Different wolf {the last 3} = voltooid ✔️

5

Met een ruk vloog Milo van me af en stond recht op.
Ik schoot overeind en bedekte mezelf met het deken. Mijn ogen richtte zich op de deur en groeide toen ik Khellam al grijnzend in de deur opening zag staan. Dat had ik kunnen raden, Khellam klopte nooit aan.

Toen Khellam zijn blik op onze half naakte lichamen viel vormde zijn lippen zich in een grote 'o'.

'Het is niet wat het lijkt.' Begon Milo al stotterend.

'Oh geloof me. Het is precies wat het lijkt.' Khellam grijnsde en likte met het puntje van zijn tong over zijn onderlip. 'Dat zal Ahren leuk vinden.'

'Oh ja? Wat zou het hem kunnen schelen?' Toen die woorden sissend over mijn tong rolde werden mijn ogen meteen groter.. oeps.

Khellam leek het te merken en staarde me fronsend aan.

'Oh ja. Je hebt gelijk. Het zou hem niets kunnen schelen, met al die meisjes om hem heen is hij vast al vergeten wie jij bent.' Snauwde Khellam.

Mijn mond viel meteen open. Ik kon er niets aan doen toen er een steek door mijn hart ging.

'Ik denk dat Ahren deze roddel geweldig zal vinden.' Zei hij vervolgens.

'Nee. Dat gaat hij niet.' Zei Milo. 'Want jij gaat hem niets zeggen.'

'Ach, kijk nou. Ik zou maar zwijgen als ik jou was weet je. Over mij kun jij niets zeggen.' Na dat gezegd te hebben draaide Khellam een rondje om zijn eigen as, om vervolgens weg te lopen.

'Oh god.' Fluisterde ik toen de deur met een knal dicht viel.

'Uhu.' Mompelde Milo die terug op het bed plaats nam. Hij keek even naar me en zuchtte vervolgens.

'Wat hebben we gedaan.' Piepte ik gefrustreerd.

Ik liet mij blik door de kamer glijden en griste mijn kleren van de grond.

'Wel..' begon Milo grijnzend. 'Eerst heb ik je..'

'Stop!' Piepte ik, 'dit is niet grappig! Helemaal niet zelfs..'

'Maar het was wel leuk.' Milo kwam recht op zitten.

'Ik.. nee.. jawel.. ja.. maar..' begon ik al stotterend. 'We gaan dood.. ik weet het zeker. We gaan dood!'

'Luna.. rustig, hiervoor gaan we echt niet dood hoor.' Zei Milo grinnikend.

'Je kent Ahren niet!' Piepte ik.

'Dat kan best. Maar ik ken Isabel wel. En ik heb je al verteld dat als we hier gingen wonen er geen moorden meer gepleegd mochten worden zonder een goede reden.' Zei Milo.

'Oh god.' Fluisterde ik weer. 'Milo wat heb je met me gedaan!'

'Volgens mij hebben we dit samen gedaan.' Begon Milo fronsend.

'Ja.. ja.' Ik schudde mijn hoofd en trok het shirt over mijn hoofd.

'Moet je dat echt aan doen?' Milo gaf me een pruil lipje en ging recht op staan.

'Ja.' Zei ik simpel. 'En jij moet gaan.'

'Jammer.' Milo stond op en rekte zich uit.

'Doe je kleren aan.' Zei Ik terwijl ik mijn short aan trok.

'Ja ja.' Zei Milo terwijl hij zijn kleren van de grond raapte en ze aan trok. 'En oh ja. Als je me nodig hebt. Ik slaap een verdieping hier onder, de voor laatste deur. Volgens mij staan er zelfs nummers op de deuren. Als dat het geval is, dan slaap ik in nummer 17.' Milo telde de nummers op, op zijn handen en knikte vervolgens.

'Oké.' Zei ik snel voor ik hem bij zijn schouders vast greep en hem naar de deur opening stuurde.

'Ik zou het leuk vinden moest je binnen de 24 uur bij me langs komen. Ik stel voor om drie uur 's ochtends? Dan slaapt iedereen toch.' Stelde Milo grijnzend voor.

'Je bent ongelofelijk.' Piepte ik voor ik de deur recht in zijn gezicht dicht smeet.

Deze dag was verschrikkelijk.

----

Ik had nooit gedacht dat er zoveel dingen in een dag konden gebeuren. En toen Isabel kwam samen met een kar waar mijn eten opstond, en me vertelde   Dat ik morgen gewoon aan tafel kon eten had ik alleen nog maar aan die woorden gedacht.

Dit betekende dat ik iedereen waarvoor ik gevlucht was weer zou zien. Dit betekende zoveel..
ik hapte gefrustreerd naar adem en probeerde een hap door mijn keel te krijgen maar het lukte me niet.
Ik was te moe en te zenuwachtig voor de dag van morgen. Ik voelde me een watje door het fijt dat ik zo bang was. Ik was bang om Ahren te zien.. en Isis.. en de rest die me kende.. zelfs om Raven..

Ik liet mezelf achterover op mijn bed vallen toen ik besloot om niets meer te eten.

oke ja sorry! het is niet zo een lang hoofdstukje maar shhh.. zo erg is het toch niet he? maar heee.. je kunt nu wel mijn nieuwe boek lezen!!! Ga het chekken want het is geweldig goed!! Al zeg ik het zelf.. byuuuuuu xx