29.Bölüm
Helin uyandığında saat daha 8'di.
"Günaydın uykucu!"
"Günaydın"
Hâlâ uykusunu alamamıştı sanırım.
Bir süre etrafa boş boş baktı.
Sonra kafasına yediği yastıkla kendine geldi.
Yastığı aynen iade edip banyoya doğru ilerledi.
Kafama yastığı yiyince aklıma Ezra'yla yaptığımız yastık savaşı geldi.
Sonra da öpmüştü beni.
Uf! Ben yine nasıl geldim bu konuya?
Helin yüzünü yıkayıp gelince "Annenler gelmedi mi daha?" diye sordu.
"Annemler arayıp yarım saate geleceklerini söylediler canım."
"Bu yarım saatte seni sorguya çekebilirim o zaman."
Sonra gülümsedi.
Gülümsemesi eskisi gibi değildi.
Buruktu sanki.
Aklına bir şeyler taktığı belliydi.
Kuzenine üzülmüş olabileceğini düşünüp üstüne gitmedim.
"Ne sorgusuymuş bu?"
"Ezra'ya bugün trip üstüne trip attınız hanımefendi. Tam anlatıyordun o geldi zaten. Şimdi anlat bakalım ne geçti aranızda?"
Her şeyi tek tek anlattım.
Abartılı tepkiler vermedi değil tabi.
Mesela "Öptü mü? Ohaaaaa!" gibi.
İyi ki annemler yokken anlatmışım.
Yoksa annem bu sesi aşağıdan duyup kesin gelirdi odama.
"Bugün de dizinin üstünde çıkma teklif etti işte. Sen bağırınca hareketlendik tabi. Cevap veremedim."
"Ay özür dilerim ben ne bileyim."
"Yok önemli değil hatta iyi bile oldu biliyor musun? Ne diyeceğimi hâlâ bilemiyorum çünkü."
"Evet de mesela."
"Ay Helin. Evet demek kolaydı sanki."
"Çok kolay tabi. E-vet! Bu kadar basit bak."
Şuna bak ya bi de gelmiş dalga geçiyor benle.
"Helin ya."
"Ama haksız mıyım? Daha iyisini mi bulacaksın?"
Kıkırdadım.
Güldü.
"Yarın yanına git ve kabul ettiğini söyle bence."
"Bilemiyorum."
"Daha neyi bilemiyorsun anlamadım ki."
Aslında haklı sayılırdı.
Belki de Ezra'ya bir şans vermeliyim.
Zil sesiyle aşağıya indik.
Annemler gelmişti.
"Hoş geldiniz."
"Hoşbulduk Helincim sen de hoş geldin."
"Hoşbuldum."
Klasik 'hoş geldin beş gittin' faslını atlattıktan sonra içeri geçtik.
"E anne nasıldı alışveriş?"
"Ay iyiydi iyiydi. Bir sürü şey aldılar Katre Teyzenler. Birazdan babanla yardıma gideceğiz hatta."
Ne yardımı yahu?
"Ne yardımı?"
"Montaj için yavrum."
"Hmm."
"Biz de sizinle gelsek mi Ayşe Teyze?"
Helin fena kaşınıyorsun.
"Neden ki kızım?"
"Yardım ederiz belki size."
"Yok kızım biz yaparız. Siz evde güzel güzel dersinizi çalışın."
"Peki madem."
Ah Helin, çakal Helin!
Sırf Ezra var diye gitmek istemediyse ben de ne olayım.
"Neyse biz çıkalım odama. Siz giderken seslenirsiniz."
"Tamam yavrum."
Odama çıkar çıkmaz Helin'e döndüm
"Çok pisliksin."
Kıkırdadı.
"Aa ne pisliği canım ne güzel komşularınıza yardım edecektik."
Gözlerimi kısıp baktım.
Aslında tek kaşımı kaldırabilseydim tek kaşımı kaldırıp bakardım ama malesef elimizde bu var.
Güldü.
