Kur Zgjedh Zemra

When I was your men.

Kishte ndezur muziken ne maksimum saqe komshia po ankoheshin. Ndodhej vetem me pizhamat blu me vale deti dhe meqe e kishte pushim po pastronte apartamentin me themel dhe po kendonte me muziken. Keshtu i beheshin punet me lezetshem.

Françesko e degjoi zhurmen sapo doli nga ashensori dhe shikoi qe tek dera ishin tre persona qe po trokisnin, por nuk kishte shans qe te degjohej.
-Mund te shkoni tani sepse do ta fik une muziken.

Nxorri nga xhepi çelesin qe mbante qekur Melisa ishte larguar. Hapi deren dhe e shikoi ate sesi kercente si e terbuar. U afrua tek televizori dhe e fiku. Vetem ne ato momente ajo u kthye ta shikonte.
-Françesko!!! Po isha duke degjuar muzike une.

-Po motra, edhe po shqetesoje nje pallat te tere. Une qe mendoja se ishte ajo malokja qe po e bente kere kete marrezi.

-Ça ke me mu mor kulumri!
Doli ajo nga dhoma sapo degjoi se po flitej per te.

-E paske gjetur edhe nje emer te ri per mua? Po kuptimin si e ka?

-Gjeje vet.

-Nejse, nuk erdha te debatoj me ty, por t'u kerkoj diçka. Meqe Melisa nuk eshte me dhe ti tashme je zyrtarisht e lidhur me Andin, mund te vini te jetoni me ne sepse shtepia eshte me e madhe dhe ka 2 dhoma.
-Po...
Ishte pergjigjja e menjehershme e Anxheles.

-Jo me vjen keq, une nuk munem me jetu me 3 djem.

-Pse kush te bertet i dashuri? Mos harro se je ndare.

-Babi.

-Nuk ma merr mendja. Babai yt e di se ne te peste praktikisht rrime çdo sekond bashke.

-Nuk vij more. Merr motren tane edhe mu me len rahat.

Anxhela u afrua tek Rosela duke i vendosur doren rreth qafes.
-Po una te dua shume ty, si mendon moj zemra qe te te le vetem.

-Shko te vllai edhe i dashtuni, hajt ik.
Rosela po bente te indinjuaren pasi u perkedhel nga ledhatimet e saj.

-Eja me ne. Pastaj e degjove Françeskon, ne kemi dhomen veç. Pra praktikisht jemi si ketu.

-Ncuq, nuk ma mush menjen. Ne qoft se don me ik, nuk me vjen keq aspak. Ne qoft se don me nejt, rri.

Kur e pa vendosmerine e saj, Anxhela u duk e zhgenjyer.
S'ka gje vella. Do te qendroj edhe une.

-Kam prishur kontraten e shtepise qe keni pasur. Pas tre ditesh ne kete shtepi do te vijne tre djem.

-Ça ke ba???

-Fola me pergjegjsin e shtepise dhe prisha kontraten qe i kisha bere Anxheles. Keshtu qe pergjegjsi ka gjetur djem tjere per apartamentin.

-Ah pse ma thua tani, u lodha kot qe ta pastroja tere paraditen sot.

-E shikon Rose, je e detyruar te jetosh me ne.
I tha Françesko me djallezi.

-Edhe me lan tre bukurosha si dojn me m'ardh ktu? Jo ta marrsha.

-Çfare do te me marresh? Virgjerine? Ma kane marre qe 14 vjeç per fatin tend te keq.

Rosela filloi te qeshte.
-14 vjeç? Po te paskan kap me zor pse nuk thu?

-Epo nuk jam Gjinoja me Fikun une. I kam ditur keto gjera qe 8 vjeç.

-Zoti na rujt, kur kam ken 8 une mendosha se fmit i kan gjet neper kopsht. Kshtu me kan than mu, te kena gjet ne lakna.

-Ve bast qe akoma nuk e di se si behen femijet.

Ajo i dha nje shikim te bezdisur.
-Jo, kam prit ty qe te me mesosh.

-Faleminderit por nuk me ngrihet me ty.

-Ti ke nevoj per viagra, se nuk te funksionon ndrysh.

