Sensiz Yaşayamam

14 Bölüm ( First Kiss )

( Jimin )- Iııııı şey, şeyden ya. Amaaann boşver, önemli bir şey değil zaten.

( Deniz )- Lütfen Jimin, sen bana hep yardım ediyorsun ben de sana yardım etmek istiyorum.

- Bu öyle bir şey değil ki gene de teşekkür ederim. 

- Seni dinliyorum Jimin.

- Seni arkadaşın beklemiyor muydu?

- Tamam Jimin anlatma, gidiyorum ben :(

Deniz hızlı hızlı Jimin'in yanından uzaklaşırken Jimin Deniz'in kolunu tutarak onu durdurdu ve kendisine doğru çevirdi.

( Jimin )- Vaktin var mı?

( Deniz )- Bu soruyu sen soruyorsan evet :)

Jimin, Deniz'in verdiği cevaba karşı çok mutlu olur ve gülümser.

( Jimin )- O zaman önce seni bir yere götüreceğim.

( Deniz )- Nereye?

- Gidince görürsün :)

Jimin Deniz'in kolundaki elini eline indirir ve yanından gelmesini sağlar. Deniz ise Jimin'in elini tutmasına hiçbir şey demez ve yanından yürümeye devam eder. Bir süre sonra Han Nehrine gelirler. Jimin durur ve konuşmaya başlar.

( Jimin )- Geldik

( Deniz )- Burası gece insana ayrı bir huzur veriyor.

- Evet. Oturalım mı?

- Olur

- Hava biraz serin üşüdün mü?

- Hayır üşümedim, hadi anlat artık.

- Onu ilk gördüğümde daha önce hissetmediğim hisleri, yaşamadığım duyguları yaşadım ama geçer diye üstüne düşmedim. Zaman geçtikçe duygularım daha çok arttı. Başta kabullenmedim çünkü böyle bir şey istemiyordum. Sadece kısa süreli bir hoşlantı dedim. Sonradan anladım ki sadece hoşlantı değilmiş. Nasıl oldu da ona bu kadar kısa sürede bağlanabildim bilmiyorum. Artık o benim için hayatımın bir parçası değil, hayatımın ta kendisi. Onu uzaktayken gördüğümde bile kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyor. Sadece onunlayken huzurun ne demek olduğunu anlıyorum. Sadece o yanımdayken nefes alabiliyorum. Benden uzaklaştıkça kalp atışlarım yavaşlıyor ve nefes almam zorlaşıyor. Sadece onunlayken gerçekten yaşadığımı hissediyorum. Onsuz bir saniye bile düşünemiyorum. Böyle bir şey işte. 

( Deniz )- Onu ne kadar tanıyorsun?

( Jimin )- Aşık olabilecek kadar.

- Sevdiğini söyledin mi?

- Hayr

- Neden?

- Korkuyorum çünkü.

- Niye korkuyorsun?

- On kaybetmekten korkuyorum.

- Asıl söylemezsen kaybetmez misin?

- Belki evet ama o farklı birisi, her kız gibi değil. Sevdiğimi söylersem benden uzaklaşabilir. Eğer benden uzaklaşırsa hayatıma devam edemem. Ben onsuz yaşayamam. Bunu göze alamam.

- Belki onun da sana karşı hisleri vardır.

- Pek sanmıyorum. Öyle bir şey olsaydı şu an canım yanmazdı.

- Peki bundan sonra ne yapacaksın?

- Bilmiyorum, zaten şimdi ne planlarsam planlayayım onu görünce her şey değişiyor.

- Gerçekten bana bu anlattıklarının hapsini yaşıyor, hissediyor musun?

- Anlatabildiklerim bu kadar diğerlerini anlatabilecek kelime bulamıyorum.