9

634 50 3
                                    

De volgende dag werd ik wakker gemaakt door een luide klop op de deur.
Ik schoot overeind en meteen kwam de dag van gisteren weer in me op.
Met trillingen die door mijn lichaam gingen stond ik op uit het warme bed en liep naar de deur die op een kier stond.

'Luna?'

Meteen schoten mijn ogen wagen weid open en was ik klaar wakker.

'Raven?'

Ik trok de deur met een ruk open om hem vervolgens daar aan te treffen.
Zijn haar zat warrig van de slaap en zijn ogen waren waterig van het huilen.

'Luna.' Fluisterde hij zo stil terug dat ik moeite moest doen om het te horen.

'Wat is er Raven.' Ik staarde hem zo min mogelijk medelevend aan.

'Isis.'

Meteen ging er een schok van angst door me heen en mijn ogen vlogen open. Ik staarde hem even aan om vervolgens opzij te gaan en Raven binnen te laten.
Hij aarzelde geen seconde en liet zich op de bank naast mijn bed zakken. Ik kwam naast hem zitten en staarde hem ongeduldig aan.

'Wat is er met Isis Raven?' Begon ik toen hij geen reactie achter liet.

'Ze is weg..' bracht hij zo ongelovig uit.
Zijn stem klonk gebroken en meteen barstte hij weer open.

Zijn wangen waren al snel nat van het huilen en mijn ogen werden groter.

'Wat?'

'Heel haar kamer is leeg gehaald. Alles is weg.' Hij schudde zijn hoofd.

'Oh mijn god.'

'Ik heb overal gezocht. Ik ben heel de tuin af gelopen. De voortuin. Zelfs alles er om heen. En heel het huis. Alles van haar is weg.' Hij schudde zijn hoofd weer ongelovig en herhaalde dit proces steeds weer.

'Oh mijn god.' Herhaalde ik.

'En dat is niet alles.' Hij slikte even.'ik had foto's. Foto's samen met haar. Ze zijn.. ze is van elke foto verwijdert. De foto zelf is heel. Alleen is hij bewerkt en is er alleen een witte muur als achtergrond overgebleven. Alle herinneringen zijn weg.' Ik schudde ongelovig mijn hoofd toen Raven die woorden uitsprak. Ik had haar nog gezien tijdens het avondmaal. Toen had ze al gebroken geleken.

'Khellam..' begon ik. 'Ze hing altijd aan hem. Misschien heeft hij er iets mee te maken..' Raven zijn ogen gingen meteen wijd open staan en hij haalde schor adem.

'Ik..' hij stond op. 'We gaan nu.. we gaan met hem praten.' Hij Rechtte zijn rug en liep regelrecht op de deur af.
Ik keek hem verbaasd aan en toen hij de deur begon te openen schoot ik in gang en liepen we samen, bijna sneller als het licht, naar de kamer van Khellam.

Één probleem,
Zijn kamer was leeg.
Helemaal leeg. Echt helemaal leeg.
Geen bed, kast, bureau, zelfs geen gordijnen.
Alles was weg.

-----

Na het avond eten deed ik zo traag mogelijk voort.
Ik probeerde een smoes te bedenken over het fijt dat ik te laat zou komen bij de 'date' van mij en Ahren.
Ik streelde het knuffelbeest uit mijn kamer over haar hoofd en ijsbeerde door de kamer.
Ik wou niet met Ahren praten. Het was niet nodig toch.. hij wou toch al trouwen? Wat moest er nog gebeuren!

Ik verplaatste me in stilte van mijn ene voet op mijn andere tot ik hoorde hoe mijn klok een geluid begon te produceren om aan te geven dat het 7 uur was geweest.
Terwijl ik op mijn lage schoenen door de gang liep tot ik bij Ahrens op een kier staande deur kwam voelde ik de spanning pas echt. Dit had ik altijd wanneer ik bij hem in de buurt kwam.
Dan sprongen de vonken van angst van me af.
Vuurrood. Voor ik aan kon kloppen werd de deur open gegooid en staarde ik recht naar de gespierde borst van Ahren.

Ik hief mijn hoofd trillend naar Ahren op en wachtte geduldig tot hij opzij zou gaan.
Maar dat deed hij niet.

'Hallo.' Was zijn uiteindelijke beginzin.

'Hallo.' Piepte ik starend naar het tweetal ogen.

Ahren staarde me een tijdlang gebiologeerd en aarzelend aan voor hij opzij stapte zodat ik recht naar de kamer voor me kon kijken.
Alles was nog precies het zelfde als voorheen.
De piano stond nog op zijn zelfde plek. De meubelen. Zelfs de decoratie.
Ik zette een stap in zijn kamer vervolgens vlot Door te stappen tot ik ongemakkelijk in het midden van de kamer bleef staan.

'Je bent laat.' Bracht Ahren uiteindelijk uit terwijl hij de deur sloot en tot mijn grote schrik ook op slot deed.

'Ik was bezig..' zei ik schouderophalend.

'We hadden een afspraak.'

'En ik was nog bezig met mijn vorige afspraak.' Bracht ik geïrriteerd uit.

'Je zou blij moeten zijn dat ik je nog een tweede kans geef.' Ahren schudde zijn hoofd terwijl hij zichzelf op het bed liet zakken voor zich.

'Ik?' Dat maakte me kwaad. 'Ik zou juist niets!' Ik zwaaide mijn handen geïrriteerd in de lucht en richtte ze uiteindelijk op hem.

'Als je mij nu een preek gaat geven, zal ik lachen. Ik lach altijd als mensen stommiteiten begaan weet je.'

Na die woorden liet ik mijn handen wijs zakken en staarde ik Ahren fronsend aan.

'Wat wil je eigenlijk?' Ik keek hem aan en rechtte mijn rug.

'Een logeer partij. Eigenlijk een intieme logeerpartij maar ik begrijp dat je dit niet ziet zitten. Dat houden we dan wel voor een andere keer.
Behalve als je het wel wilt.. maar dan zou ik je een slet moeten noemen. Jij was dan ook degene die in nog geen jaar drie jongens achter zich aan heeft gekregen. Best jammer voor de rest dat ik nu de leiding heb.' Vertelde hij grijnzend. 'Al was dat met Milo nog niet lang geleden.. Ach wat jammer dat hij je nu niet meer zo kan aanraken he?'

Nieuw deel!
sorry dat het zolang geleden is dat ik nog een nieuw deel geplaatst heb. Ik was gewoon erg druk! Maar goed hier heb je dit hoofdstuk dan wel! Xx
Stemmen en reacties achterlaten vind ik niet erg hoor!

Veel liefde

Anthe xx

Different wolf {the last 3} = voltooid ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu