Władca Wampirów

Brian

Nigdy nie dałem sobą pomiatać, więc nowością było dla mnie, że jakiś mały człowiek cały dzień mnie obraża i bije. Spokojnie wytrzymałem i na prawdę, żadne wyzwisko nie było dla mnie nowe. Ale ile można słuchać tego paplania jaki ja jestem zły! Ojej, bo się przejmę! Znowu spojrzałem na blondynkę i wywróciłem oczami jak na mnie zawarczała.
-Kobieto!  Uspokój się! - krzyknąłem, ale nie działało to na nią ani trochę. No dobra, działało, ale pobudzająco.
-Sam?!  Za ile minut będzie etap śmiania się?! - krzyknąłem.
-Dwadzieścia siedem minut i osiemnaście sekund! - odkrzyczał z drugiego pokoju. Stukałem niecierpliwie palcami o stół, nierytmicznie i do nieznanej mi piosenki. Wpadłem na pomysł, który i tak pewnie nie będzie miał pozytywnego rezultatu, ale warto spróbować. Poszedłem do mojego gabinetu i sięgnąłem po moją czarną gitarę. Wróciłem do tego człowieka, który w kołko coś paplał. Już od dawna nie wiem o czym ona mówi, ale nie będę jej przerywał. Ponoć kobiety lubią gadać, ale nigdy nie spodziewałem się, że tak dużo.  Odsunąłem myśli na bok i delikatnie przejechałem palcami po strunach. Otworzyłem usta, a słowa same wychodziły mi z ust:

Wait a second
Let me catch my breath
Remind me how it feels to hear your voice
Your lips are moving
I can't hear a thing
Living life as if we had a choice

Spojrzałem na Katy. Jej usta były lekko rozchylone, ale nie ględziła, lecz patrzyła się na mnie w skupieniu.

Anywhere, anytime
I would do anything for you
Anything for you
Yesterday got away
Melody stuck inside your head
A song in every breath

Sing me to sleep now... *

Przestałem śpiewać, bo usłyszałem dźwięk otwieranych drzwi. Odwróciłem głowę w ich stronę i ujrzałem mojego strażnika.
-Panie, król wilkołaków chce się pilnie z panem spotkać. Ponoć coś ważnego - Już wtedy wiedziałem, że to nie będzie nic dobrego.

Hej!  :D Wróciłam, bo wreszcie weekend!  Odliczałam dni, żeby ten okropny tydzień szkolny się skończył -.-

* "Sing me to sleep"  Alan Walker 💗