Loraine's POV
Hanubayan? Kaming dalawa na naman ang magkasama. -____-
Naglalakad kami ngayon, pabalik ng classroom. Nauuna syang maglakad sa'ken, means nasa likod nya ako.
Hay! 1 week na ata kaming hindi normal ng taong 'toh ah. Tss. Tss. Kasi naman, ano sasabihin ko sa kanya? Awkward kaya. Hmp.
Nakakahiya yung ginawa ko eh, hindi man lang ako nagreact sa sinabi nya. (Ikaw pa nahiya? Hmmm, kung sabagay.)
Sabihin ko na kaya yung nararamdaman ko? Eeehhh. Natatakot nga ako eh. What to do? What to do?
"Arouch!" sakit ha.
Nabangga ako sa back nya. Semento ba likod nito, nasaktan ako eh? Bakit kasi tumigil 'toh sa paglalakad? Isa pa naman din ako, nakatungo habang naglalakad. Dami kasing iniisip eh.
He face me.
"Why?" I asked, without looking at him.
"......."
"Yah! I'm talking to you." I said calmly, still without looking.
"Why are you like that?" he asked.
"Huh?!"
"Why you're not talking to me in a normal way? Tipid mo laging sumagot."
"Aaaaaahhhhh. Sorry." tipid ko ngang sumagot.
"Don't be sorry."
"Gabriel, kasi--"
"Its okay."
"No, its not."
"Hay! Makulit ka talaga. We'll talk later. Five minutes before the time, we need to hurry. Want to run with me?"
"Hah?" he held my hand and "Hoy, Gabriel! We don't need to run. Hala, pag tayo nakita ng teachers. Gabriel!"
He's not listening to me, instead, he kept running, running with me.
Hmmm, I guess I finding this running with him is fun.
Nakarating kami sa classroom ng safe. Safe from teachers and dulas on the floor, XD Bilis kasing tumakbo eh.
Natapos ang school day, pero hindi pa din kami nakakapag-usap. Medyo busy eh.
*Sa bahay....
"Pinsan, aalis lang ako ha." - Dan
"Hmmm? Sa'n punta mo?"
"Kay na Ella."
"Ahh.. okay. Ingat."
Mga tao talaga ngayon inlove. Like me. Hihihi. Kaso iba naman yung case nung akin.
"Pinsan may bisita ka din." sigaw ni Dan mula sa may gate.
Hah?!
"Pinsan, sino yu--Gabriel! Ikaw pala. Ano kailangan mo?"
"Ah, just wanna talk to you." he said.
"Ehem! Alis na ako ha." Dan said.
Nandito pa pala yun? Then umalis na nga si pinsan.
"Tara. pasok tayo sa loob." alok ko.
Pagpasok namin pinaupo ko sya sa may sofa.
"Ah, what d'you want? Juice, tubig, coffee? Ano, gusto mo ng sandwich? Cookies? May cake dyan? Saglit lang ha, ipaghahanda kit--"
"Loraine! Okay lang. Wala akong gustong kainin."
Shocks naman! Kaye Loraine ano ba nangyayari sa'yo? Abnormal ka nga. Hindi ka naman ganan kay Gabriel ahh.
YOU ARE READING
Definitely You (COMPLETED)
Teen FictionMy first WATTPAD Story, published year 2012.