Το Χριστινακι

μερος 34

"Ηθελα να σου κανω μια μικρή έκπληξη, παω τωρα απο κει και θα μιλησουμε μετα" εφυγε και τραβηξε και τον Νικο μαζι της ο οποιος δεν προλαβε να πει και κατι..εγω συνέχισα και πηγα προς ενα κιοσκι που ηταν λιγο πιο πέρα..εκατσα σε ενα απο τα παγκακια..κοιταξα τον κοσμο που φαινόταν αμυδρα..αρχισε να βρεχει ασύστολα και ο κοσμος αρχισε να τρεχει πανικοβλητος, σηκωθηκα και γω να φυγω αλλα παρατηρησα οτι ειχαν φύγει ολοι εκτος απο ενα ατομο..φαινόταν ελάχιστα και ερχόταν προς το μερος μου..βγηκα και γω απο την σκεπη που με καλυπτε για να δω ποιος ηταν εκει..ειχα γινει μουσκεμα απο τα πρωτα δευτερόλεπτα..ευτυχώς ομως δεν απομακρυνθηκα πολυ απο το κιοσκι και γυρισα πισω, η μορφη συνεχιζε να έρχεται προς εμενα..ειχα αρχισει να φρικαρω ομως..και δεν ηξερα τι να κανω..να φυγω; να μεινω; να αρχιζω να τρεχω; εφτασε στο κιοσκι και εβγαλε την κουκουλα, ηταν η Ελινα 😍 τα καστανα μαλλια της ειχαν μουσκεψει οπως και τα ρουχα της, γουρλωσα τα ματια μου μολις τη  κατάλαβα, εκεινη χαμογελασε και με πλησίασε αρκετα μπορω να πω "Άργησα" ειπε "Ε-Ελινα; τ-τι κανεις εσ-συ εδω; υποτιθ.." με διέκοψε λέγοντας "δεν θα μπορουσα να μην ερθω, Χριστινα" εγω ξεροκαταπια γιατι πραγματικά δεν ειχα τι να πω..κοιτουσα απο δω και απο κει λες και ειχα χασει την γη κατω απο τα ποδια μου "Λοιπον...συλλυπητήρια Χριστινα" "Εεεμ ν-να'σαι καλα" της ειπα αμηχανα τελείως "Λοιπον...να φευγω" ειπε και με κοιταξε, εκανε να γυρίσει..χριστινα κανε κατι μην την αφήσεις σκεψου κατι!! "Ελινα!" Φωναξα και εκεινη γυρισε και ειπε με ενα ανεξηγητο βλεμμα "ν-ναι;"πηγα με γρήγορα βηματα προς αυτήν..τι να κανω; μου εχουν κοπει τα ποδια δεν ξερω καν γιατι την φωναξα.."Ελινα...μη φυγεις" της ειπα την αγκαλιασα, ημασταν και οι δυο τερμα βρεγμενες ως το κόκκαλο.." και τι να κανω Χριστίνα;" μου ειπε περιμενοντας μια ικανοποιητικη απάντηση "μη φυγεις, σε εχω ανάγκη, φιλη μου" 😂 ηθελα πραγματικά να γελασω εκεινη την στιγμή και μπορω να πω το χάρηκα ολο αυτο..εκεινη με κοιταξε με μια απογοήτευση στα ματια και μου ειπε " προχωρα" και αρχισε να με τραβαει απο τον αγκωνα μεσα στην βροχη.."που παμε Ελινα;" της φωναξα για να με ακουσει αλλα δεν απαντησε..βγηκαμε απο το νεκροταφείο και εκει ηταν ενα ταξι στο οποιο και μπηκαμε..ο ταριφας ξεκίνησε χωρις να του πει κατι..μαλλον θα ηρθε με αυτον.."που παμε;" την ρωτησα σιγανα..εκεινη φαινοταν νευρική και δεν μου απαντησε...μετα απο λιγη διαδρομή σταματησαμε εξω απο ενα ξενοδοχείο..βγηκαμε απο το αμαξι και με επιασε παλι απο τον αγκωνα τραβωντας με μεσα στο ξενοδοχείο, περασαμε την ρεσεψιον και μπηκαμε στο ασανσέρ "τρελαθηκες; που με τραβας τοση ωρα Ελινα;" τωρα πια της φωναζα και την πλησιασα.. δεν ειπε παλι τιποτα και εκανε το ασανσερ τον χαρακτηριστικό ηχο 'ντιννν' ανοιξε η πορτα και συνεχισε να με τραβαει προς ενα δωματιο, ανοιξε την πορτα..ενα ωραιο σαλονακι, αρκετα μοντέρνο οχι πολυ μεγαλο με ενα την κουζινα..μια πορτα στο τελος του μικρου διαδρομου και ακριβως διπλα αλλη μια πορτα..με τραβηξε εκει..ηταν η κρεβατοκαμαρα..με εβαλε με δυναμη μεσα..τι γινεται; με πλησίασε και εβγαλε το ζακετακι της "τ-τι κανεις Ελινα;" την ρωτησα αναζητώντας μια εξήγηση και εκατσα στο κρεβατι "Χριστινα, πρεπει να σου πω" ειπε και οπως καθομουν στο κρεβατι ηρθε και στηριξε τα χερια της διπλα απο τα ποδια μου, δεξια και αριστερα..πεταλουδες στο στομάχι μου! "Ελ-ε-λινα τι κανεις;" την ξανα ρωτησα ξεροκαταπινωντας..με φιλησε απότομα και με ξαπλωσε στο κρεβατι, οσο φιλιωμασταν εκανε παυσεις προσπαθώντας να πει κατι "τι; τι ειναι Ελινα;" την ρωτησα μεσα σε μια απο αυτες τις παυσεις..τραβήχτηκε ελάχιστα απο πανω μου ισα ισα να μπορει να σταυρωσει λεξη  και ειπε "δ-δεν μπορω να σε βγαλω απο το μυαλό μου" και αρχισε παλι να με φιλαει με παθος, τα χερια της συνέχεια πήγαιναν στον κωλο μου και τα δικα μου ηταν τυλιγμενα στον σβερκο της, μου εβγαζε το τζιν αργα αργα και αισθησιακα, με φιλαγε στον λαιμό και οσο κατέβαζε το τζιν μου κατέβαινε και το προσωπο της, τωρα πια με φιλαγε στην κοιλια και πλεον το τζιν μου ηταν στο πάτωμα..