MYSTERY ACADEMY

Mystery 24: Necklace

Mystery 24: Necklace

May mga bagay na hindi natin inaasahan manyari, masama man ito o mabuti. Madalas sabihin ng aking ina ang dapat at hindi dapat gawin at iwasan, bakit nga ba ganon? Why I need to do that? Why I should to follow them? I don't know anymore, why all of people I am the chosen one.

Chose to happen this, someone please help me...

Hinihingal na napabangon siya sa hinihigaan...

'What is that?' Hindi niya alam ang mararamdaman niya.

"The time is up, they coming" someone said.

Irene POV

"Fresh air, haaaayyyyy refreshing"

bakit ganon? kahit anong gawin niya may kulang, hindi niya alam kung ano yun. Para bang may bumubulong sa kanya na hanapin ito at tuklasin. Naglalakad siya ngayon papasok ng library, napatigil siya sa pagpasok ng makita ang kaibigang nakikipag usap sa taong hindi sumagi sa isip niyang kakausapin nito. Mukhang masinsinan ang pinag uusapan nila at hindi napansin ang paglapit ko.

"Stop pestering me, why are you always following me?" Gigil na sabi nito.

"Because I love you" sabi ng kausap nito.

Parang sinaksak siya ng paulit ulit pagkatapos marinig ang mga salitang iyon, paulit ulit na sinusugatan at unti unting nabibiak ang puso niya na walang kalaban laban sa nangyayari ngayon. Wala naman siya natatandaan na may sinaktan siya so why do I feel this feeling? All of people, why her? Why? Is it because I'm not a good daughter? A friend? A cousin? Or being a person? I don't know anymore.

"Go away, I'm not interested " nabalik lang siya sa kasalukuyan ng marinig ang sinabi nito.

Hindi ko alam kung matutuwa o malulungkot ako. Tuwa dahil hindi siya gusto ng kaibigan ko at lungkot dahil nakikita ko ngayong nalulungkot ang taong gusto ko. Hindi naman ako magagalit kahit magkagustuhan sila ang sakin lang ay dapat magkaparehas sila ng nararamdam, masaya na ako kahit hindi siya maging akin dahil simula't sapul alam naman niya ang real score between them kung meron man pero hanggang wala akong nakikitang may girlfriend siya hindi ako titigil sa pagkakagusto sa kanya kahit masaktan ako sa bandang huli.

Tumingin ako sa kanya at napansin ang napakalungkot nitong mukha na ngayon niya lang nakita, hindi siya sanay dahil madalas niya tong makita na seryoso o hindi kaya nakaingiti na para bang walang problema, nakakapanibago. Gusto niya tong lapitan pero naglakad na ito palayo.

"Ronald" nasambit na lang niya ng hindi niya na matanaw ang likod nito.

Nanatili siya ng matagal sa garden, sa likod ng buong campus. Dito ang tambayan nila phina, nakakarelax at nakakatanggal pagod. Restricted Area ang lugar na to at hindi niya alam kung bakit. Kahit naman nandito kami hindi kami lumalapit sa mga naggagandahang bulaklak at pinagbabawalan ako ni phina simula ng dalhin niya ko rito para gawing hide outs. Pumikit siya at itinaas ang ulo at tumingin sa langit, refreshing, nanatili siya sa ganong pwesto at hindi niya alam kung ilang oras na siyang nasa ganong pwesto ng magpasya siyang tumayo at maglakad pabalik ng klase.

Sa pagtayo nito hindi niya napansin na may nahulog mula sa kanyang leeg at naglakad ng paalis sa garden.

Sa pag aalis nito may tao naman na pumalit sa pwesto kanina ng nakaupo sa pinakagitna ng garden. Bago ito makatulog ng mahimbing may nakapa ito mula sa lupa at inangat ang nahawakan.

Isa itong necklace na may cresent moon sa gilid at araw ang katabi nito na may iba't ibang kulay na nakapaloob rito. ( Nasa taas po look na lang po yung picture. ) Isang galaxy sa kalawakan kung ito ay pakakatitigan at lalong gumaganda sa bawat minutong nakatingin ka rito.