32. Sofia
Vandaag was de dag. Vandaag zou ik officieel Luna worden. Ik had nog redelijk goed geslapen. Wel niet zo lang als anders, maar het was beter dan niets. Ik had mijn jurk aangedaan en wachtte geduldig tot mijn haar klaar was. De laatste paar dagen hadden we discussies gehad over hoe we dat zouden doen. Mij maakte het niet zoveel uit. Zolang het maar simpel was. Opzichtige zaken waren niet echt mijn ding.
“ Zo goed, Luna?” Het meisje stapte achteruit en liet me rechtstaan. Ze leunde zenuwachtig van het ene op het andere been. Ze wou zeker zijn dat ik het goed vond. En dat vond ik ook. Het was een simpel opgestoken met een paar speltjes. “ Heel goed. Dankje. “ zei ik met een glimlach.
Ze knikte naar me en verliet daarna de kamer. Ik vroeg me af hoe het bij Melissa zou gaan. Zou zij ook zo veel hulp krijgen of moest zij het alleen doen? “ Je ziet er prachtig uit “ hoorde ik achter me. Ik voelde twee handen op mijn armen en keek via de spiegel naar Levi. Hij glimlachte breed naar me.
“ Zie ik er niet te zenuwachtig uit? “ vroeg ik hem. Nu hij hier naast me stond voelde ik me al wat beter. “ Zolang je glimlacht merk je niks “ zei hij. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd. “ Ik ben echt trots op je. Op de manier waarop je dit alles hebt aangepakt. Veel anderen zouden eraan kapot gegaan zijn, maar jij kwam er alleen maar sterker uit. En daar ben je nu voor beloond. “
Ik draaide me om en drukte mijn gezicht tegen zijn borst. “ ik ga je echt missen, Levi. Ik weet dat we elkaar nog regelmatig gaan horen via de telefoon en via skype, maar toch zal het niet hetzelfde zijn als vroeger. “ Hij wreef over mijn rug. “ Maar je krijgt er wel iets voor terug. Je mate. Ik zet met veel plezier een stap opzij, zodat je bij hem kan zijn. En daarbij, je zal altijd mijn kleine zusje zijn. Niet van bloed, maar toch. “
Ik moest moeite doen om niet te huilen. Levi merkte het en pakte mijn gezicht vast. “ Huil nu niet. Straks denkt iedereen dat dit tegen je zin is. Kom, het is tijd dat je naar Dylan toe gaat. “ Hij wreef opnieuw over mijn rug en leidde me daarna de kamer uit. Nog even en ik zou officieel Luna zijn. Mijn zenuwen gingen opnieuw de hoogte in. Ik hoopte maar dat alles verliep zoals gepland.
A/N: Speciaal een hoofdstuk voor mijn verjaardag. En al een gelukkig nieuwjaar voor morgen :)
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
Double Mate
WerewolfAl 7 jaar zocht hij naar zijn mate. Na al die jaren gaf hij zijn zoektocht op. Hij was ervan overtuigd dat ze gestorven was, of dat hij er gewoon geen had. Zijn enige oplossing was een Luna zoeken, om samen met hem de roedel te leiden. Toeval wil da...
