چشمات رو ببند و بزار قلبت راهت رو نشونت بده...
یا
بزار عقلت راهنماییت کنه چون اون چیزی رو میدونه که قلبت نمیدونه....
کدوم؟
همه ی زندگی همینه...همه چی به این تصمیم بستگی دره...
د.ا.نالا -چى؟ احساس كردم دنيا رو سرم خراب شد.يعنى چى كه من نميتونم با هرى برم؟مگه چى شده؟ نايل:تو با من مياى؟ -پس ليلى چى؟ -اون قبول كرده كه نياد. دلم براى ليلى سوخت.اون بازيچه ى همه ى اين قضايا داره ميشه.همينطور نايل.اون حقشه كه با دوست دخترش بره ولى اينجا با من در عوض گير افتاده.به هرى نگاه كردم.سرشو پايين انداخته بود و بهم نگاه نميكرد. -هرى؟ هيچى نگفت و سرشو پايين نگه داشت. -هرى تو دارى به مولى ميرى درسته؟ باز هم هيچى نگفت.حتى نگاهم هم نميكرد. -هرى لعنتى حداقل جوابمو بده! داد زدم كه يه دفعه سرشو اورد بالا و تو چشمام نگاه كرد. -ا...اره... دستمو بردم لاى موهام و كشيدمشون تا جلوى خودمو بگيرم كه داد نزنم.يعنى اگه الان ولم كنن ميرم يه پرواز به ال اى ميگيرم و بر ميگردم.خسته شدم از اين همه دردسر و پيچيدگى!دلم يه زندگى ساده ميخواد.مثل يه دختر معمولى كه صبح بلند ميشه و قهوشو ميخوره و ميره سر كار،بر ميگرده خونه،شب با دوستش ميره بيرون و ميخوابه.نه دخترى كه دو بار در روز تا مرز تجاوز ميره و عشقش هى به بازى ميگيرتش!متنفرم از اين زندگى كه يه لحظه اروم نداره! هرى:الا تقصير من نيست...سايمون بهم گفته كه... -خب چرا نميزنى تو دهن سايمون و بگى نه! هرى سرشو انداخت پايين و هيچى نگفت. -تو اگه واقعا مردى بلند شو جلوم وايسا نه اينكه مثل يه موش پشتم قايم شى! -الا بهت قول ميدم خيلى زود همه ى اين گره ها رو برات باز ميكنم. -كى هرى؟كى ميخواى اين گره ها رو باز كنى؟ -بهم فرصت بده... نگاهم رو ازش گرفتم و به نايل نگاه كردم.نايل شونه هاشو به نشونه اينكه "هيچ نظرى ندارم" بالا انداخت و يه لبخند زد. -الا فقط يه فرصت ديگه... بهش نگاه كردم.دوباره چشماى سبزش داشتن جادو ميكردن.كارى كه هميشه باهات ميكنن و تورو توى خودشون ميبلعن. -فقط همين يه بار!وگرنه قسم ميخورم بار ديگه يا جاى من تو اين شهره يا جاى تو! هرى يه لبخند مضطرب زد و گفت: -من تو و نايل رو تنها ميزارم... و از اتاق رفت بيرون.نايل واقعا خوشتيپ شده بود.جاى ليلى خاليه كه الان براش پاپيون بزنه...به سمتش رفتم و براش پاپيون زدم. -از طرف من از ليلى عذرخواهى كن... -نيازى به عذرخواهى نيست...اون در هر صورت امشب خونه ى مامانش دعوت بود و بايد ميرفت. لبخند زدم و بغلش كردم. -نايل ممنون كه پيشمى... اون هم دستاشو دورم حلقه كرد و گفت: -خواهش ميكنم ال... ................... د.ا.ناميلى
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
