Το Χριστινακι

μερος 25

Αρχισα να σκέφτομαι..να σκέφτομαι αν πρεπει να παω στην Ελινα..δεν θελω να δίνω εξηγήσεις σε κανεναν διοτι αν παω σίγουρα θα με ρωτησει τι εγινε..το μονο που θελω ειναι να ηρεμησω..κοιταξα παλι το κινητο μου και παρατηρησα τον αγνωστο αριθμό που με πηρε 8 φορες..κατι μου θύμιζε..αποφάσισα να παρω και πηρα..μετα απο μερικούς χτυπους ακουσα την φωνη της.."Ελα Χριστίνα" ειπε, για ακομα μια φορα ψυχρά, ποιο ψυχρα και απο πάγο, "Ελα μανα" της απαντησα και εγω "Τα εμαθες;" ρωτησε με μια ουδετεροτητα στην φωνη της "ναι" ειπα σιγανα "σου εκλεισα εισιτήριο για μεθαύριο, ειναι η κηδεία, θα σου στειλω μυνημα για τις λεπτομέρειες" "νταξει" αναφωνησα και εκλεισα το τηλέφωνο χωρις να ακουσω αν ειπε κατι αλλο..δεν με ένοιαζε απλα..δεν ηθελα να γυρίσω σπίτι..ας πήγαινα οπουδήποτε αλλού, μονο οχι σπιτι και για να το αποφύγω πηγα στην Ελινα..να πω την αληθεια δεν νιώθω πεταλουδες και μαλακιες στο στομαχι μου αυτη την φορα, πολυ χαλαρη ειμαι, την βλεπω απο μακρια..ξεχωρίζουν να μακριά καστανα μαλλια της..την πλησιασα και την φιλησα στο μαγουλο, φάνηκε σαν να μην την περιμενε αυτη την κίνηση από μενα..δεν πειράζει, αυτο ειναι μονο η αρχη!.. "Αλλαξες.." ειπε κοφτα και με σκαναρε με τα πρασινα της ματια "ναι" της απαντησα και αφεθηκα στην καρεκλα που ηταν απο την εξω μερια του γραφείου της.."Λοιπον..πως εισαι; εισαι καλα;" ειπε προσπαθώντας να σπασει τον παγο "ναι, καλα ειμαι" της απαντησα και εσφιξα τα δοντια μου.."εεμ..Χριστίνα ηθελα να σε ρωτησω αν..εμμ..αν θα ηθελες να..ν-να πηγαίναμε καμια βολτα, σημερα, αύριο όποτε θελεις" πρότεινε και κοιταξε το πάτωμα, σαν να ντραπηκε.."σημερα!" της απαντησα κατευθείαν και σηκωσε το βλέμμα της πανω μου ξαφνιασμενη "στις 9 θα περασω να σε παρω απο δω και θα παμε καπου" συνέχισα την πρόταση μου, ξεροκαταπιε και ειπε διστακτικά "οδηγας;" γελασα και της απαντησα "δεν εχω δίπλωμα, αλλα οδηγαω" "α ωραια, οκ θα σε περιμένω στις 9 εδω" σηκωθηκα ορθια και πηγα κοντα της για να την χαιρετισω, της αφησα ενα υγρο φιλί στο μαγουλο, αργα αργα και φανηκε σαν να το απόλαυσε κιολας, χαμογελασε και εφυγα απο κει..οταν εφτασα σπιτι τα παιδια ηταν μαζεμένα, μπηκα μεσα και ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα λεγανε κατι για την εμφάνιση μου..κατι αρνητικό..με κοιταζαν ολοι σαν χαζα, "σας εχω πει οτι σιχαίνομαι οταν μου το κανουν αυτο!" Ειπα εκνευρισμενα "μαλακα τι εκανες;" ειπε η Μαρινα και σηκωθηκε ορθια με ανοιχτο το στόμα κυριολεκτικά.."Ναι Χριστίνα εισαι καλα; τι επαθες; συμφώνησε και ο Στεφανος με την Μαρινα ενω ο Νικος γεμάτος ενθουσιασμό ειπε "Τι λετε ρε; κοιτάξτε ποσο της πάνε" ο Νικος τελικα δεν μιλαγε δεν μιλαγε και τελικα οταν μίλησε ειπε κατι καλο..