Το Χριστινακι

μερος 41

Φουντωσα, εβγαλα την ζεστη πυτζαμα μου και φορεσα κατι πολυ ελαφρύ κατεβηκα, ήπια νερο και σταθηκα γα λιγο εκει επεξεργαζοντας αυτο που ειδα στον υπνο μου, δεν ηταν κατι τοσο τραγικο και τρομακτικό ηταν ομως απίστευτα έντονο, ηταν λες και το ζουσα σαν να ηταν αληθινό και αυτο ηταν που δεν μου άρεσε, ναι μεν ηταν ωραιο μεχρι να εμφανιστεί η Ελινα, απο κει και περα ηταν ανατριχιαστικο! Τι στο καλο ηταν αυτο ομως; τι ηταν αυτο το μη, σε θελω που ειπε; τι σήμαινε; επιασα το κεφαλι μου και το πιεσα ελαφρα, κοιταξα απ'εξω απο το μικρο παραθυράκι της κουζινας, ξημερώνει! Τι ωρα να'ναι αραγε; περπατησα μεχρι πανω και κοιταξα την ωρα απο το κινητο μου, ξημερώματα..ξαπλωσα στο κρεβατι και χουχουλιασα στο παπλωμα..νυσταζα τοσο πολυ αλλα δεν μπορουσα να κοιμηθω, με τιποτα ομως..εχω κανονίσει και για το βραδυ..τι θα κανω, πως θα παω;..ουυφ Χριστινα κοιμησου!! ..........................

Η ωρα περνούσε γρήγορα ευτυχώς, ημουν ακομα ξαπλωμενη, δεν ειχα τι να κανω, ονειρευομουν ξυπνια..ξαφνικά ενιωσα μια μικρή δόνηση στο κρεβατι και καταλαβα οτι ηταν το κινητο μου, εψαξα να το βρω αναμεσα απο τα σκεπασματα, δεν κοιταξα καν ποιος ειναι και το σηκωσα κατευθείαν "ναι;" ειπα "ελα ρε που σκατα εισαι παλι;" ακούστηκε μια φωνη εκνευρισμενη.. του Στεφανου.. "τι θες ρε πρωι πρωι;" του απαντησα με τον ιδιο τονο, "ειμαι εξω απο το σπιτι σου και ειναι ΟΛΑ κλειστά, κλειδωμένα και βαραω εδω και δεκα λεπτα την πορτα! τι να θελω αραγε;!" ειπε καπως ειρωνικα και ξεφυσιξε..πότε χτυπησε; δεν ακουσα τιποτα.. "μαλακα περιμενε" του ειπα και το εκλεισα, πεταχτηκα απο το κρεβατι, κατεβηκα τρεχοντας τις σκαλες και πριν προλαβω να συνειδητοποιησω το πως ειμαι, εχω ηδη ανοιξει την πορτα..ο Στέφανος με κοιταει..απο πανω μεχρι κατω..την καθε λεπτομέρεια..κοιταω και εγω διακριτικά να δω πως ειμαι..φοράω ενα μαυρο μπλουζακι, τιραντα και προφανώς ειμαι με το εσωρουχο μου..αχ και να ηταν αυτη τη στιγμη απέναντι μου η Μαριλενα..ή καλύτερα η ...οχι! αχ και να ηταν η Μαριλενα!! καμια αλλη!..επανηλθα στην πραγματικότητα, εκανα κινηση προς τα πισω και κουνησα το κεφαλι μου σαν να του λεω μπες.. σε αλλη φαση θα ηθελα να του ορμηξω, τωρα ομως.. στεκοταν ακομα εκει στην πορτα και με κοιτουσε τελειως αδιακριτα.. με εκνευριζει απιστευτα αυτο το πραγμα.. ''ΡΕ'' του φωναξα και τον τρομαξα, ξεροκαταπιε ''τι εγινε;''.. ''ξερω γω; εσυ να μου πεις τι εγινε..'' του ειπα ειρωνικα ενω αυτος μπηκε μεσα και εγω εκλεισα δυνατα την πορτα για να του δειξω οτι ειμαι φορτωμενη.. ''Χριστινα..ε-εεμ..'', ''ναι;'' ειπα διακοπτωντας τον με ειρωνικο τονο φυσικα.. με πλησιασε και εγω απομακρυνθηκα πηγαινοντας στην κουζινα υποτιθεται για να πιω νερο, εκεινος απ'οτι ειδα πρεπει να χαμογελασε τυπου 'μην νομιζεις οτι γλυτωσες'.. ''λοιπον;, θα πεις;'' τον ξαναρωτησα, με κοιταξε και ηρθε με φορα.. με κολλησε στο ψυγειο και αρχισε να με χαιδευει απαλα..ακουμπησα τα δαχτυλα μου απαξιωτικα στο στερνο του και τον εσπρωξα χαλαρα, ισα ισα για να μπορεσω να φυγω απο κοντα του και ετσι εγινε..πηγα στην μονη πολυθρονα για να μην μπορεσει να ερθει κοντα μου.. ''Χριστινα τι γινεται; γιατι;'' μου ειπε παραπονιαρικα ''παρακαλω;;'', ''τι παρακαλεις..προσπαθω να σε πλησιασω με καποιον τροπο και τρωω συνεχεια πορτα! γιατι ετσι; αμα ειναι να μου το πεις για να τελειωνουμε.. ηρθε και εκατσε στον μεγαλο καναπε.. ''να τελειωνουμε τι;; ειχαμε ποτε κατι για να τελειωσει κιολας Στεφανε;''..η χειροτερη ωρα για να κανω αυτην την κουβεντα.. αυπνη, με νευρα και με ελαχιστο αγχος για το βραδυ..''μου μιλας σοβαρα τωρα;'', ''με κοβεις να αστειευομαι;'', ''δεν ειχαμε τιποτα για να τελειωσει δηλαδη; αυτο μου λες;'' ειπε και σηκωσε το φρυδι του και το προσωπο του πηρε μια εκφραση που με κανει να θελω να τον χτυπησω..συγκρατιεμαι.. ''γιατι, ειχαμε κατι εμεις περα απο απλο, τυπικο σεξ Στεφανε;''..ξερω οτι ηταν ασχημα αυτα που ελεγα, αλλα ειναι καλυτερο να ξερει πως και τι νιωθω παρα να ζει στον κοσμο του με ψευδαισθησεις, τι οποιες προκαλεσα εγω.. τα φρυδια του συγκουστηκαν μολις σταματησα να μιλαω, εσφυξε τα χερια του και καταπιε.. ''απλο, τυπικο σεξ... μαλιστα..'' ειπε και ακουμπησε την πλατη του στον καναπε.. ''ενταξει, δεν λεω καλα ηταν τοτε..αλλα προφανως ηταν ενας ενθουσιασμος ο οποιος εμενα μου περασε και σενα θα σου περασει θα το δεις, αν δεν σου περασε ηδη, δεν το ξερω αυτο..'' τα λογια μου προσπαθησα να τα καλυψω με λιγη στεναχωρια μπας και πιστεψει κατι.. ''Χριστινα, τι λες; εγω ακομα σε θελω..πολυ..πως μπορεις να τα λες αυτα τα λογια; πραγματικα μετα τον θ.. μετα τον θανατο του πατερα σου εχεις αλλαξει, εχεις αλλαξει παρα πολυ.. εχεις γινει πολυ σκληρη Χριστινα και πληγωνεις ασυναισθητα με τα λογια σου και τις πραξεις σου τους αλλους γυρω σου και θα το καταλαβεις οταν πλεον ειναι πολυ αργα, τοτε που θα εχεις μεινει ολομοναχη..χωρις κανεναν..'' αφου τελειωσε τον μονολογο επιασε το κεφαλι του..σειρα μου τωρα!! ''ετσι επρεπε να ειμαι απο καιρο Στεφανε.. και πολυ το αργησα.. δεν πληγωνουν τα λογια μου και οι πραξεις μου..η αληθεια σας πληγωνει! εχετε μαθει να σας χαιδευουν τα αυτακια και νομιζεται πως παντα ετσι θα'ναι.. ελα ομως που δεν θα ειναι..τελος παντων δεν θα κατσω να σας δωσω αναφορα και για τα λογια μου και τις πραξεις μου.. απο δω και περα αυτη θα ειμαι, ητε σας αρεσει ητε οχι και καλα θα κανετε να το συνηθησετε, αλλιως θα σας γειωνω πολυ συχνα και αυτο θα ποναει περισσοτερο..''.. το βλεμμα του αδειασε, παγωσε, χωρις να μιλησει σηκωθηκε και εφυγε.. ας παει να σχολιαζει τωρα με την Μαρινα και τον Νικο..μονο αυτο μπορουν να κανουν..να σχολιαζουν πισωπλατα.. σηκωθηκα απο την πολυθρονα και ανεβηκα πανω, κοιταξα απ'εξω απο το παραθυρο να δω την μερα..παλι καλα εχω να βγω το βραδυ, θα μου κανει πολυ καλο..