Oy ve yorum rekoru istiyorum :))
İkinci part en geç pazar gelir :*
55.Bölüm
Ezra'nın ağzından :
Alina'nın benimle konuşmak istememesine anlayış göstermeme rağmen bu durum fazlasıyla canımı sıkıyordu.
Bir şeyler yapmam lazım.
Ufuk : Kara kara ne düşünüyorsun abi?
"Ya Alina beni dinlemedi bile Ufuk."
Ufuk : Ben konuşayım diyeceğim ama yarın sabah gideceğiz zaten. Zaman yok. Şimdi gideyim istersen?
"Yok yok. Benim konuşmam daha iyi olur."
Ufuk : Aslında sizi bir odaya kapasak sorunlarınızı halledene kadar çıkarmasak...
"Valla çok iyi olurdu Ufuk."
Biz konuşurken küçük fare odama dalıvermiş ama biz onu fark etmemişiz.
Hümâ : Senle aynı odaya kapatılacak olana acıyorum abi.
"Sizin diliniz yine sivrilmiş küçük hanım."
Dil çıkardı bacaksız.
"Bak dilim sivrilmedi. Hâlâ aynı."
Ufuk kahkahayı basınca kötü bir bakış attım ona.
"O mecazi bir söylem bi kere"
Hümâ : Mecazi söylem ne demek?
"Tamam. Unut gitsin."
Hümâ : Tamam. Seninle odaya kapatılacak olan kim?
Ufuk : Alina.
"Ufuk!"
Sesim gereğinden sert çıkmıştı ama şimdi ne diye söylüyor ki Hümâ'ya?
Hümâ : Alina abla mı? Niye ki?
"Afra Ablan nerde Hümâ? Hadi sen onla oyna."
Hümâ : Afra Abla bugün çok yorulmuş. Uyudu hemen.
"Sen hiç yorulmamışsın bakıyorum."
Hümâ : Ben arabada uyumuştum ki. Hem abi cevap versene ya! Niye Alina Abla?
Ufuk : Alina Ablan küstü abine. Ben de barışsınlar diye kapatacağım onları.
"Bir yere kapattın diye barışmazlar ki. Hem barışsalar da tekrar küserler" dedi Hümâ kıkırdayarak.
Daha çok 'Bunu mu akıl edemediniz' der gibi söylemişti küçük fare.
"Ne yapalım o zaman sence?"
Küçücük çocuktan fikir almaya çalıştığıma inanamıyorum. Ama belki o ikna eder Alina'yı benimle konuşması için.
Hümâ düşünmeye başladı. Düşünürken şekilden şekle giren yüzüne bakıp da gülmemek için büyük bir çaba sarf etmek gerekiyordu doğrusu.
Hümâ : Hmm... Bence hediye alabilirsin ona.
Ufuk : Mantıklı.
Doğru. Daha çocuksu bir cevap bekliyordum ben.
"Ne alabilirim mesela?"
Hümâ : Bilmem. Ben olsam bir bebeğe barışırdım ama Alina Ablaya bebek alınmaz ki.
Ufuk dayanamayıp yanaklarına yapıştı kardeşimin.
"Ufuk. Bırak kardeşimi bakayım. Hümâ buraya gel."
Hümâ yanıma koşunca kucağıma alıp ben öptüm yanaklarını.
Hümâ : Uff! Öpmeniz bittiyse işimize dönebilir miyiz?
