μερος 16

320 18 1
                                    

Ανοιγω τα ματια μου απο το σπαστικό τραγουδι του ξυπνητηριου επιασα το κινητο, μπηκα στης εισερχομενες κοιταξα λιγο την κληση της, σκαει μήνυμα στο κινητο απο τον Στεφανο "καλημέρα, δεν ξερω αν κοιμασαι ακομα απλώς ηθελα να σου στειλω" χαμογελασα "καλημερα οχι δεν κοιμάμαι, καλα εκανες" του απανταω και σηκωνομαι να παω στο μπανιο ακουω παλι το κινητο ο Στέφανος, το αφηνω πιάνω εναν απεριποιητο κοτσο, αρπαζω το μπουρνουζι μου και πηγαινω στο μπανιο, βγαζω την φορμα την οποια ξεχασα να βγαλω το βραδυ, κανω το ντους μου, φευγω απο την ντουζιερα και πηγαινω στον νεροχυτη να βουρτσιση τα δοντια μου..αφου τελειωσα με το βουρτσισμα κατεβαίνω κατω με το μπουρνουζι, η Μαρινα ακομα κοιμάται, κλασσικα φτιάχνω καφε αναβω ραδιόφωνο να μην υπαρχει ησυχία στο σπίτι, οχι πολυ δυνατα για να μην ξυπνήσει και το Μαρινακι, κανω μια γουλια απο τον καφε μου αφηνω την κουπα στον πάγκο, ωραια μερα εχει σημερα, ανοιγω τα παράθυρα οπως και της πορτα του σπιτιου να μπει φρεσκος αερας, παιρνω την κουπα στα χερια μου και ανεβαίνω πανω σε μενα ανοιξα και εκει τα παράθυρα κοιταξα το κινητο μου "πως κ ετσι νωρις σημερα;" λεει το μήνυμα του Στεφανου "θα παω στο νοσοκομείο για τις εξετάσεις το ξεχασες;! " πεταω παλι το κινητο στο κρεβατι και πηγαινω προς την ντουλαπα, τι να βαλω; εριξα μια ματια, το βρήκα, αρπαζω μια ψηλομεση μαυρη εφαρμοστη φουστα πιανω και ενα μαυρο εσωτερικό μπλουζακι, τα αφηνω στο κρεβατι, παραλειπω το μήνυμα που εχει ερθει στο κινητο μου και συνεχίζω την πορεία μου..μπαινω λιγο στον ρυθμο του τραγουδιου με μερικες χορευτικές κινησουλες και παω προς τον καθρεφτη, κοιταω λεπτομερειακα το προσωπο μου, πεντακαθαρο! Ξανα γυρισα στην ντουλαπα αυτη τη φορα για εσώρουχα, ενα μαυρο με λιγη δαντελα μου εκατσε στο ματι και το φορεσα..αρχισα να ντυνομαι, κοιταχτηκα στον καθρεφτη για μερικες λεπτομερειες έφτιαξα και το μαλλι, η ωρα πηγε 11 παρα εκατσα στο κρεβατι και προσπαθουσα να σκεφτώ τι παπούτσια θα φορεσω.. τα ασπρα converse ναι! Εβαλα και ενα κοντο ασπρο δερμάτινο απο πανω και ήμουν έτοιμη, εβαλα στην τσαντα μου τα απαραίτητα και κατεβηκα κατω, το Μαρινακι ειχε ξυπνησει και μιλαγε στο τηλέφωνο μολις με ειδε χαμογελασε πονηρα "κλεισε κλεισε θα μιλησουμε μετα" ειπε γρήγορα και το εκλεισε "για που το εβαλες μωρη λεσβιαρα;" ειπε για πλακα και αρχισα να γελαω "θα παω στο νοσοκομείο...για κατι εξετάσεις" ειπα γελώντας ακομα απο αυτο που ειπε "αα ωρ...στο νοσοκομείο; εκει που ειναι και η..η..η δικια σου τελος παντων;" πφφ μεσ'το κλίμα το Μαρινακι "Πρωτων στην 'δικια μου' παω, δευτερων η 'δικια μου' εχει ονομα, Ελινα, και τριτων η 'δικια μου' δεν ειναι δικια μου!" Ειπα και χαμογελασα ναζιαρικα "κατσε με μπέρδεψες πας στο νοσοκομείο στη  'δικια σου' που την λενε Ελινα αλλα τελικά η 'δικια σου' δεν ειναι δικια σου;" ειπε και σουφρωσε τα φρυδια της κοιτώντας με απορία, αρχισα να γελαω παλι και ταυτόχρονα της λεω "εετσι ακριβως Μαρινακι" και της κανω χειρονομία 🖒, ηπια μια γουλια καφε και κοιταξα την ώρα 11:20 καταπια τον καφε και πνιγηκα αρχισα να τρεχω σαν τρελη να παρω απο κει την τσαντα απο δω το κινητο να ριξω μια τελευταία ματια στον καθρεφτη "αμαν μωρε Μαρινα με της μπαρουφες σου την εστησα την 'δικια μου' της ειπα και μου εφυγε ενα γελακι, οπως και στην Μαρινα "αντε και με την νικη" μου ειπε και γελασα περισσοτερο την εστειλα απο μακρια φιλακι για τον χαιρετισμο και εκλεισα την πορτα κατεβηκα τρεχοντας τα σκαλια της αυλης και βγηκα εξω..ευτυχώς περασε γρηγορα ταξι και δεν χρειάστηκε να περιμενω πολυ..εφτασα στο νοσοκομείο, μπηκα μεσα, μπηκα στο ασανσέρ, ανεβηκα στον τεταρτο, βγηκα απο το ασανσερ πηγαινω προς μια νοσοκομα να ρωτησω που μπορω να βρω την Ελινα, μου εδειξε προς τα που να παω, την ευχαριστησα και απομακρυνθηκα..νομιζω πως βλεπω την Ελινα..θεε μου θα φυγω, παλι με επιασε το τρεμουλο..παω να γυρισω να φυγω απο κει "Χριστινα;" ειπε με έκπληξη..γαμω το κερατο μου με ειδε..χαμογελασα κατευθείαν "Ελινα" ειπα και την πλησιασα "Μου ειχες φυγει τελειως απο το μυαλό" ειπε με ντροπη και χαμογελο, δεν την παρεξηγω..τοση δουλεια εχει, λογικο "Ααα ευχαριστώ πολυ γιατρε" της ειπα και καλα θυμωμενα " με κοιταξε με τα αυτα τα ματια της και..

Το ΧριστινακιDove le storie prendono vita. Scoprilo ora