AŞK SEN MİSİN?

ALINTI

Bölüm soran bütün okuyucularıma çok çok teşekkür ediyorum beni nasıl sevindirdiniz anlatamam, yazmam için bana ilham oluyorsunuz... Hikayemin sevildiğini bölüm beklendiğini bilmek mutluluk verici yürekten teşekkürler... sizi seviyorum

"Beni neden görmek istedin? Kusura bakma ama gerçekten çok yoğunum"

Son derece düzgün duran sarı saçlarını elleriyle tekrardan düzeltir gibi yapıp bakışlarını keskinleştirdi, içinden geldiği gibi konuşacağını anlamıştım

"Bahsettikleri kadar başarılı bir iş kadını mısın? Eğer öyleyse Sinan'ı desteklemeye devam edeceğim"

Ne dediğini anlamadığımdan kaşlarım çatılmıştı, o da yeni manikür yaptırdığı belli olan kızarmış parmak uçlarına bakıyordu

"Anlamadım benim başarımla abinin ne alakası var"

"Sinan'ın seninle ilgilendiğini anlamıyor musun? Ailem için uygun olmasan da abimin yanında durup seni aileme karşı destekleyebilirim, bundan bahsediyorum"

Gerçek bir gülümseme yayıldı dudaklarıma

"Çok düşüncelisin neredeyse teşekkür edeceğim sana peki benim ne düşündüğümü merak etmiyor musun?"

"Ne düşündüğünü biliyorum, elbette evet diyeceksin!"

Konuşurken direk gözlerimin içine bakması ve söylediği kanımı dondurmuştu resmen kaşlarım kendiliğinden havalanırken karşımda duran kadın kendinden son derece emindi

"Soner'e yakın olmak için kabul edeceksin tabi ki"

Yutkunmak istiyordum ama yapmayacaktım

"O kadar eminsin yani"

"Evet eminim, etrafımda olmana göz yumacağım ve bu arada da abim mutlu olmuş olacak, pek belli etmem ama abime gerçekten değer veriyorum"

Yerimden kalkarak karşısına geçip oturdum ve kollarımı dizlerime dayayarak öne doğru eğildim

"Soner'e yakın olmam seni rahatsız etmeyecek mi?"

"İnkâr etmeyişin hoşuma gitti Özlem, en azından dürüstsün, hayır rahatsız olmayacağım çünkü nişanlımın duygularından son derece eminim"

Başımı salladım hafifçe

"Sinan'ı sadece arkadaşım olarak görüyorum aksini düşünme ve abinin düşüncelerini de bana yöneltme Soner'e gelince evet ona deli gibi aşığım"

"Ama benim kocam olacak"

.......