouw als zijn mate genomen heeft, wil ik niets met hem te maken hebben. Alleen zijn onze wolven het daar niet mee eens. Gisteren stond hij opeens voor de deur, om me uit te leggen wat er gebeurd was en zo. Om het verhaal kort te maken, hij is hier blijven slapen. En nee, er is niets gebeurd! " voegde ik eraan toe.

Het bleef een tijdje stil. De hele tijd bleef hij me gewoon aankijken. Toen hij eindelijk in beweging kwam, verliet een vloek zijn mond. " Dit is een grap. Toch? " Ik schudde langzaam mijn hoofd. " Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik had wel door dat je raar deed, maar ik wist niet dat zoiets aan de hand was. Waarom heb je me dit niet gewoon meteen verteld? "

Hij stond recht en kwam naar me toe. " Ik wist niet goed hoe ik het moest zeggen. En daarbij, ik wou je niet lastigvallen. " Voorzichtig sloeg hij zijn arm om me heen en drukte me tegen zich aan. " Je weet toch dat je me alles kan zeggen " zei hij. " Ik ga je proberen helpen. Hoewel het niet makkelijk zal zijn. " 

A/N: Het hoofdstuk, dat eigenlijk woensdag al moest geplaatst zijn :s Morgen komt het hoofdstuk van vrijdag :)

Laat zeker weten wat jullie ervan vonden.

Vote/Comment/Follow