Gerçekleşmesini istediğim ama hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini bildiğim hayellerimi anlatan bir çalışma...
Lütfen kitabımı okuyun. Bana, vote ve yorumlarınızla destek olun ^^
Kapak tasarımı için @AURORA-hera teşekkür ederim =)
10.02.2016
10.02.2017
Merhaba :) Yeni bir bölümle daha karşınızdayım kkkkkk Aslında bu bölümü bugün değil Cumartesi yayınlayacaktım ama sonradan kararım değişti :) Bu bölümü @ChimChimcik ithaf ediyorum :) Bana destek olduğun için teşekkür ederim ^^ Biricik, değerli okuyucularım; Hepinize de iyi okumalar, inşallah beğenerek okuduğunuz bir bölüm olmuştur ^^
---Deniz---
Gözlerimi zorlukla açtığımda saatin 09:30 olduğunu gördüm. Yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve hastaneye kontrole gitmek için üzerimi giyindim. İlaçlarımı alabilmem için kahvaltı etmeliydim ama canım istemiyordu o yüzden montumu alıp tam giyecektim ki kapı çalmıştı. Montumu koltuğun üzerine bırakıp kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda Min Hee tüm enerjisiyle gülümseyerek bana bakıyordu.
(Min Hee)- Günaydın Deniz
(Deniz)- Günaydın
(Min Hee)- Kahvaltı yaptın mı?
(Deniz)- Hayır, canım almadı.
(Min Hee)- Tahmin etmiştim, hadi gel birlikte yapalım. Jungkook ile Jimin'i de çağırırız.
(Deniz)- Peki
İçeriden montumu aldıktan sonra Min Hee ile ilerlemeye başladık. Bir kapının önüne gelince Min Hee durdu ve kapıyı çaldı. Bir süre bekledikten sonra kapı uykulu bir Jimin tarafından açılmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Min Hee kahvaltıya çağırdıktan sonra aşağıya inip masalardan birine oturduk. Min Hee siparişi verdikten sonra bana dönüp konuşmaya başladı.
(Min Hee)- Bugün ne yapacaksın Deniz?
(Deniz)- Kahvaltıdan sonra kontrol için hastaneye gideceğim sonra ne yaparım bilmiyorum.
(Min Hee)- Peki
Biz sohbet ederken Jimin ve Jungkook'da gelmişti. Birlikte çok güzel bir kahvaltı yapmıştık. Arada Korece bir şeyler söylemişlerdi ve ben ne dediklerini anlamıştım. Korece bilmediğim halde nasıl anladığımı bir türlü anlayamıyordum. Cevabını bulamayınca umursamadan kahvaltımı yapmaya devam ettim. Onlarlayken eksik kalan her şey tamamlanıyordu ve bu benim fazlasıyla mutlu olmama neden oluyordu. Saatime baktığımda geç kalacağımı gördüm. Hızla yerimden kalkıp konuşmaya başladım.
(Deniz)- Hastaneye gitmeliyim, geç kalacağım.
(Min Hee)- Seninle gelmemi ister misin Deniz?
(Deniz)- Teşekkür ederim Min Hee, kendim gitsem iyi olacak.
(Min Hee)- Peki, dikkatli ol.
(Deniz)- Sizde
Otelden hızlı adımlarla çıkıp hemen bir taksiye bindim ve hastaneye gittim. Hızlı adımlarla yürüdüğüm için doktorun odasına geldiğimde nefes nefese kalmıştım. Nefesimi düzene sokmak için beklediğimde kapının açık kaldığını gördüm. Elimle biraz kapıyı ittirdikten sonra içeride doktorla konuşanın Ege olduğunu gördüm. Merakıma yenik düşüp ne konuştuklarını dinlemeye başladım.
