Το Χριστινακι

μερος 31

Εμμ..αυτο με κανει να νιώθω λιγο περίεργα..της χαμογελασα χωρις να της πω κατι..για λιγα δευτερόλεπτα επικρατούσε μια ησυχία ώσπου την εσπασα λέγοντας της οτι πρεπει να φυγω οπως και εκεινη αφου μενει μακριά, χαιρετηθηκαμε και συνεχισαμε η καθε μια την πορεια της..σε ολη την διαδρομή που ειχε απομείνει για το σπιτι σκεφτόμουν αυτο που ειπε και μου φάνηκε καπως..ισως να το ειπε απλα, ισως όντως να με συμπαθησε και να μην με δουλευε τελικα...εφτασα στο σπιτι και ειδα οτι δεν ειχε ερθει ο Στέφανος..μπηκα μέσα και ειπα να τον παρω να δω τι γίνεται, γιατι δεν εχει εμφανιστεί ακόμα.. "Ελα Χριστίνα" ειπε λαχανιασμενος "εμμ ελα που εισαι;" δεν ακουγόταν τιποτα περα απο αυτον και μου εκανε λιγη εντύπωση, ηταν και λαχανιασμενος "μμ...σ-σπιτι..γιατι;", "αα απλα νομιζα οτι θα ερχοσουν σε μενα σήμερα να με πας το πρωι αεροδρόμιο..αλλα οκ νταξει θα βρω πως να παω, καληνύχτα" ειπα προσπαθώντας να το παιξω ανετη, αλλα ειχα νευριασει πολυ..ποσο γάιδαρος θεε μου..περιμενα να ακουσω τι θα πει και ειπε "ε-ε καληνύχτα" και το έκλεισε γρήγορα..αντε να παει στο καλο και αυτος..καλύτερα μονη..εσβησα τα φωτα, κλειδωσα την πορτα και ανεβηκα στο δωματιο, φορεσα κατι ελαφρύ και ξαπλωσα, εβαλα και ξυπνητήρι κατα τις οχτώ, χαζεψα λιγο στο κινητο και οταν νυσταξα το εβαλα στην φόρτιση..

............................

Χτυπαει το ξυπνητήρι, ανοιξα τα ματια μου με δυσκολια, το εκλεισα και σηκωθηκα απο το κρεβατι, πηγα στο μπανιο εκανα ενα χαλαρωτικό μπανακι μιας και με περιμένει μια δυσκολη μερα... ντυθηκα, εβαλα ενα μαυρο κολαν με μια σκουρα γκρι κοντομανικη μπλουζα, πηρα τα πραγματα και κατεβηκα κατω, τα αφησα σε μια γωνια και εφτιαξα καφε, οσο γινόταν ο καφες σκεφτόμουν την Ελινα, τελικα δεν θα ερθει..δεν εστειλε ουτε μήνυμα ουτε πηρε τηλέφωνο..θυμήθηκα και την Μαρινα και πραγματικά ταραχτηκα..ειπα οτι θα ερχόταν μαζι μου..εδω και μέρες δεν εχει παρει και δεν απανταει στις κλησεις μου..ανησυχώ..κοιταξα την ωρα, εννέα παρα είκοσι..ειναι νωρίς ακομα..ακουστηκε η πορτα, πηγα να ανοιξω και ειδα τον Στεφανο..τι δουλεια εχει εδω; τι ηρθε; "Δεν αργησα;" ειπε και μπηκε μεσα, τον κοιτουσα απορρημενη και εκεινος ειπε "ναι το ξερω υποτίθεται δεν θα ερχόμουν αλλα δεν θα μπορουσα να σε αφησω" ..."μαλιστα" ψελησα και γυρισα αδιάφορα να βαλω καφε..δεν ξερω τι έκανε εκεινος..δεν μπορουσα να τον δω.. "θες;" τον ρώτησα, με κοιταξε "καφε" ειπα "οχι ήπια" απαντησε και εκατσα στο σκαμπο..δεν λέγαμε τίποτα για αρκετη ωρα, ημασταν και οι δυο στα κινητά..η ωρα πηγε εννέα και μιση..κατα τις δεκα θα ειναι καλα να ξεκινησουμε.."παμε;" ειπε εκείνος σαν να ακουσε τις σκεψεις μου, " νωρις ειναι ακομα" του απαντησα χωρις να παρω τα ματια μου απο το κινητο "τι ωρα;" με ρωτησε "κατα τις δεκα" ειπα συνεχίζοντας να μην τον κοιταω..αφησα το κινητο και εκανα εναν γύρο στο σπιτι να δω αν ολα ειναι ενταξει, μην ξεχασα κανενα φως, κανενα παραθυρο..ολα κομπλέ..κατεβηκα παλι κατω εκεινος κρατούσε τα πραγματα μου λέγοντας μου" παω να τα βαλω στο αυτοκίνητο" του εγνευσα, πηρα το ζακετακι μου τον σακο μου το κινητο και τα κλειδια και βγηκα απο το σπιτι, κλειδωσα και πηγα προς το αμαξι εκείνος καθοταν ήδη μεσα, μπηκα εβαλα ζώνη, εβαλες μπρος και φυγαμε..