4. Dylan

842 75 1
                                    

4. Dylan

Ik leunde tegen een boom aan. Melissa zat een paar meter verderop. Druk bezig om haar moestuin in orde te brengen. Ze had al verschillende zaden geplant en was nu nog aan het aanduiden waar welke plant nu juist was. Zolang ze zich maar kon bezig houden, hoorde je mij niet klagen.

Alfa. We hebben een wolf gespot aan de rand van het terrein. De stem van één van de wachters galmde door mijn hoofd. Ik draaide me om en beende al weg, toen Melissa nog zei: " Doe voorzichtig ". Ik antwoordde er niet op. Als Alfa moest je nu eenmaal gevaarlijke dingen doen. Dat wist zij ook. Als ik moest kiezen tussen mijn eigen leven of dat van één van de roedel leden, dan was mijn keuze snel gemaakt. Het was nu eenmaal mijn taak om hen te beschermen. ' Voorzichtig zijn ' zou daar echt niets bij helpen.

Ik ging naar de rand van het terrein toe. De wachters waren al op me aan het wachten. Er stond een onbekende man bij hen. Hij was best gespierd en had bruin haar. Ik leek hem ergens van te kennen, maar ik wist niet meteen van waar. Aangezien de wachters hem niet hadden weggebracht, leek hij niet echt gevaarlijk. Ook al torende hij een kop boven de wachters uit. Achja, dat was bij mij ook het geval.

" Aangenaam Alfa. Het is al even geleden dat ik hier nog geweest ben. Ik neem het niemand kwalijk dat ze me niet meer herkennen " lachte de man. Mijn ogen scanden zijn gezicht en ik probeerde me te herinneren wie het was. En dan herinnerde ik hem opeens weer. " Buurman " zei ik met een lachje. " Waar heb ik dit bezoekje aan te danken? " vroeg ik hem. Het was al minstens drie jaar geleden dat ik hem nog gezien had. Ik kon niet iedereen onthouden die ik gezien had. En zo vaak had ik Alfa Levi nu ook niet ontmoet. De situatie in zijn roedel was anders, geloof ik. Hij had de leiding samen met een meisje. Ik kon ook niet meteen op haar naam komen. Het was maar een detail.

" Wel. Een rogue heeft één van onze roedelleden gekidnapt. We hebben zijn geur tot hier gevolgd, maar we zouden op jullie terrein moeten verder gaan met onze zoektocht. Dat is geen probleem, hoop ik " zei hij. Ik knikte meteen. " Je kan altijd één van mijn mannen meenemen. Zij zullen je hier wel de weg wijzen " 

A/N: Een nieuw hoofdstuk :) Laat zeker weten wat jullie ervan vinden :)

Vote/Comment/Follow

Double MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu