Different wolf {the last 3} = voltooid ✔️

3

Mijn blik viel op de hoek in mijn kamer. Serena lag doodstil in de zilveren kooi en ik was blij te zien dat haar borst stil op en neer bewoog.
Ik was het beest al bijna vergeten. Ik had het verwaarloost. En ze had het gemerkt. Ik vroeg me af wie haar elke dag eten gaf. Toen ik niet meer sprak en ik werd opgesloten in mijn kamer deed Isis het. Daarvoor ik.
En ergens hoopte ik, dat Ahren het was die het deed. En ik hoopte daarbij dat hij misschien toch nog een hart had.

In stilte liep ik naar de zilveren kooi. Toen ik ervoor bukte gingen de ogen van het schattige dier per direct open waardoor ik opschrok.

'Het spijt me Serena.' Fluisterde ik voor ik de kooi opende en het dier er uit groef. 'Dat ik je dit alles heb aangedaan.'

Met het dier in mijn handen stond ik op om vervolgens naar het bed te lopen.

'Het spijt me zo.'

Voor ik mezelf kon bedwingen rolde er dikke tranen over mijn wangen.
Ik verstopte mijn hoofd in de vacht van het dier en slikte mijn slikken in.
Een glimlach verspreidde zich over mijn gezicht wanneer Serena nog dichter tegen me aan kwam leunen.
Ze had dit nodig.
Zeker na alles wat er gebeurd was.
En het speet me. Het speet me vreselijk dat ik haar zolang niet genoemd had.

-----

Ik besefte me nu pas dat ik het konijn wat Ahren had gegeven aan luna totaal vergeten was!
En toen las ik hoofdstuk 12 van mijn eerste boek van de wolfgirl opnieuw en zag ik haar voorbij komen. En toen dacht ik... shit! Maar ze is weer terug en het spijt me.. ik hoop dat jullie haar weer herinneren maar goed nu moeten we maar snel weer verder gaan met dit deel! Xx veel leesplezier.

-----

Met een ruk vloog de deur open waardoor het schattige beestje uit mijn handen verdween en alsof ze verstoppertje speelde onder het bed kroop.
Ik bekeek de deur opening waar een boze Milo hijgend voor stond. Hij duwde de deur achter zich toe en deed hem op slot met een kleine klik.

'Wat heb jij?' Vroeg ik starend naar een toornige Milo.

'Die Isis vriendin van je is verschrikkelijk.'

Meteen stopte mijn hart met kloppen.
Isis.
Oh god.. ik hapte naar adem en sloeg mijn handen voor mijn mond.
Ik was niet vergeten hoe ze me die dag had verwaarloost. Hoe ze dat hele plan had opgebouwd. Het plan dat uiteindelijk in duigen was gevallen.. voor hun dan toch.

Ik stond op op het zelfde moment dat Milo naar me toe kwam lopen waardoor ik tegen hem aan botste en een kreetje slaakte.

'Ze is een verwend nest.' Een verwend nest? Isis?

'Ze hangt om die Khellam gast heen ja. Ze is niet meer van hem af te slagen! Een veel te verliefde sukkel zou ik zeggen dat ze was.'

Een kreetje verliet mijn lippen.

'Isis en Khellam?' Fluisterde ik verwoed om me heen kijkend.

'Ja. Ik mag ze beide niet. Alle twee zijn zo onaardig. Al heeft die Khellam nog wel een beetje humor waar ik me bij aan kan sluiten..'

'Isis is niet Gemeen.' Zei ik verbaasd.

'Wel tegen mij.' Mompelde Milo. 'Maar hee.. moet je je niet omkleden? En vooral douchen..' vroeg Milo fronsend.

Daar had ik nog niet aan gedacht. Helemaal niet zelfs.

'Ja..' begon ik hoofd schuddend. 'Ja..'

Ik liep weg bij Milo en staarde naar de schuiven met mijn netjes opgevouwen kleren. Míjn kleren.. mijn vertrouwde kleren.
Snel nam ik er een pyjama shorts en
t-shirt uit wat ik op het bed neer gooide.

'Je hebt Serena trouwens bang gemaakt.' Mompelde ik.

'Dat konijn van je?' Vroeg Milo.

'Ja zij.'

'Oh.. nou we mogen elkaar niet echt..' Milo kwam naast me voor de houten kast staan en staarde grijnzend naar de kleding er in.

'Volgens mij..' begon Milo, terwijl hij erin begon te graven. 'Heb je ook ondergoed nodig.' Zijn grijns groeide. 'Want die je nu aan hebt.. is ook vies.'

ik hapte naar adem en sloeg Milo hard op zijn schouder. Ik had moeten weten dat hij het wist.. hij was dan ook de gene die kleren had uitgezocht voor me die keer dat ik naakt gevonden werd in de bosjes.

Toen Milo er een beha uit toverde en het voor zich uit hielt likte hij zijn lippen.

'Prachtig.' Fluisterde hij vervolgens in mijn oor. 'Hup hup.'

'Ik..' begon ik. 'Ja.'

Ik griste het uit Milo zijn handen en nam de rest van het grote onopgemaakte bed om vervolgens door de deur van de badkamer te verdwijnen.
Snel draaide ik de deur op slot om er daarna tegen aan te leunen.
Mijn mond ging een stukje open staan toen in naar de douche keek.
Nu pas merkte ik hoe hard ik deze douche gemist had.

In een mum van tijd had ik mijn kleren uit getrokken en stond ik onder de stralen van het warme water dat uit de douche kop liep.
En ik kon het niet onderdrukken om te glimlachen. Ik wast het vuil van mijn lichaam en mijn gezicht. De badkuip werd zo vuil dat het net een zwijnenstal leek maar ik concentreerde me op het water dat van mijn lichaam stroomde en mijn stilaan proper wordende huid en haar.
Ik nam mijn tijd.
Ik nam zo veel mogelijk tijd om alles van me af te laten spoelen.
En uiteindelijk was er een ding dat ik er niet af kreeg.
En dat was het verdriet en al de andere gevoelens die op dat moment door mijn aders stroomde.
Toen mijn haren zo schoon als maar kon waren en mijn huid zo proper als ooit te voren verliet ik de douche stralen en sloeg ik mezelf in een handdoek.

Ik liet de douche uit zetten nadat al het vuile water eruit gelopen was, en trok met een proper gevoel mijn kleren aan.
Net op het moment dat ik klaar was werd er hard op mijn deur geklopt.

Met een ruk trok ik hem open om vervolgens recht in Milo zijn ogen te kijken, en toen zijn mond en ogen wijd open gingen staan fronste ik en werd ik bekropen met een onbeschrijfelijk gevoel.

'O mijn hemel.' Fluisterde hij.

'Wat?' Begon Ik.

'Luna.. je bent.. oh god. Je bent prachtig.' Zei hij schor.

'Wat bedoel je?' Mompelde Ik een stap achteruit zettend.

'Ik.. nu pas zie ik hoe je eruit ziet.. eerder zag ik alleen vuil, klitterig haar en een geweldige persoonlijkheid. Nu zie ik.. een pracht van een vrouw.'

Een steek, die niet uit pijn bestond, drong mijn hart binnen en een blos bekroop mijn wangen.

'Dank je.' Fluisterde ik vervolgens.

Milo zette een stap opzij en liet me door naar mijn kamer, waar nu de dekens wel opgedekt waren.

'Heb je men lakens op gedekt?' Ik fronste en ging op het nu opgemaakte bed zitten.

'Ja.' Milo haalde zijn schouders op en liet zich naast me neer ploffen alsof hij hier thuis woonde. 'Luna?'

'Ja?' Ik draaide me naar Milo om die me aankeek.

'Hoe gaat het eigenlijk met je.'

Hij tikte met zijn voet tegen mijn zij waardoor ik geïrriteerd naar hem terug keek en haalde mijn schouders op.

'Ik weet het niet.'

'Maar je hebt wel genoeg redenen voor een knuffel?' Milo grijnsde en voor ik antwoord kon geven trok hij me naar zich toe en wikkelde hij zijn armen om me heen.

Nieuw deel..
Oke ik ga dus proberen om mijn delen wat langer te schrijven.. dus ja help me daar mee alsjeblieft.. en ik heb er geen problemen mee als je stemt of een reactie achterlaat! Xx