Double Mate

45. Sofia

45. Sofia

Mijn benen renden, zo snel ze konden, de trap op. Mijn hoofd duizelde nog van de klap tegen de muur. Toch probeerde ik daar niet aan te denken. Melissa was nu in gevaar en ik moest haar helpen, hoewel ik zelf weinig kon doen.

De man liep de eerste de beste kamer in die hij kon vinden. Die bleek Dylan's bureau te zijn. Hij gooide Melissa voor zich uit en bleef, lachend, in de deuropening staan. Ik spurtte naar hem toe en sprong op zijn rug. " Blijf van haar af! " schreeuwde ik. Ik bonkte op zijn hoofd. Mijn wolf kwam naar de oppervlakte. Ze wou haar roedel beschermen. Alleen was ze niet opgewassen tegen deze man.

Hij gooide me opnieuw van zich af. Deze keer belandde ik een aantal meter verder in de gang. Ik kreunde pijnlijk en moest, noodgedwongen, even blijven liggen door mijn tollende hoofd. Een schreeuw bracht mijn lichaam terug in beweging. Ik spurtte naar voor.

Zodra ik bij de kamer aankwam, zag ik hem al ontsnappen door het raam. Heel even dacht ik eraan om achter hem aan te gaan, maar ik kon Melissa niet alleen achterlaten. Ze lag op de grond. Op haar buik. Een hele hoop bloed lag naast haar.

Ik ging meteen naast haar zitten en draaide haar om. Ze ademde diep in en uit. Duidelijk in shock. Haar buik was helemaal opengereten. " Het komt allemaal goed. " probeerde ik haar te kalmeren. Ik wist eigenlijk niet wat ik nog meer kon zeggen. Ik deed mijn jasje uit en drukte ermee op de wonde. Ze kreunde pijnlijk, maar liet me wel doen.

Het bloed leek niet te stoppen. Mijn jasje en handen zaten al snel onder het bloed. " Sofia?! " Mijn naam bereikte mijn oren niet. Ik hoorde de stem wel, maar ik bleef gefocust op Melissa. Pas toen ik de voetstappen dichterbij hoorde komen, draaide ik me om.

" ik krijg het bloeden niet gestopt " snikte ik. Ik had nu pas door dat ik aan het huilen was. De rest van de tijd ging voorbij in een vlaag. Dylan kwam naast me zitten en nam mijn positie over. Een minuut later ongeveer kwam een dokter binnen.

Mijn hele lichaam trilde. Mijn bebloede handen hield ik voor me, omdat ik er niet naar wou kijken. Ik wou deze gebeurtenis zo snel mogelijk in een hoekje van mijn gedachten duwen.

A/N: Het laatste hoofdstuk. Er komt wel nog een epiloog aan ;)

Vote/Comment/Follow