Do te vazhdonin edhe me tej, po te mos ishte Anxhela qe nderhyri.
-Mjaft tani se po e vazhduat me tej e di se si perfundoni.

Françesko nuk tha me asgje, pastaj e çoi biseden serish tek tema kryesore.
-Nuk ke nevoje te paguash qera shtepie sepse e kemi paguar ne fillim.

-Don me than se une jetoj pa pagu qera? Pa lek hiç?

-Po.

-Epo... per 70.000 lek ne muj ekstra ne xhepin tem, besoj se munem me e duru surratin tan.

I gezuar qe e detyroi te nderronte mendim, ai u ngrit ne kembe.
-Filloni te beni valixhet gati pra.

-Mire zemra e motres, nuk do te vonojme.

Sapo Françesko u largua, Rosela me Anxhelen shkuan ne dhome. Pas nje pause te gjate heshtjeje Anxhela foli.
-A te ka telefonuar me Hektori?

Me te degjuar emrin e tij, ajo shfryu e merzitur.
-I kam blloku numrin, por vazhdon me m'telefonu me numra tjer. Tapo detyrohem me ndrru numrin krejt.

-Po sikur ai te jete penduar vertet?

-As nuk me intereson aspak. Qysh se jena lidh i kam than se gjaja e vetme si une nuk fali asht tradhtia. Per tre muj ai ka ken i lidhun me tjeter edhe me bante mu te ndershmin.

-Por ti e do akoma ate.

-Mund te jetoj edhe pa te.

-Je me te vertete vajze e forte. Ja me shiko mua per shembull. Nuk e imagjinoj veten pa Andin tashme.

-Nuk ke pse e imagjinon, se atij nuk ja man me ba gja prej Françeskos.
Rosela filloi te qeshte. -I ziu ai. Ça iu desht me i hedh syt motres te shokut?

-Po ti? A e ke ndermend t'ia hedhesh syte ndokujt tjeter meqe Hektorin nuk e fal.

-Ncuq. Jam ma mir vetem. Te shijojm jeten kshtu ma mir.

-Ti po ti. Vetem shkolle shtepi qendron.

-Po tash... tapo dalim noj nat bashk edhe te gjujm djem.

-Une jam e lidhur zemra, nuk me lejohet.

-Po hajt se nuk e merr vesh kush. Si kan than, nuk quhet tradhti po nuk e mori vesh.

-Sa bukur i di keto gjera ne teori ti?

Nderkohe qe flisnin kishin hapur valixhet per te vene rrobat. Rosela u afrua tek rafti i saj dhe i shikoi per pak. Pastaj nje shfryrje lodhjeje i doli nga buzet.
-Ai Frani idiot me nxjerri edhe nji pun tash. Hajde palosi tan kta tesha.

Kaloi doren permes flokeve, pastaj i mbushi krahet me rroba duke u hedhur ne valixhe.

-Moj korbe!! Çfare po ben??

-Nuk po lodhem me i palos hiç. Ma mir kshtu.

Anxhela filloi te qeshte.
-Nuk e ke keq ti!

Filluan ta benin valixhen rremuje nderkohe qe e mbushnin me rroba.
-Ej.. çfar djemsh dojn me ardh te shpija jon? A te krijojm shoqni me ta? Ku i dihet...

-As mos te shkoje ne mendje, perverse. Eja tani te ikim.

-Tapo me merr malli per kyt ven.

-Mua aspak.

Ajo nxorri nga valixhja nje kepuce dhe e hodhi poshte krevatit. Anxhela nuk e kuptonte se çfare po bente ajo me kete gje.
-A te ka takuar teper ajo kepuce apo si?

-Po la nji pretekst me u kthy mas disa ditsh per me njoft djemt si jan tu ardh.

-Moj... po sa perverse je bere!

-Kshtu kam ken maj zemer, po Hektori me detyrovi me ndrru.
Ia ktheu ajo duke i luajtur syrin. -Hajde tash ikum... ou po ti pse nuk po i len nji pal brek?

-Qepe moj e zeze.....

Vazhdonin te ngaterroheshin derisa mbyllen deren per here te fundit me ato çelesa qe duheshin te dorezoheshin tek pergjegjsja tashme.