MYSTERY ACADEMY

Mystery 31: Behind the Section

Mystery 31: Behind The Section

Robeliza POV

Masayang nakatanaw siya sa mga bituin habang isa isang pinag-uugnay ang mga ulap upang makabuo ng isang bagay. Lagi niya itong ginagawa kapag naboboringan siya sa buhay. Pero iba ngayon, nakatingin siya sa isang ulap at napapatawa na lang sa nakikita.

"For the first time ngumiti rin siya sa akin." Napahawak pa ito sa pisngi.

"What happening to me? Why I am feeling this?" Tanong niya sa sarili.

Siguro kung nandito ang dalawang ulupong kanina pa siya pinagkakaisahan ng mga ito dahil sa sobrang kapulahan ng kanyang mukha at isama pang para siyang baliw na kinakausap ang sarili.

And speaking of those bastard. She is wondering where they are? One week ago they last time see each other. They must be here and talking some random things they have to do and task.

Isang linggo na rin nakakalipas ng sabihin niya ang kanyang pangalan sa hunter na iyon. Napangiti siya ulit ng maalala ang lalaking iyon at the same time napasimangot siya ng may maalala.

"I told them not to touch him. That girl" naramdaman niyang nagbago ang kulay ng kanyang mata. Sa pagiging itim naging pula ito. Napakatinggad at nakakatakot tingnan. Napatingin siya sa pintuan ng marinig na may pumasok sa kanyang kwarto.

Nagsalubong ang mga paningin nilang parehas ng kulay. Parehas na nag-aalab at the same time nagpipigil ng sarili. Nakatingin lang ito na para bang anumang oras ay tatakas siya at maglalaho sa harapan nito.

Ilang minuto ang lumipas bago basagin ng dumating ang katahimikan. Lumapit ito sa kanyang tabi at umupo sa kanyang kama.

"May nakilala ka bang isang hunter?" Hindi siya nagreak o nagpakita man lang ng pagkagulat. Iniispek na niya ang ganitong mga bagay. Magrereport ang mga ito sa kanya kahit kausapin niya pa ang mga ito na wag nang sabihin sa kanya.

Nagsukatan sila ng tingin na para bang sa ganitong paraan nagkakaintindihan na sila. Siya ang unang nagbawi ng tingin at tumingin sa mga bituin.

She heard her sigh. A heavy one.

"Why do have been happened this to our family?" She heard prostrated to her voice.

"Daughter, don't forget our rules and situation." She said in a slow voice and authority.

"I know mom" she lower her head.

"But I can't deny that I have a feeling toward him" she confess. She can't hide it to her own mother.

"But you and him can't be together. And you know the reason why" a tender and a soft voice she said.

"Yeah I know."

For a long silent of pass after she said that. She sighed again and said something that make her deaf.

"For now you will stay here" she look at her in disbelieved.

"But Mom, you can't do that to me, can you?" She beg voice said.

She just look at me with sympathy.

"Daughter, I have to do this" before she react. She press my back and everything is turning blank.

"No"

He saw his face before she engulfed the darkness.

Irene POV

Nakaupo siya ngayon sa isang tagong upuan ng library habang katabi ang isang halimaw at kinakausap ang isang lalaking may magagandang pares ng mata. Kulay gray ang buhok nito at may kasingkitang mga mata. Matangkad din tulad ng kanyang katabi at may maaamong mukha.