ενω οι άλλοι, σκέφτηκα "πρώτων δεν ρωτησα την γνωμη σας, δεύτερον, εχει και συνέχεια αυριο και τρίτων Νικο ευχαριστώ", μετα απο αυτα τα λογια μου κοιταχτηκαν ο Στεφανος και η Μαρίνα ενω ο Νικος μου επιασε την κουβεντα, με ρωτούσε διάφορα, πως και αποφάσισα να κανω τατουάζ, πως και εβαψα το μαλλι.. οσο μιλουσα με τα παιδια κοιτουσα το κινητο καθε τρεις και λιγο για να βλεπω την ωρα..εχω και ενα ραντεβου σημερα.. "Γιατι κοιτας ολη την ωρα το κινητο σου; εχεις να πας καπου;" ειπε ο Στεφανος με μια ειρωνεία στο προσωπο, "μα εννοείτε και εχω να παω καπου" ειπα με την ιδια ειρωνεία και γω, στραβοκοιταξε και επαψε "α ναι ξεχασα να σας πω, μεθαυριο παω Αυστρία..θα ερθετε ετσι;" "Τωρα μας το λες ρε;" ειπαν με παράπονο τα παιδια "ε και γω σημερα το εμαθα" απαντησα "κατι θα κανουμε νταξει" ειπε το Μαρινακι..περασε λιγο η ωρα και ηταν οχτω παρά, σηκωθηκα να παω να ετοιμαστω..φορεσα ενα σορτσακι μαυρο ψηλομεσο και μια μπλουζα με τιραντα μαυρη και αυτη και εβαλα και τα smith τα παπούτσια, το μαλλι μου ειναι ισιο παλι καλα και δεν θελω να βαφτω..ειμαι έτοιμη..κατεβαίνω κατω τα παιδια με κοιταξαν η Μαρίνα με τα υπονοούμενα της..και ο Στεφανος με τα μουτρα μεχρι εκει..θελω να του ζητησω το αυτοκίνητο αλλα δεν ξερω αν θα μου το δωσει..θα προσπαθήσω.."Στεφανε.." ειπα ναζιαρικα "μμ" απαντησε επειδη ηταν χαμενος στο κινητο αλλα ηταν και λιγο θυμωμενος με μενα.."θελω να μου κανεις μια χάρη" του ειπα συνεχίζοντας να μιλαω ναζιαρικα.."τι θες;" γυρισε και με κοιταξε "θελω το αυτοκίνητο".. "εκει ειναι τα κλειδια" ειπε με μια ανεση, μια χαλαρωτητα, τι γίνεται ρε παιδια; εγω εχασα τον μπαμπα μου αυτος σαλεψε; σκέφτηκα και αρπαξα χωρις πολλα πολλα τα κλειδια, πηγα στην πορτα "μπορει να αργησω, μην ανησυχείτε" ηταν το λογια που ειπα πριν βγω απο κει μεσα..πηγα στο αμαξι το αναψα και εστειλα μήνυμα στην Ελινα στο οποιο έλεγα οτι ξεκινάω, η απάντηση ηρθε σε λιγα λεπτα και έλεγε οτι βρίσκεται ηδη εκει και περιμένει..εφτασα, αυτη ηταν στην είσοδο και μολις με ειδε πλησίασε και μπηκε μεσα στο αυτοκίνητο, το άρωμα της εσπασε την μυτη μου..τοσο μεθυστικο..φορούσε ενα τζιν με διαφορα μικρα σκισιματα και ενα κολλητο μπλουζακι Μπορντό και ενα αντιανεμικο μπουφαν λευκο..το οποιο ηταν άψογο πανω της..το μαλλι της ισιο ως συνήθως και ελάχιστα βαμμενη..λιγο μασκαρα ειχε και ενα ροζ απαλο χρωμα στα χείλια της..θα ηθελα πολυ να μαθω τι σκέφτεται αυτην τη στιγμη "λοπον παμε;" μου ειπε κάνοντας με να βγω απο τις σκεψεις μου "ναι ναι" ειπα και πατησα γκάζι..