Το Χριστινακι

μερος 9

"Οκ αγαπη, θα σου τηλεφωνήσω αργότερα", αυτος δεν της απαντησε και την εβγαλε εξω..ετρεξα πανω εγω.."ποιο ειναι αυτο το τσοκαρο και τι θελει απο τον Στεφανο;" νευριασα πολυ τωρα! Ακουσα βηματα απο την σκαλα, ξεφυσιξα μια και το παιζω κουλ.."τι κανεις εδω;" με ρωτησε, τον κοιταξα με ενα αδειο βλέμμα "δεν ηθελα να ενοχλώ και ανεβηκα" γελασε "μαλιστα" ειπε και κούνησε το κεφαλι του, γελασα και γω με ειρωνικό υφος φυσικα και γυρισα να μπω στο μπανιο χωρις να πω λεξη..μπηκα έκλεισα την πορτα, τα ματια μου βουρκωσαν κατευθείαν, απο τα νευρα;, απο τη ζήλια;, ιδεα δεν εχω, απλα αρχισαν να τρεχουν τα δάκρυα χωρις να τα ελέγχω και χωρίς να ξερω τον λογο και αυτο ηταν εκεινο που με τρελαινε..κοιταζομουν στον καθρεφτη και ελεγα ποσο χαζη ειμαι! Προφανώς αυτη θα ειναι καμια πρώην ή στην χειρότερη περίπτωση καμια νυν! Έριξα νερο στο προσωπο μου να συνέλθω και βγηκα εξω..αυτος δεν ηταν εκει..πηρα τηλέφωνο τον Χρήστο και του ζητησα να βρεθουμε να τα πουμε και φυσικα δέχτηκε αυτος..οχι θα κατσω να σκασω για έναν Στεφανο εγω! Φορεσα ενα boyfriend jean ξεσκισμενο, γεματο με τεράστιες τρύπες, ειχε και μια μεγαλη πισω στο κατω μερος του κωλου 😂 και ενα λευκο κολλητό μπλουζακι, αφησα κατω τα μαλλια μου, εβαλα άρωμα δεκα κιλα και κατεβηκα κατω, αυτος εκει ηταν χωρις μπλουζα επινε καφέ, με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω αρκετές φορες εγω εκανα πως εγραφα κατι στο κινητο για να μην τον κοιταξω, "πας καπου;" με ρωτησε "ναι, εχω μια δουλεια" του απαντησα χαλαρα και τιναξα τα μαλλια μου "δεν πας πουθενα ετσι" "παρακαλω;!" του ειπα εκνευρισμενα "τι παρακαλας;" μου λεει ειρωνικα "τι ηταν αυτη η ατακα της ημερας που μου πεταξες;" ειπα γελώντας "ή πας να αλλαξεις ή δεν πας πουθενά" τον κοιταξα και ξανα γελασα "εσενα θα ρωτήσω για το τι θα φορεσω; ουτε μπαμπας μου εισαι ουτε γκομενος μου, για χαλαρωσε λιγο" του ειπα ανεβάζοντας τον τονο της φωνης μου..αυτος ηρθε γρήγορα κοντα μου "ακουσες τι σου ειπα;" μου ειπε "εσυ ακουσες τι σου ειπα;, και τωρα σε παρακαλω γιατι με καθυστερεις" εκανα να φυγω χτυποντας τον σιγα στον ώμο και τοτε με αρπαξε απο το χερι, αρχισε να με τραβάει πανω, "τι κανεις; ασε με, παρατα με, πρεπει να φυγω ασε με" του φωναζα και αυτος συνεχιζε ακάθεκτος, με εβαλεε μεσα συο δωματιο μου κλείδωσε την πορτα και με πλησίασε χωρις να πει λεξη.."ρε! Πρεπει να φυγω σου λεω δεν καταλαβαίνεις;", με επιασε απο την μεση σφιχτά, εγώ παριστανα οτι δεν ηθελα, ενω ελιωνα, τον εσπρωξα ελαφρα και πηγα προς την πορτα, ειχε κρύψει το κλειδί γυρισα προς την μερια του και αυτος ηταν ήδη σε αποσταση αναπνοης απο μενα, πηρα μια βαθιά ανασα και ανέβηκε ο θωρακας αυτος με κοιταγε μια στα ματια, μια στο στόμα, οπως και εγω "ασε με να φυγω" του ειπα σιγανα, με πλησίασε κιαλο έφερε το προσωπο του ενδιάμεσα στο αυτί μου και στο μάγουλο, ειχα ανατριχιασει, εκλεισα και τα ματια μου, ηθελα τοσο να αντισταθώ απο την μια αλλα απο την αλλη ελιωνα λιγο λιγο..δεν ηξερα τι να κανω, αυτος εβαλε τα χερια του απο δεξια και απο αριστερά μου, προσπαθουσα να μην τον κοιταω αλλα τα ματια μου σαν μαγνήτης πηγαιναν στα ματια και στο στομα του, δαγκωσα ελαφρα τα χείλια μου, κατεβαζε απο την πορτα σιγα σιγα τα χερια του και το ενα το περασε στην μεση μου και το αλλο στον σβερκο μου, με τραβηξε κοντα του, ωστόσο επαιρνα βαθιες αναπνοες εγω..δεν σκεφτόμουν τιποτα αλλο παρα μονο την στιγμη εκεινη, αναμένοντας σα τρελη να με φιλησει, τραβήχτηκε απότομα απο κοντα μου εγω τιναχτηκα, τρομαξα και ειδα οτι κραταει το κλειδί της πορτας και κανει την κίνηση να μου το δώσει, θολωσα, 'παρ'το" μου λεει, αρπαζω το κλειδι το πετάω κατω τον σπρωχνω πισω "τι προσπαθείς να κανεις ε;, θες να με τρελανεις;, συνεχιζα να το  σπρωχνω λιγο λιγο πισω φωναζοντας του διαφορα, αυτος δεν εκανε τιποτα παρα μονο να χασκογελαει και να με κοιταει επίμονα στο στόμα ωσπου σε κάποια φάση..