Chasing Flames [Season 1-2: Complete/Under-revising]

Chapter 4

****

Ryle's POV
****

||Gymnisium||

Pinasa ko sa kabila 'yung bola kay Nick saka naman s'ya nag dribble habang tumatakbo kami at hinarang naman s'ya ni Jake. Sinenyasan ko si Troy na harangin si Jake para hindi masundan si Nick.

Tumakbo ako sa kabilang espasyo na maluwag saka sinenyasan si Nick na ipasa kay David, then, sa'kin.

"Ay lintek!" Bulaslas na sambit ni Jake nung nakatakbo si Nick habang dini-dribble 'yung bola saka pinasa kay David. Then, tumakbo na ito pero nanguna na ako malapit sa may ring. In short? Ally-hoop style.

Pinasa na sa'kin ni David nang akmang iblo-block ni Adrian 'yung pag pasa na 'yon, pero hindi n'ya nagawa kaya napangisi akong nakuha 'yon saka tumalon at ishinoot sa ring.

"Arghhh!!! Ang dayaaa!" Angal ni Adrian saka naman sila natawa at bahagya pa 'kong napakunot noo dahil sa inaasal naman ni Adrian.

"It's just a mini-game, you stupid."

"Kahit na! Ba't kasi gano'n, eh." Parang batang usal nito saka naman s'ya inakbayan ni Jake. Ako naman, eh, naglakad na para maupo sa bench.

"Ay nga pala, oh dre, ito 'yung sa'yo," Sabay abot sa'kin ni David ng Gatorade kaya tinanggap ko 'yon, saka ko kinuha 'yung bimpo ko mula sa bag para mag punas, "oh, kay Adrian 'tong isa, pakiabot sa kanya." Saad naman ni David kay Jake.

Napatingin ako sa phone ko na nasa ibabaw ng bag ko na kanina pa umiilaw, saka ko ito kinuha para tingnan. Tss! It's my dad.

"Yes?"

[Where the hell are you? Kanina pa kita tinatawagan, pero hindi mo sinasagot. ] he's mad based on his words, but, I still didn't care about it.

"We're practicing some mini-game in here." Walang gana kong sagot saka naman s'ya napabuntong hininga sa kabilang linya.

[ be here immediately, dahil may bisita tayo mamaya, and wear some casual. ] As he ended the line kaya tiningnan ko 'yung screen ng phone ko.

As always? All he cares is about our fucking company and his luxuries. When my mom died? Everything's changed. Then, my life became miserable as I expected.

"Hey, you look too quiet, may problema ba?" Bungad ni Yohan, kasabay nu'n ang pag upo n'ya sa tabi ko.

"ahh, nothing. I'm just tired,"

"Well, whatever it is? Always remember that I'm always here being as your best friend." Bahagya lang akong ngumiti pero hindi umabot sa mga mata ko.

"Thanks."

Matapos naming makapag palit ng damit sa locker room, eh, medyo nagtagal lang kami dahil nag kwento pa si Yohan about sa lakad n'ya kanina kaya nanguna na akong maglakad.

Napatingin lang ako paligid bago sumakay sa kotse ko at saka ko naman inilagay sa back seat 'yung bag ko.

"Damn, that meeting. But, I have no choice even I hate it." Saka ko sinuksok 'yung susi at pinaandar ang engine ng sasakyan.

Pinaharurot ko na 'yung kotse ko paalis at ramdam kong nakipag unahan pa sa'kin si Yohan na parang nakikipag karera pa sa'kin using his own motor. Dahilan naman para mapangisi ako saka binilisan ang pag mamaneho.

"Shit!" Napabulaslas tuloy ako nang may dumaang mabilis na sasakyan sa harapan ko na dahilan para mapapreno ako.

"Whoever you are? Fuck you for passing by all of a sudden." Napatingin ako sa street lights saka napabuntong hininga nalang kasi naka red light, pero kanina naka green. Then, naunahan ako ni Yohan sa kabilang kalsada.