μερος 37

234 17 0
                                    

Περνούσαν οι μερες ώσπου εφτασε η μερα που έφευγα..δεν ειχα επικοινωνήσει καθολου με την Ελινα..δεν ηξερα ουτε τι κανει, ουτε που βρίσκεται ουτε τιποτα..δεν θα ασχοληθώ αλλο μαζι της..οτι εγινε, εγινε..τελειωσε το πραγμα μεταξυ μας..βρισκομαι στο αεροδρόμιο της Βιέννης με την μανα μου, περιμενω να φωνάξουν τους επιβάτες για την Ελλάδα επιτέλους και να φυγω απο εδω.. η μανα μου αρχισε το κήρυγμα, μη το ενα, μη το αλλο..
Περασαν μερικα λεπτα και απο τα μικρόφωνα ακούστηκε μια αντρική φωνη να λεει στα αγγλικά να παμε στην αίθουσα αναχώρησης 8.. με αγκαλιασε η μανα και μου ειπε"Χριστινα καλο ταξίδι", της χαμογελασα και εφυγα..

..............................

Μπηκα στο αεροπλάνο, βρήκα με δυσκολια την θεση μου λόγω του κοσμου..τι στο καλο τοσοι πολλοι πανε Ελλάδα..αυτη τη φορα διπλα μου δεν εχω κανεναν παλι καλα..εβαλα τα ακουστικά μου και εκλεισα τα ματια μου..

..............................

Νιώθω να τρεμει η γη! Ανοιγω τα ματια μου και κοιταξα απο το παραθυρο, ειμαστε στην γη..φτασαμε! Ανακουφιστηκα..σηκωθηκα απότομα.."αουτς" φωναξα και ξαφνικα ολα τα βλέμματα πανω μου..πως κανουν ετσι καλε, το κεφαλι μου χτυπησα..τους κοιταξα ολους με σηκωμενο φρυδι και συνεχισαμε ολοι τις πορείες μας.. βγηκαμε εξω..μμ Ελλάδα! Αλλη αύρα, αλλη ενέργεια.. κοιταξα το κινητο μου, μου εστειλε ο Στεφανος, η Μαρινα και μερικα αλλα φιλαρακια, τιποτα ενδιαφέρον.. ανοιξα πρωτα το μήνυμα του Στεφανου και εγραφε οτι με περιμενει εξω απο το αεροδρόμιο..πηρα φορα και αρχισα να πηγαινω προς τα εξω.. κοιταζα απο δω κ απο κει..να τος! Στέκεται διπλα απο το αμαξι του..μολις με ειδε ανέβασε τα γυαλιά ηλίου του και ερχοταν προς το μερος μου.."Κοριτσι μου" ειπε και με αγκαλιασε δυνατά, του χαμογελασα και πηγαμε στο αυτοκίνητο, κατσαμε και αρχισαμε να μιλαμε..σε ολη την διαδρομή για το σπιτι κατι λεγαμε..φυσικα δεν ανέφερα κατι για την φαση με την Ελινα.."αα και δεν σου ειπα το καλύτερο της υπόθεσης..ο Νικος και η Μαρινα μου εκαναν 'έκπληξη' την ημερα της κηδειας στο νεκροταφείο!" "Στο νεκροταφείο; χαχαχα, ειχαμε πει να εμφανιστούν στο ξενοδοχείο που εμενες και να σου κανουν έκπληξη" "Βρε τερατα ποτε τα κανατε ολα αυτα; εγω εδω ανησυχουσα για την χαζη και εσεις κανονιζατε έκπληξη;! Τι να σας πω, φτου σας" του ειπα και γελασαμε..φτασαμε σπιτι μετα απο λιγο..ολα οπως τα άφησα..κανενας δεν ειχε πατήσει..εφυγε ο Στέφανος και πηγα να ξεπακεταρω.. αφου τελειωσα με τα πραγματα εκανα ενα μπανιο, κατεβηκα να φαω κατι και αργοτερα ξεραθηκα στον υπνο..

Το ΧριστινακιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora