Oddity (1 & 2) - Teen Wolf AU

EPILOG

WITAM PO RAZ OSTATNI W ODDITY! Musiałam, po prostu musiałam napisać tutaj, zanim zaczniecie czytać epilog. Jestem pewna, że każdy z Was bez problemu rozszyfrował zakończenie, ale mam też nadzieję, że to nie sprawi, ze epilog będzie nudny. Nigdy nie sądziłam, że uda Nam się zabrnąć tak daleko. Owszem, NAM, bo bez Was nie byłoby mnie w tym miejscu. Pierwszy raz kończę jakieś opowiadanie tak na dobre i przykro mi jest, że muszę się z nim rozstać, ale czuję też dumę i ulgę. Cieszę się, że moje dziecko ujrzało światło dzienne. Cieszę się, że towarzyszyliście bohaterom w drodze życia. Cieszę się z każdej dobrej i każdej złej chwili, którą przeżyli w świecie, jaki im stworzyłam. Po prostu się cieszę i mam nadzieję, że chociaż częściowo podzielacie mój nastrój. Do zobaczenia jeszcze pod rozdziałem, tam też coś ode mnie znajdziecie :) A teraz życzę miłego czytania.

_______________

      Julia Jessica Baccari urodziła się i wychowała w głęboko wierzącej rodzinie. Od dziecka umacniała się w religii. Jej ojciec był szanowanym pastorem w miejscowej parafii, natomiast matka szkolną katechetką i założycielką licznych fundacji. Ich życiu towarzyszyło dążenie do celu. Żyli zgodnie z powołaniem. Julia jako jedyna córka państwa Baccari czuła niebywałą presję. Na każdym kroku próbowała odnaleźć swoje powołanie. Bez skutku. W obawie przed byciem skazą na nieskazitelnym nazwisku pastora, Julia po ukończeniu liceum postanowiła wyjechać. Skończyła studia i rozpoczęła pracę jako nauczycielka. Nigdy jednak nie poprzestała w poszukiwaniu powołania. Modliła się żarliwie o jakikolwiek znak z Góry. Żywiła się nadzieją, że wszystko jeszcze przed nią. Była wręcz zdesperowana, aby poznać swój życiowy cel wyznaczony przez samego Stwórcę. Nic więc dziwnego, że gdy usłyszała głos stojąc w pustym pomieszczeniu, który obwieszczał jakoby był głosem samego Boga, Julia była gotowa uwierzyć we wszystko. Bez trudu uwierzyła, że jej powołaniem jest wybawienie niewinnych duszyczek ode złego. Rzeczywistość była zupełnie inna. Julia Baccari była medium, a usłyszany przez nią głos był niczym innym jak duchem kontaktującym się z nią. Była to dusza niezwykle niespokojna, sprytna i mściwa. Julia Baccari była narzędziem zemsty. Jej zadaniem był wyjazd do Beacon Hills, gdzie miała spotkać ofiarę złego ducha. Sama kobieta rzeczywiście w to uwierzyła. Uwierzyła, że Lydia Martin została opętana, a Julia była jej ostatnią deską ratunku. W rzeczywistości to nad nią demon przejmował kontrolę, aby pomścić krzywdę. Zemsta za pozbawienie go poprzedniego naczynia, czyli Allison Argent. Wystarczyła jedna tabletka środka odurzającego, aby obezwładnić zmęczoną i niczego nieświadomą Lydię. Odrobina nieludzkiej siły wystarczyła, aby zapakować ją do bagażnika i zawieźć do opuszczonej chaty w lesie. Pojawiła się jednak przeszkoda. Malia Tate bez większego problemu trafiła na miejsce wiedziona szóstym zmysłem. Podświadomie czuła, że nadchodzi niebezpieczeństwo i dzięki jasnowidzeniu trafiła na jego źródło. Jej niezwyczajna umiejętność okazała się niczym w porównaniu z nieludzką siłą i już niebawem siedziała spętana na betonowej podłodze. Dalej demon pozwolił działać Julii samodzielnie. Kobieta odprawiała prowizoryczne egzorcyzmy, a widząc, co w tym czasie robiła Lydia Martin coraz bardziej była przekonana o jej opętaniu. Ostatecznie , to właśnie Baccari, która wierzyła, że ma za zadanie pomóc Lydii, została opętana. Będąc pod wpływem złowieszczego ducha dźgnęła nastolatkę sztyletem kilka centymetrów poniżej mostka. W zeznaniach Baccari utrzymywała wersję, jakoby to działanie było nakazane przez Siły Wyższe. Zarzekała się, że Lydia Martin była opętana, a sama Julia posłużyła jako narzędzie w czasie ratowania jej duszy. Według niej nie była winna zarzucanego jej czynu. Zgodnie z decyzją prokuratury...

- ... Julia Baccari trafiła na obserwację do szpitala psychiatrycznego, gdzie przejdzie ciąg badań i testów, mających za zadanie określenie jej poczytalności. - Stiles Stilinski zwieńczył swoją wypowiedź głośnych westchnięciem pełnym bezradności. Odkaszlnął cicho, próbując pozbyć się suchości w gardle, ale nie dało to efektów.